Μαργαρίτα της Αυστρίας (1480-1530): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|τίτλος_ευγένειας = '''[[Πριγκίπισσα των Αστουριών]]'''<br />'''[[Δούκισσα της Σαβοΐας]]'''

|σύζυγος = [[Ιωάννης, πρίγκιπας των Αστουριών]]<br>[[Φιλιβέρτος Β΄ της Σαβοΐας]]

Η Αρχιδούκισσα '''Μαργαρίτα της Αυστρίας''' (''Margarete von Österreich'', [[10 Ιανουαρίου]] [[1480]] - [[1 Δεκεμβρίου]] [[1530]]), Πριγκίπισσα των [[Αστούριες|Αστουριών]] και Δούκισσα της [[Σαβοΐα]]ς μέσω των δύο γάμων της, υπήρξε κυβερνήτης των [[Ισπανικές Κάτω Χώρες|Ισπανικών Κάτω Χωρών]] την περίοδο 1507-1515 και 1519-1530.

Η Μαργαρίτα γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1480 και ήταν το δεύτερο παιδί και η μόνη κόρη του [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανού της Αυστρίας]], μετέπειτα αυτοκράτοραΑυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και της [[Μαρία της Βουργουνδίας|Μαρίας της Βουργουνδίας]]. Πήρε το όνομα της τρίτης συζύγου του παππού της, [[Κάρολος της Βουργουνδίας|Καρόλου Α΄ της Βουργουνδίας]], της [[Μαργαρίτα της Υόρκης|Μαργαρίτας της Υόρκης]], η οποία είχε στενή σχέση με τη δούκισσαΔούκισσα Μαρία. Το 1482 η μητέρα της Μαργαρίτας πέθανε και ο μεγαλύτερος αδερφός της, πρίγκιπας [[Φίλιππος Α΄ της Καστίλης|Φίλιππος]], ο οποίος ήταν τότε σε ηλικία τριών ετών, την διαδέχθηκε ως ηγεμόνας των Κάτω Χωρών, με τον πατέρα του Μαξιμιλιανό ως αντιβασιλέα δίπλα του.

Το 1482, ο πατέρας της και ο βασιλιάς [[Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας]] υπέγραψαν τη [[Συνθήκη του Αράς (1482)|Συνθήκη του Αράς]], σύμφωνα με την οποία συμφωνήθηκε ο γάμος της Μαργαρίτας με τον γιο του Λουδοβίκου, πρίγκιπα [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολο]]. Η Μαργαρίτα, η οποία αρραβωνιάστηκε τον Κάρολο το επόμενο έτος, μεταφέρθηκε στην κηδεμονία του Λουδοβίκου και μεγάλωσε εκπαιδευμένη για το μελλοντικό της ρόλο ως βασίλισσα της Γαλλίας.

Παρότι η Μαργαρίτα ανέπτυξε αγάπη για τον Κάρολο, εκείνος παντρεύτηκε το φθινόπωρο του 1491 την [[Άννα της Βρετάνης|Άννα]], Δούκισσα της [[Βρετάνη|Βρεττάνη]]ς, για πολιτικούς λόγους. Η δούκισσαΔούκισσα της ΒρεττάνηςΒρετάνης είχε προηγουμένως παντρευτεί τον πατέρα της Μαργαρίτας μέσω αντιπροσώπων, όμως ο γάμος τους είχε ακυρωθεί. Η πράξη του Καρόλου άφησε ένα αίσθημα διαρκής δυσαρέσκειας από εκείνη προς τη Γαλλία.

Προκειμένου να επιτευχθεί μια συμμαχία με τη βασίλισσα [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης]] και το βασιλιά [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγονίας|Φερδινάνδο Β΄ της Αραγωνίας]], ο αυτοκράτορας Μαξιμιλιανός διαπραγματεύθηκε το γάμο της Μαργαρίτας με τον [[Ιωάννης των Αστουριών|Ιωάννη, πρίγκιπαΠρίγκιπα των Αστουριών]], καθώς και τον γάμο του γιου του [[Φίλιππος Α΄ της Καστίλης|Φιλίππου]] με την κόρη των βασιλέων, [[Ιωάννα Α΄ της Καστίλης|Ιωάννα]]. Ο γάμος της Μαργαρίτας και του Ιωάννη πραγματοποιήθηκε το 1497, όμως ο Ιωάννης πέθανε μετά από μόλις έξι μήνες, στις 4 Οκτωβρίου 1497. Η Μαργαρίτα, που είχε μείνει έγκυος, γέννησε ένα θνησιγενές βρέφος στις 2 Απριλίου 1498.<ref>[http://geneall.net/es/name/1154119/n-de-aragon/ ''N. de Aragón'' in: geneall.net] [7 Οκτωβρίου 2015].</ref> Στις αρχές του 1500 επέστρεψε στις Κάτω Χώρες, όταν ο αδελφός της και η νύφη της την κάλεσαν για να γίνει ανάδοχος του νεογέννητου γιου τους, [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου]].

Το 1501, η Μαργαρίτα παντρεύτηκε τον [[Φιλιβέρτος Β΄ της Σαβοΐας|Φιλιβέρτο Β΄]], Δούκα της Σαβοΐας,]] ο οποίος πέθανε τρία χρόνια αργότερα. Το ζευγάρι δεν απέκτησε απογόνους. Μετά το θάνατό του, η Μαργαρίτα ορκίστηκε να μην ξαναπαντρευτεί ποτέ. Ο ιστορικός της και ποιητής [[Ζαν Λεμέρ ντε Μπελζ]] της έδωσε τον χαρακτηρισμό «''Dame de Deuil''» (''Κυρία της Θλίψης'').<ref>Gonkdo, Michal (2006). Dame de Deuil. Musical Offerings for Marguerite of Austria (1480-1530), 3. CD Booklet KTC 4011</ref>

Από νεόκτιστο παλάτι της στο [[Μέχελεν]], η Μαργαρίτα ενήργησε ως μεσάζων μεταξύ του πατέρα της και του ανιψιού της [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου]], ο οποίος επρόκειτο να κληρονομήσει τα εδάφη κατά την ενηλικίωσή του. Η ίδια διαπραγματεύτηκε μια εμπορική συνθήκη με την Αγγλία, που ευνόησε το φλαμανδικό κλάδο υφασμάτων, και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της [[Κοινωνία του Καμπρέ|Κοινωνίας του Καμπρέ]] (1508). Μετά την ενηλικίωσή του το 1515, ο Κάρολος επαναστάτησε εναντίον της επιρροής της Μαργαρίτας, αλλά σύντομα αναγνώρισε τις δεξιότητές της και την διόρισε ξανά ως κυβερνήτη των Κάτω Χωρών.<ref>Enno van Gelder, H.A. en Van Houtte, J.A. (1971). Margaretha van Oostenrijk, in: ''Grote Winkler Prins, τόμος 12, σελ. 610-611''. Amsterdam, Elsevier.</ref> Το 1529, λίγο πριν το θάνατό της, διαπραγματεύθηκε μαζί με τη [[Λουίζα της Σαβοΐας, κόμισσα του Ανγκουλέμ|Λουίζα της Σαβοΐας]] τη [[Συνθήκη του Καμπραί]] γνωστή και ως η «''Ειρήνη των Κυριών''».<ref>{{cite book | title=Encyclopedia of women in the Renaissance: Italy, France, and England | url=https://archive.org/details/encyclopediaofwo0000unse_m4x6 | authors=Diana Maury Robin, Anne R. Larsen and Carole Levin| year=2007 | publisher=ABC-CLIO, Inc | page=[https://archive.org/details/encyclopediaofwo0000unse_m4x6/page/43 43] }}</ref>