Βρετανική Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην Καραϊβική αρχικά υπήρχαν οι πιο σημαντικές και κερδοφόρες αποικίες,<ref>[[#refJames2001|James]], σ.17.</ref> αλλά όχι πριν αποτύχουν αρκετές προσπάθειες αποικισμού. Μια προσπάθεια να ιδρυθεί αποικία στη [[Βρετανική Γουιάνα]] το 1604 διήρκεσε μόνο δυο χρόνια και απέτυχε στον κύριο στόχο της να βρει κοιτάσματα χρυσού.<ref>[[#refOHBEv1|Canny]], σ.71.</ref> Αποικίες στην [[Αγία Λουκία]] το 1605 και στη [[Γρενάδα]] το 1609 εγκαταλείφθηκαν γρήγορα, αλλά ιδρύθηκαν με επιτυχία οικισμοί στον [[Άγιος Χριστόφορος (νησί)|Άγιο Χριστόφορο]] το 1624, σταστο [[Μπαρμπάντος]] το 1627 και στο [[Νέβις]] το 1628.<ref>[[#refOHBEv1|Canny]], σ.221.</ref> Οι αποικίες σύντομα υιοθέτησαν το σύστημα των φυτειών ζάχαρης που χρησιμοποιούνταν επιτυχημένα από τους Πορτογάλους στη Βραζιλία. Το σύστημα αυτό βασιζόταν στη [[δουλεία]] και -αρχικά- στα ολλανδικά πλοία, που πουλούσαν σκλάβους κι αγόραζαν ζάχαρη. Για να διασφαλιστεί ότι το όλο και πιο κερδοφόρο αυτό εμπόριο θα παρέμενε σε αγγλικά χέρια, το Κοινοβούλιο αποφάσισε ότι μόνο αγγλικά πλοία θα εμπορεύονταν στις αγγλικές αποικίες. Αυτό οδήγησε σε εχθροπραξίες με τις [[Ολλανδία#Ολλανδική Δημοκρατία (1581–1795)|Ενωμένες Ολλανδικές Επαρχίες]], που τελικά ενίσχυσαν τη θέση της Αγγλίας στην Αμερική σε βάρος των Ολλανδών. Το 1655 η Αγγλία προσάρτησε τη [[Τζαμάικα]] από τους Ισπανούς και το 1666 κατάφερε να εποικήσει τις [[Μπαχάμες]].

Τα περισσότερα εδάφη του Ηνωμένου Βασιλείου στις [[Καραϊβική|Δυτικές Ινδίες]] απέκτησαν ανεξαρτησία μετά την αποχώρηση το 1961 και το 1962 της [[Τζαμάικα]] και του [[Τρινιντάντ και Τομπάγκο|Τρινιντάντ]] από την [[Ομοσπονδία Δυτικών Ινδιών]], που ιδρύθηκε το 1958 σε μια προσπάθεια να ενωθούν οι βρετανικές αποικίες της Καραϊβικής κάτω από την ίδια κυβέρνηση, και η οποία κατέρρευσε μετά την απώλεια των δύο μεγαλύτερων μελών της.<ref name="knight14">[[#refKnight1989|Knight & Palmer]], σσ.&nbsp;14–15.</ref> ΤαΤο [[Μπαρμπάντος]] απέκτησαναπέκτησε την ανεξαρτησία τουςτου το 1966 και τα υπόλοιπα νησιά της ανατολικής Καραϊβικής στις δεκαετίες του 1970 και του 1980,<ref name="knight14"/> αλλά η [[Ανγκουίλα]] και τα [[Τερκς και Κέικος]] επέλεξαν να επανέλθουν υπό τη βρετανική εξουσία, ενώ είχαν ήδη αρχίσει οι διαδικασίες για την ανεξαρτησία.<ref>[[#refClegg2005|Clegg]], σ.&nbsp;128.</ref> Οι [[Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι]],<ref>[[#refLloyd1996|Lloyd]], σ.&nbsp;428.</ref> οι [[Κέιμαν Νήσοι]] και το [[Μοντσερράτ]] επέλεξαν να διατηρήσουν τους δεσμούς με τη Βρετανία.<ref>[[#refJames2001|James]], σ.&nbsp;622.</ref> Η [[Γουιάνα]] απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία το 1966. Η τελευταία αποικία της Βρετανίας στην αμερικανική ήπειρο, η [[Βρετανική Ονδούρα]], έγινε μια [[αυτοδιοίκηση|αυτοδιοικούμενη]] αποικία το 1964 και μετονομάστηκε σε [[Μπελίζ]] το 1973, επιτυγχάνοντας την πλήρη ανεξαρτησία το 1981. Μια διαφωνία με τη Γουατεμάλα έναντι των απαιτήσεών της προς την Μπελίζ έμεινε άλυτη.<ref>[[#refLloyd1996|Lloyd]], σσ.&nbsp;401, 427–429.</ref>