Όσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Προσθήκες αλλαγές, Σύνδεσμος |
||
Γραμμή 17:
==Χαρακτηριστικά==
Η Όσσα βλέπει δυτικά τον κάμπο της [[Λάρισα]]ς, νότια τον κάμπο της [[Αγιά Λάρισας|Αγιάς]] και ανατολικά την θάλασσα όπου καταλήγουν οι πλαγιές της, σχηματίζοντας ορμίσκους. Το βουνό χωρίζεται σε δύο μέρη από μια κοιλάδα, η οποία ονομάζεται στα βόρεια "Μεγάλο Φαράγγι" και στα νότια "Μεγάλο Ρέμα".
[[Αρχείο:21-10-2018. Πεζοπορία στον Κίσσαβο (13).jpg|αριστερά|μικρογραφία|Η κορυφή του Προφήτη Ηλία.]]
Τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, δρύες, καστανιές και τα άφθονα νερά του, του προσδίδουν ένα ποιητικό μεγαλείο και τον χαρακτηρίζουν ως Βοτανικό Κήπο με πολλούς υδάτινους δρόμους, λίμνες και φαράγγια.
Γραμμή 23:
Μία έκταση 16.900 εκταρίων στο ΒΑ τμήμα του βουνού έχει χαρακτηριστεί '''Αισθητικό δάσος''' (Π.Δ. 5-5-1977 -Φ.Ε.Κ.175Δ/77 και Π.Δ. 444/29-8-1985 -Φ.Ε.Κ.160 Α/85 και 5Α/86) και αποτελεί ένα από τα 19 αισθητικά δάση της Ελλάδας, έχοντας ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο προστασίας '''«ΦΥΣΗ 2000» (NATURA 2000)''',<ref>{{Cite web|url=http://natura2000.eea.europa.eu/Natura2000/SDF.aspx?site=GR1420007|title=N2K GR1420007 dataforms|website=natura2000.eea.europa.eu|accessdate=2019-06-21}}</ref> ως περιοχή εξαιρετικού φυσικού κάλλους.
Ο Κίσσαβος αποτελεί έναν τεράστιο '''βοτανικό κήπο''', για την αφθονία και ποικιλία της βλάστησής του. Αείφυλλα-πλατύφυλλα, όπως αριές, κουτσουπιές, [[Κουμαριά|κουμαριές]], ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό ενώ ψηλότερα επικρατούν οι βελανιδιές, οι [[Καστανιά|καστανιές]], οι [[Κρανιά|κρανιές]], τα [[Σφένδαμος|σφενδάμια]], οι φράξοι, οι φλαμουριές καθώς και η [[μαύρη πεύκη]], με την οποία αναδασώθηκε ένα μικρό τμήμα αυτής της ζώνης. Από τα 500 ως τα 1600μ., κυρίως στις βόρειες και ανατολικές πλαγιές του βουνού, κυριαρχεί η [[οξιά]] είτε σε αμιγή δάση είτε σε μικτά με ελάτη. Στα βόρεια υπάρχουν πολλά καστανοπερίβολα, από τα οποία αποκλειστικά σχεδόν, παράγονται κάστανα και ελάχιστη ξυλεία.
Περιορισμένη είναι η εμφάνιση της [[Ιπποκαστανιά|ιπποκαστανιάς]] (''Aesculus hippocastanum''), που αποτελεί σπάνιο είδος ως αυτοφυές. Έπειτα από μακρύ χρονικό διάστημα υπερεκμετάλλευσης επανεγκαθίστανται έλατα, τα οποία αποτελούν το 13% της δασοκάλυψης του αισθητικού δάσους του Κισσάβου.
Μεγάλη ποικιλία ειδών συναντάται και πάνω από το δασοόριο που αρχίζει η αλπική ζώνη. Τέλος, σε τμήμα του δάσους επιτρέπεται ελεγχόμενα το κυνήγι. Στους ορεινούς όγκους του Κισσάβου υπάρχουν αγριογούρουνα ζαρκάδια, λαγοί, φασιανοί, πέρδικες κ.ά.
[[Αρχείο:Kissavos.jpg|thumb|right|Ο ποταμός [[Πηνειός]] και στο βάθος η Όσσα.]]
Κωμοπόλεις και χωριά της Όσσας είναι η [[Αγιά Λάρισας|Αγιά]], το [[Στόμιο Λάρισας|Στόμιο]], το [[Συκούριο]], τα [[Αμπελάκια Λάρισας|Αμπελάκια]], η [[Καρίτσα Λάρισας|Καρίτσα]], η [[Μελίβοια Λάρισας|Μελίβοια]], το [[Μεταξοχώρι Λάρισας|Μεταξοχώρι]], το [[Μεγαλόβρυσο Λάρισας|Μεγαλόβρυσο]], η [[Ανατολή Λάρισας|Ανατολή]], το [[Κόκκινο Νερό Ευρυμενών Λάρισας|Κόκκινο Νερό]], το [[Ομόλιο Λάρισας|Ομόλιο]] και η [[Σπηλιά Λάρισας|Σπηλιά]]. Στην ανατολική πλευρά της Όσσας βρίσκεται η βυζαντινή [[Μονή Κομνηνείου]] γνωστή και ως Μονή του Αγίου Δημητρίου.<ref>{{Cite web|url=https://www.larissa-beach.gr/el/paralia-larissas/aksiotheata/monastery-of-saint-dimitrios|title=Μοναστηρι Αγιου Δημητριου – Παράλια Λάρισας – Αξιοθεατα|language=el|accessdate=2021-11-30}}</ref>
==Λαογραφία==
| |||