Οθόνη υπολογιστή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πηγές|04|05|2015}}
[[Αρχείο:LG L194WT-SF LCD monitor.jpg|thumb|right|Οθόνη LCD.]]
[[Αρχείο:IBM PC 5150.jpg|right|thumb|right|
Η '''οθόνη του υπολογιστή''' ([[αγγλικά]]: '''monitor''') είναι μια [[ηλεκτρική συσκευή]] που απεικονίζει εικόνες δημιουργημένες από [[ηλεκτρονικός υπολογιστής|υπολογιστές]]. Οι περισσότερες σύγχρονες οθόνες αποτελούνται από μια οθόνη [[υγρός κρύσταλλος|υγρών κρυστάλλων]], ενώ οι παλιότερες οθόνες βασίζονταν σε [[καθοδικός σωλήνας|καθοδικό σωλήνα]]. Η οθόνη περιλαμβάνει την συσκευή απεικόνισης, καθώς και απλά [[ηλεκτρονικά κυκλώματα]] για να παράγει και να διαμορφώνει την εικόνα από το ηλεκτρικό [[επεξεργασία σήματος|σήμα]] που στέλνεται από την πηγή, και ένα συνήθως πλαστικό κάλυμμα. Στον υπολογιστή, υπάρχει κύκλωμα γραφικών (συχνά σε μορφή [[κάρτα οθόνης|κάρτας οθόνης]]), το οποίο παράγει οπτικό σήμα σε μορφή συμβατή με την οθόνη.
== Βασικά χαρακτηριστικά ==
Βασικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την ποιότητα απεικόνισης είναι τα εξής:
* Ανάλυση (resolution)
* Συχνότητα ανανέωσης πλαισίων (refresh rate)
Γραμμή 17 ⟶ 18 :
* Χρόνος απόκρισης (response time)
Η ''ανάλυση'' είναι το χαρακτηριστικό που περιγράφει τον μέγιστο αριθμό εκονοστοιχείων (πίξελ) που μπορεί να
Η ''συχνότητα ανανέωσης πλαισίων'' αφορά των αριθμό των εικόνων (πλαισίων) τις οποίες απεικονίζει η οθόνη μέσα σε ένα [[δευτερόλεπτο]]. Προκειμένου η οθόνη να μπορεί να απεικονίζει μεταβαλλόμενες εικόνες, ο υπολογιστής ανανεώνει την εικόνα πολλές φορές το δευτερόλεπτο, ώστε να προκαλεί στον ανθρώπινο εγκέφαλο την ψευδαίσθηση της αδιατάρακτης συνέχειας της κίνησης (μεταίσθημα). Σε σύγκριση όμως με τη συμβατική τηλεόραση και τον κινηματογράφο, ο αριθμός των πλαισίων που απεικονίζονται ανά δευτερόλεπτο σε μια οθόνη υπολογιστή είναι πολύ μεγαλύτερος. Έτσι στις οθόνες CRT μια αποδεκτή
Η ''γωνία θέασης'' περιγράφει τη γωνία (ως προς την κάθετο στην επιφάνεια της οθόνης) από την οποία μπορεί ο χρήστης βλέπει το λόγο αντίθεσης της εικόνας να μειώνεται κατά συγκεκριμένο ποσοστό (συνήθως στο 1/10 της ονομαστικής τιμής). Η βέλτιστη γωνία θέασης είναι πάντοτε 0 μοίρες.
Γραμμή 59 ⟶ 60 :
Σήμερα, oι περισσότερες οθόνες υπολογιστή χρησιμοποιούν τους εξής τύπους σύνδεσης:
* ''Υποδοχή VGA''(Video Graphics Array). Είναι σύνδεση αναλογικού τύπου, 15 ακροδεκτών, η οποία υπάρχει από την εποχή των οθονών CRT. Διαθέτει 3 ζεύγη αγωγών, ένα για κάθε βασικό χρώμα (κόκκινο, πράσινο,
* ''Υποδοχή DVI-D'' (Digital Video Interface). Είναι ψηφιακή σειριακή σύνδεση, 19 ακροδεκτών, η οποία κερδίζει συνεχώς έδαφος σε βάρος της VGA. Κι εδώ η οπτική πληροφορία μεταφέρεται από 3 ζεύγη αγωγών που μεταφέρουν τα βασικά χρώματα, όμως το ηλεκτρικό σήμα έχει δύο μόνο δυνατές στάθμες, φέροντας έτσι πληροφορία κωδικοποιημένη στο [[δυαδικό σύστημα]]. Σε κάθε ένα από τα τρία αυτά ζεύγη αγωγών χρώματος αντιστοιχεί ένας ζεύγος αγωγών με σήμα χρονισμού (clock). Το πλεονέκτημά της DVI-D είναι ότι δεν υπάρχουν απώλειες ποιότητας σε μετατροπές από αναλογικό σε ψηφιακό σήμα και αντίστροφα, καθώς η ροή πληροφορίας από το κύκλωμα γραφικών του υπολογιστή μέχρι το κύκλωμα οδήγησης των υγρών κρυστάλλων είναι καθαρά ψηφιακή.
* ''Υποδοχή DVI-D Dual-Link''. Αυτή η παραλλαγή του DVI-D επιτυγχάνει διπλό εύρος ζώνης, χρησιμοποιώντας επιπλέον αγωγούς στο καλώδιο σύνδεσης. Έτσι είναι δυνατή η σύνδεση υπολογιστών με οθόνες πολύ υψηλών αναλύσεων (π.χ. τύπου WQXGA, με ανάλυση 2560x1600 εικονοστοιχείων).
|