Γαλλική Επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:6C05:20D8:90F8:4458:B306:E6A2 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Glorious 93
Ετικέτα: Επαναφορά
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 85:
Το κρατικό έλλειμμα του γαλλικού κράτους από το [[1736]] έως το 1789 αυξήθηκε σημαντικά, σε σημείο να κινδυνεύσει η Γαλλία με χρεοκοπία. Η υποστήριξη των αμερικανικών στρατευμάτων κατά των αγγλικών στον πόλεμο της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας ήταν πλήγμα για τη γαλλική οικονομία, ακόμη και η σύναψη ειρήνης με την Αγγλία δεν έφερε κανένα ελαφρυντικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, η βιομηχανική [[Αγγλία]] κατέκλυσε τη γαλλική αγορά με φτηνά υφάσματα και άλλα βιομηχανικά είδη, με αποτέλεσμα η εθνική παραγωγή να βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση.
 
Επιπλέον, η τρομερά σπάταλη και πολυτελής ζωή στο βασιλικό ανάκτορο των [[Βερσαλλίες (παλάτι)|Βερσαλλιών]] κατανάλωνε το 20% του γαλλικού προϋπολογισμού. Οι γιορτές, οι δεξιώσεις και τα πανάκριβα ρούχα ήταν εις βάρος της γαλλικής οικονομίας αλλά και του φτωχού λαού που πέθαινε από την πείνα. Η βασίλισσα [[Μαρία Αντουανέτα]] μόνη ξόδευε 15.000 λίβρες, σημερινό ποσό 70.000 [[ευρώ]], τον μήνα για κοσμήματα, κομμώσεις και μόδα.
 
Επίσης, η αγροτική και βιομηχανική κρίση τη [[Δεκαετία 1780|δεκαετία του 1780]] μεγέθυνε τη γενική δυσαρέσκεια και τόσο η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου [[Λάκι]] το 1783 που οδήγησε σε καταστροφή της σοδειάς τη περίοδο 1785-87 όσο ο πολύ βαρύς χειμώνας του 1788-1789 ανέβασε τις τιμές του ψωμιού με αποτέλεσμα να πεθάνουν πολλοί από την πείνα.
Γραμμή 126:
 
== Η εξέγερση της τρίτης τάξης στο Παρίσι ==
[[Αρχείο:Eugène Delacroix - La liberté guidant le peuple.jpg|right|thumb|250px|[[Ευγένιος Ντελακρουά]]:«[[Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό]]»]]
 
Παράλληλα με τη σύγκληση των Γενικών Τάξεων, η κατάσταση στο [[Παρίσι]] άρχισε να γίνεται θερμή. Η τιμή του ψωμιού είχε εκτοξευθεί στα ύψη μετά την πολύ άσχημη σοδειά του 1788. Όταν ο Λουδοβίκος απέλυσε για άλλη μια φορά τον υπουργό οικονομικών Νεκέρ, στις [[11 Ιουλίου]] 1789, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην αστική τάξη, άρχισαν οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ βασιλικών στρατευμάτων και του απλού λαού. Επίσης οι φήμες που κυκλοφορούσαν και έλεγαν ότι ο βασιλιάς μαζεύει στρατό για στρατιωτική επέμβαση με σκοπό τη διάλυση της Συνέλευσης στις Βερσαλλίες, κορύφωσαν την αγανάκτηση του λαού. Το Παρίσι έπεφτε σε αναρχία. Οι μεγαλοαστοί πήραν στα χέρια τους τη διοίκηση της πόλης.