Σκωτική Γαελική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|επίσημη γλώσσα = [[Σκωτία]]

|-

|-

|iso-1 = gd

 

Πολλές φορές η γλώσσα αναφέρεται απλώς ως Σκωτικά, ιδίως όταν συγκρίνεται με τις άλλες δύο γλώσσες της υποοικογένειας. Η Σκωτική Γαελική γλώσσα, όμως, δεν πρέπει να συγχέεται με τη [[Σκωτική γλώσσα (Σκωτς)]], μια διακριτή από τα Αγγλικά γλώσσα της υποομάδας των [[Αγγλικές γλώσσες|Αγγλικών γλωσσών]] της [[Αγγλοφριζικές γλώσσες|Αγγλοφριζικής οικογένειας]] του [[Γερμανικές γλώσσες|Γερμανικού κλάδου]], ούτε και με τη [[Σκωτική Αγγλική γλώσσα]], όρος με τον οποίο χαρακτηρίζονται οι διάλεκτοι της Αγγλικής γλώσσας οι οποίες ομιλούνται στη [[Σκωτία]].

==Ιστορία==

Η Σκωτική Γαελική γλώσσα, όπως και η Ιρλανδική και η Γλώσσα Μανξ, αναπτύχθηκε ως ξεχωριστή γλώσσα μετά τον 12ο αιώνα. Οι κελτικές γλώσσες της Γοϊδελικής υποοικογένειας έφτασαν να αποτελούν τις γλώσσες της πλειοψηφίας στη Σκωτία, εκτοπίζοντας παλαιότερες κελτικές γλώσσες και κατά τόπους ακόμη και τα [[Αρχαία αγγλική γλώσσα|Αρχαία Αγγλικά]]. Ήδη, όμως, από τον 13ο αιώνα τα Γαελικά αρχίζουν να υποχωρούν από την ηπειρωτική Σκωτία. Τον 15ο αιώνα αρχίζει να εμφανίζεται η διαχωριστική γραμμή Χάιλαντ-Λόουλαντ, δηλαδή ο γλωσσολογικός διαχωρισμός σύμφωνα με τις γεωγραφικές περιοχές όπου ομιλούνταν η Γαελική γλώσσα (ορεινές περιοχές, Χάιλαντ) από τις περιοχές όπου ομιλούνταν η Αγγλική γλώσσα (πεδινές περιοχές, Λόουλαντ). Έκτοτε η γλώσσα γνωρίζει φθίνουσα πορεία, με αποτέλεσμα το 2001 να ομιλείται μόλις από το 1,2% (58.652 άτομα) του συνολικού πληθυσμού της Σκωτίας, με το μεγαλύτερο ποσοστό να βρίσκεται στα νησιά των [[Εξωτερικές Εβρίδες|Εξωτερικών Εβρίδων]]. Υπάρχουν ακόμη περίπου 34.000 άτομα στη Σκωτία τα οποία έχουν κάποια γνώση της γλώσσας, ενώ λίγο περισσότεροι από 8.000 ακόμη ομιλητές υπάρχουν στον [[Καναδάς|Καναδά]], στις [[Η.Π.Α.]], στην [[Αυστραλία]] και στη [[Νέα Ζηλανδία]]. Σήμερα υπάρχει ένα πρόγραμμα αναβίωσης της γλώσσας, αλλά παλαιότερα ομιλούταν σε μια αρκετά μεγαλύτερη έκταση.