Όθων Α΄ της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 5.55.51.118 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 69.6.15.80
Ετικέτα: Επαναφορά
Thdsoul (συζήτηση | συνεισφορές)
μ σημεία στίξης (κόμματα)
Γραμμή 61:
 
[[Αρχείο:3η Σεπτεμβρίου.jpg|thumb|right|350px|Νύχτα της [[3 Σεπτεμβρίου|3ης Σεπτεμβρίου]] [[1843]]. Στο κέντρο διακρίνεται ο [[Δημήτριος Καλλέργης]] έφιππος, ενώ από ένα παράθυρο των ανακτόρων προβάλλουν ο Όθων ντυμένος με ελληνική ενδυμασία και η [[Αμαλία της Ελλάδας|Αμαλία]]. Αγνώστου ζωγράφου, συλλογή Λ. Ευταξία, [[Αθήνα]].]]
Η δυσαρέσκεια οδήγησε στη συνωμοσία μερικών πολιτικών και αξιωματικών - με αρχηγούς τοτον [[Μακρυγιάννης|Μακρυγιάννη]] και τον [[Δημήτριος Καλλέργης|Καλλέργη]] - οι οποίοι ήθελαν να επιβάλουν στον Όθωνα την παραχώρηση Συντάγματος. Ωστόσο, αυτός και η κυβέρνηση δεν έλαβαν καθόλου προστατευτικά μέτρα.
 
Τη νύχτα της [[2 Σεπτεμβρίου|2ας]] προς την [[3 Σεπτεμβρίου|3η Σεπτεμβρίου]] ένα τάγμα συγκέντρωσε πολίτες και κατευθύνθηκε προς τα ανάκτορα με την κραυγή «''Ζήτω το Σύνταγμα''». Ο Όθων κάλεσε τμήμα πυροβολικού, του οποίου όμως ο επικεφαλής, (λοχαγός Ελευθέριος Σχοινάς (ή Σχινάς), ήταν μυημένος στο κίνημα και ενώθηκε με τους επαναστάτες. Ο Μακρυγιάννης αυτοανακηρύχθηκε φρούραρχος της πόλης και ανέλαβε την προστασία των ανακτόρων και των δημοσίων καταστημάτων. Το υπουργείο του [[Δημήτριος Χρηστίδης|Χρηστίδη]] είχε διαλυθεί και σχηματίστηκε νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέα Μεταξά]]. Μια εξαμελής επαναστατική επιτροπή παρουσιάστηκε στο βασιλιά και τον ανάγκασε να διατάξει σύγκληση Εθνικής Συνέλευσης για την ψήφιση Συντάγματος. Οι επαναστάτες διεκδικούσαν τα πολιτικά τους δικαιώματα και όχι την απομάκρυνση του Όθωνα. Έγιναν [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1843|εκλογές τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο]] και οι πληρεξούσιοι συγκρότησαν τη συνταγματική [[Η της Γ΄ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις|Εθνική Συνέλευση του 1843]].
 
Ο Όθων τελικά παραχώρησε το [[Σύνταγμα της Ελλάδος του 1844|Σύνταγμα του 1844]], αλλά η νέα κυβέρνηση ζητούσε από το βασιλιά όχι μόνο [[αμνηστία]], αλλά και απονομή μεταλλίου στους πρωτεργάτες της Επανάστασης. Ο βασιλιάς αρχικά δε συμφώνησε, αλλά τελικά πιέστηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, υποχώρησε και έγινε δεκτός από το λαό και το στρατό. Η νύχτα της 3ης Σεπτεμβρίου σήμανε το τέλος της απόλυτης [[μοναρχία]]ς στην Ελλάδα.