Βασίλειο των Βανδάλων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Κουτί πληροφοριών πρώην χώρας |ιθαγενές_όνομα = ''Regnum Vandalorum et Alanorum'' |επίσημο_πλήρες_όνομα = Βασίλειο των Βανδάλων και των Αλανών |κοινό_όνομα = |κοινό_όνομα_γενική = |ήπειρος = |περιοχή = |χώρα = |κατάσταση = |ιστορία = |γε... |
Ετικέτα: Σύνδεσμοι αποσαφήνισης |
||
Γραμμή 74:
Το Βασίλειο των Βανδάλων καταλύθηκε το 534, όταν κατακτήθηκε από τον Βυζαντινό στρατηγό [[Βελισάριος|Βελισάριο]], κατά τον [[Βανδαλικός Πόλεμος|Βανδαλικό Πόλεμο]], και ενσωματώθηκε στην [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]]. Οι επιζώντες Βάνδαλοι είτε αφομοιώθηκαν στον αυτόχθονα αφρικανικό πληθυσμό είτε διασκορπίστηκαν μεταξύ των βυζαντινών εδαφών.<ref>https://byzantium.gr/battle.php?byzbat=b6_07a</ref><ref>https://etheses.whiterose.ac.uk/24564/1/Final%20Full%20Draft.pdf</ref>
==Ιστορία==
===Ίδρυση===
Οι Βάνδαλοι, υπό τον ηγεμόνα τους [[Γιζέριχος|Γιζέριχο]], έφθασαν στην Αφρική το 429.<ref name="Collins 124">{{harvnb|Collins|2000|p=124}}</ref><ref>{{cite web |title=The Vandal conquest |url=https://www.britannica.com/place/North-Africa/The-Vandal-conquest}}</ref> Αν και ο ακριβής αριθμός τους είναι άγνωστος, γνωρίζουμε ότι ο Βυζαντινός ιστορικός [[Προκόπιος (ιστορικός)|Προκόπιος ο Καισαρεύς]] εκτιμούσε τον αριθμό των Βανδάλων και των Αλανών που μετακινήθηκαν στη βόρεια Αφρική σε περίπου 80.000 άτομα.<ref>[[Procopius]] '' [[Procopius#The Wars of Justinian|Wars]]'' 3.5.18–19 in {{harvnb|Heather|2005|p=512}}</ref><ref>{{harvnb|Heather|2005|pp=197–198}}</ref> Σύμφωνα με τον Προκόπιο, οι Βάνδαλοι μετέβησαν στην Αφρική κατόπιν αιτήματος του [[Βονιφάτιος|Βονιφάτιου]], στρατιωτικού κυβερνήτη της περιοχής.<ref>[[Procopius]] ''[[Procopius#The Wars of Justinian|Wars]]'' 3.5.23–24 in {{harvnb|Collins|2000|p=124}}</ref> Εντούτοις, εκτιμάται ότι μετανάστευσαν σε αναζήτηση ασφαλούς τόπου εγκατάστασης, καθώς οι σχέσεις τους με τους Ρωμαίους ήταν εχθρικές. Προχωρώντας ανατολικά κατά μήκος των αφρικανικών ακτών, οι Βάνδαλοι πολιόρκησαν την τειχισμένη πόλη Ιππώνη (430).<ref name="Collins 124" /> Μέσα σε αυτήν, ο [[Άγιος Αυγουστίνος]] και οι ιερείς του προσεύχονταν για την σωτηρία από τους εισβολείς, θεωρώντας βέβαιο ότι η πτώση της πόλης θα σηματοδοτούσε μεταστροφή ή θάνατο για πολλούς Χριστιανούς. Στις 28 Αυγούστου του 430, τρεις μήνες μετά την έναρξη της πολιορκίας, ο 75χρονος Άγιος Αυγουστίνος πέθανε, ίσως από πείνα ή στενοχώρια, καθώς τα χωράφια σιταριού έξω από την πόλη ήταν ακαλλιέργητα και είχαν αποξηρανθεί.<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/02084a.htm Newadvent.org]</ref> Μετά από 14 μήνες, η πείνα και οι ασθένειες μάστιζαν τόσο τους κατοίκους της πόλης όσο και τους Βανδάλους που βρίσκονταν έξω από τα τείχη. Η πόλη τελικά έπεσε στα χέρια των τελευταίων, οι οποίοι την έκαναν πρωτεύουσα του νεοσύστατου βασιλείου τους.<ref name="Merrills">Andrew Merrills and Richard Miles, ''The Vandals'' (Blackwell Publishing, 2007), 60.</ref>
Η ειρήνη μεταξύ των Ρωμαίων και των Βανδάλων επιτεύχθηκε το 435, με την σύναψη συνθήκης μεταξύ του [[Ουαλεντινιανός Γ΄|Αυτοκράτορα Βαλεντινιανού Γ΄]] και του Γιζέριχου. Σύμφωνα με τους όρους της, ο τελευταίος αποκτούσε τον έλεγχο των παράκτιων περιοχών της [[Νουμιδία]]ς και τμημάτων της [[Μαυριτανία]]ς. Το 439, όμως, αποφάσισε να παραβιάσει τη συνθήκη, εισβάλλοντας στην Επαρχία της Αφρικής και καταλαμβάνοντας την [[Καρχηδόνα]].<ref>{{harvnb|Collins|2000|pp=124–125}}</ref> Η πόλη καταλήφθηκε αιφνιδιαστικά μέσα σε μία ημέρα, την ώρα που οι κάτοικοί της παρακολουθούσαν αγώνες στον ιππόδρομο. Ο Γιζέριχος όρισε την Καρχηδόνα ως νέα πρωτεύουσα του και αυτοανακηρύχθηκε Βασιλιάς των Βανδάλων και των Αλανών, υποδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο την σημασία των συμμάχων του, Αλανών, στο Βασίλειό του. Μετέπειτα κατέλαβε την Σικελία, την Σαρδηνία, την Κορσική, τη Μάλτα και τις Βαλεαρίδες Νήσους, δημιουργώντας μια περιφερειακή δύναμη στη δυτική Μεσόγειο.<ref>{{harvnb|Cameron|2000|pp=553–554}}</ref>
Η εντύπωση που δίνεται από ιστορικές πηγές όπως ο [[Βίκτωρ της Βίτας]], ο [[Κουοντβουλτντέους]] και ο [[Φουλγέντιος του Ρούσπε]] είναι ότι η κατάληψη της Καρχηδόνας και της βόρειας Αφρικής από τους Βάνδαλους οδήγησε σε εκτεταμένη καταστροφή. Ωστόσο, πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες αμφισβητούν αυτόν τον ισχυρισμό.<ref>{{harvnb|Merrills|2004|p=10}}</ref> Αν και το Ωδείο της Καρχηδόνας καταστράφηκε, το οδικό δίκτυο παρέμεινε ίδιο και κάποια δημόσια κτίρια ανακαινίστηκαν. Ο ιστορικός Άντι Μέριλς θεωρεί ότι οι μεγάλες ποσότητες αφρικανικών κεραμικών σκευών, που ανακαλύφθηκαν σε όλη τη Μεσόγειο και χρονολογούνται στην περίοδο των Βανδάλων, αμφισβητούν την υπόθεση ότι η περίοδος της βανδαλικής κυριαρχίας της βόρειας Αφρικής ήταν μια εποχή οικονομικής αστάθειας.<ref>{{harvnb|Merrills|2004|p=11}}</ref> Όταν οι Βάνδαλοι εισέβαλαν στη Σικελία το 440, η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν απασχολημένη με πολέμους στη [[Γαλατία]] και ήταν αδύνατον να αντιδράσει. Ο [[Θεοδόσιος Β΄]], Αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πραγματοποίησε μια εκστρατεία για να αντιμετωπίσει τους Βανδάλους το 441, αλλά προωθήθηκε μόνο μέχρι τη Σικελία. Η Δυτική Αυτοκρατορία υπό τον [[Βαλεντιανός Γ΄|Βαλεντιανό Γ΄]] συνήψε ειρήνη με τους Βανδάλους το 442.<ref name="Collins 125">{{harvnb|Collins|2000|p=125}}</ref> Σύμφωνα με αυτή τη συνθήκη, οι Βάνδαλοι εξασφάλιζαν την επαρχία Βυζακινής, την [[Τριπολιτανία]] και μέρος της Νουμιδίας, ενώ επιβεβαιωνόταν η εξουσία τους στην Επαρχία της Αφρικής.<ref name="Cameron 553">{{harvnb|Cameron|2000|p=553}}</ref>
==Παραπομπές==
| |||