Τραμπισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Μερικοί σχολιαστές έχουν απορρίψει τον λαϊκιστικό χαρακτηρισμό του Τραμπισμού και τον θεωρούν ως μέρος μιας τάσης προς μια νέα μορφή [[Φασισμός|φασισμού]], με κάποιους να τον αναφέρουν ως φασιστικό και άλλους ως [[Αυταρχισμός|αυταρχικό]] και ανελεύθερο.{{Sfn|Foster|2017}}{{Refn|{{sfn|Butler|2016}}{{sfn|Chomsky |2020}}{{sfn|Berkeley News|2020}}{{sfn|Badiou|2019|p=19}}{{sfn|Giroux|2021}}{{sfn| Street|2021}}{{sfn|Traverso|2017|p=30}}{{sfn|Tarizzo|2021|p=163}}{{sfn|Ibish|2020}}{{sfn|Cockburn|2020}}{{sfn|Drutman|2021}}{{sfn|West|2020}}}} Άλλοι το έχουν προσδιορίσει ως μια συγκεκριμένη "lite" εκδοχή του φασισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.{{Sfn|Kagan|2016}} Μερικοί ιστορικοί, συμπεριλαμβανομένων πολλών από αυτούς που χρησιμοποιούν μια ''νέα'' ταξινόμηση του γράφουν για τους κινδύνους των άμεσων συγκρίσεων με τα Ευρωπαϊκά καθεστώτα της δεκαετίας του 1930, δηλώνοντας ότι ενώ υπάρχουν παραλληλισμοί, υπάρχουν επίσης σημαντικές ανομοιότητες.{{Sfn|Evans|2021}}{{Sfn|Weber|2021}}
 
Η ετικέτα ''Τραμπισμός'' έχει εφαρμοστεί σε [[Εθνικός συντηρητισμός|εθνικο-συντηρητικά]] και εθνικολαϊκιστικά κινήματα σε άλλες δημοκρατίες της Δύσης και πολλοί πολιτικοί -εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών- έχουν χαρακτηριστεί ως πιστοί σύμμαχοι του Τραμπ ή του Τραμπισμού, από διάφορα ΜΜΕ. Μεταξύ των πολιτικών αυτών αναφέρονται οι: [[Σίλβιο Μπερλουσκόνι]], [[Βίκτορ Όρμπαν]], [[Ζαΐρ Μπολσονάρου|]], [[Οράσιο Κάρτες]], [[Ροντρίγκο Ντουτέρτε]], [[Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν]], [[Νάιτζελ Φάρατζ]], [[Χονγκ Τζουν-πιο]], [[Μπόρις Τζόνσον]], [[Γιαρόσουαφ Κατσίνσκι]], [[Μαρίν Λε Πεν]], [[Ναρέντρα Μόντι]], [[Μπενιαμίν Νετανιάχου]], [[Νατζίμπ Ραζάκ]], [[Ματέο Σαλβίνι]] και [[Γκερτ Βίλντερς]].{{Sfnm|1a1=''Politico'', February 23, 2017|2a1=''Time (magazine)'', March 10, 2017|3a1=''NBC News'', March 13, 2017|4a1=''The Korea Herald'', April 5, 2017|5a1=''The Wall Street Journal'', July 5, 2017|6a1=''The New York Times'', May 7, 2018|7a1=''The Irish Times'', June 25, 2018|8a1=''Vanity Fair'', November 5, 2018|9a1=''BBC News'', December 31, 2018|10a1=''The New York Times'', May 14, 2019}}
 
Οι πρωταρχικές ρίζες του Τραμπισμού μπορούν να ανιχνευθούν στην εποχή των Jacksonian (βλ. ''Jacksonian democracy''), σύμφωνα με τους ακαδημαϊκούς Walter Russell Mead<ref>https://www.politico.com/magazine/story/2018/01/22/andrew-jackson-donald-trump-216493</ref>, Peter Katzenstein<ref>https://www.wzb.eu/en/news/trumpism-is-us</ref> και Edwin Kent Morris<ref>https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/07393148.2018.1558037</ref>. Ο W. Mead, σημαντικός ιστορικός και ακαδημαϊκός στο ιδιαίτερα συντηρητικό Hudson Institute έχει δημόσια αναγνωρίσει ότι οι Jacksonians συχνά διακρίνονταν από ξενοφοβισμό.