Σεμπάδ Α΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
Ο Σμπατ Α΄ στέφθηκε βασιλιάς το 892 στο [[Σιρακαβάν (αρχαία πόλη)|Σιρακαβάν]] (Γιεραζγκαβόρς), μετά από μία σύντομη προσπάθεια τού θείου του Aμπάς να διακόψει τη διαδοχή του στον θρόνο. Ο Σμπατ Α΄ συνέχισε την πολιτική τού πατέρα του να διατηρεί εγκάρδιες σχέσεις με τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Ρωμανία]] και κρατούσε στο μυαλό του τους φόβους των Αράβων για την Αρμενο-Βυζαντινή αυτή συμμαχία. Μιλώντας με τον Άραβα κυβερνήτη (''[[ostikan]]'') [[Μοχάμεντ Ιμπν Αμπι'λ-Σατζ|Mουχάμαντ ιμπν Αμπιλ-Σατζ]] (Aφσίν), ο Σμπατ Α΄ τον έπεισε ότι η συμμαχία δεν θα ήταν μόνο προς το διπλό όφελος της Ρωμανίας και της Αρμενίας, αλλά θα λειτουργούσε και προς την οικονομική ευμάρεια των Αράβων. <ref>[[Hovhannes Draskhanakerttsi|Yovhannes Drasxanakertc'i]] (1987), ''History of Armenia'', trans. Krikor Maksoudian. Atlanta, GA: Scholar's Press, p. 138.</ref> Ο Σμπατ Α΄ επέτυχε επίσης μία σημαντική νίκη, όταν στις 21 Απριλίου 892 ανακατέλαβε την πρώην Αρμενική πρωτεύουσα [[Ντβιν (αρχαία πόλη)|Ντβιν]] από τους Άραβες. Σε ορισμένες από αυτές τις προσπάθειες ο Σμπατ Α΄ έλαβε ισχυρή υποστήριξη από τον γείτονά του στα βόρεια, τον [[Αδαρνάσης Δ΄ της Ιβηρίας|Αδαρνάση Δ΄ της Ιβηρίας]]. <ref>[[Ronald Grigor Suny|Suny, Ronald Grigor]] (1994). ''The Making of the Georgian Nation, 2nd ed''. Bloomington: Indiana University Press, pp. 30-31.</ref>
Οι επιτυχίες του Σμπατ Α΄ σταμάτησαν σύντομα, όταν ο Aφσίν αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει μία ισχυρή Αρμενία τόσο κοντά στις περιοχές του. Ανακατέλαβε τον Ντβιν και κατάφερε να πάρει όμηρο τη γυναίκα του Σμπατ Α΄, μέχρι που αφέθηκε ελεύθερη με αντάλλαγμα τον γιο και τον ανιψιό τού Σμπατ. Οι πόλεμοι εναντίον της Αρμενίας συνεχίστηκαν ακόμη και μετά το τέλος τού Aφσίν το 901, όταν ο αδελφός του [[Γιουσούφ ιμπν Αμπίλ-Σατζ]] έγινε κυβερνήτης (
Καθώς ο Γιουσούφ ξεκίνησε μία νέα εκστρατεία μαζί με τον Γκαγκίκ το 909 εναντίον του Σμπατ Α΄, ούτε οι Ρωμαίοι/Βυζαντινοί ούτε ο [[Χαλιφάτο των Αββασιδών|Αββασίδης χαλίφης]], ο ονομαστικός επικυρίαρχος τού Γιουσούφ, έστειλαν βοήθεια στον Σμπατ Α΄. Αρκετοί Αρμένιοι πρίγκιπες επέλεξαν επίσης να αρνηθούν την υποστήριξή τους. Όσοι συμμάχησαν με τον Σμπατ, αντιμετωπίστηκαν βάναυσα από τον Γιουσούφ: ο γιος του Σμπατ Α΄, Μουσέγκ, ο ανιψιός του Σμπατ Α΄, Βαγρατίδης, και ο Γκριγκόρ Β΄ του Δυτικού Συουνίκ, δηλητηριάστηκαν όλοι. <ref>Garsoïan, Nina G. (1997), "The Independent Kingdoms of Medieval Armenia" in ''The Armenian People from Ancient to Modern Times, Volume I, The Dynastic Periods: From Antiquity to the Fourteenth Century'', ed. [[Richard G. Hovannisian]]. New York: St. Martin's Press, p. 157.</ref>
|