Γουίνιπεγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πόλη βρίσκεται περίπου στο γεωγραφικό κέντρο της [[Βόρεια Αμερική|Βορείου Αμερικής]], στο σημείο όπου ενώνονται οι ποταμοί Ρεντ (Red) και ΑσσινιμπουάνΑσινιμπουάν (Assiniboine).

Το Γουίνιπεγκ αποτελεί σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο του [[Καναδάς|Καναδά]], καθώς επίσης και σημαντικό κέντρο για την καναδική [[γεωργία (δραστηριότητα)|γεωργία]]. Η πόλη βρίσκεται στο μέσο περίπου του Καναδά, περίπου 100 χλμ. βόρεια από τα σύνορα με τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] και 70 χλμ. νότια από την [[λίμνη Γουίνιπεγκ]], που είναι η πέμπτη σε έκταση λίμνη του Καναδά και η ενδέκατη σε έκταση λίμνη σε όλον τον κόσμο. Το όνομα της πόλης προέρχεται από την γλώσσα των αυτοχθόνων [[Κρι]] (Cree), και σημαίνει «λασπόνερα».

Πριν από την άφιξη των [[Ευρώπη|Ευρωπαίων]], η περιοχή του Γουίνιπεγκ κατοικούνταν από αυτόχθονες [[Ινδιάνοι|Ινδιάνους]]. Το σημείο όπου ενώνονται οι ποταμοί Ρεντ και ΑσσινιμπουάνΑσινιμπουάν αποτελούσε σημαντικό κέντρο εμπορικών ανταλλαγών για τους αυτόχθονες.

Τον 17ο αι., η περιοχή πέρασε στα χέρια της [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικής]] Εταιρείας του Κόλπου Χάντσον (Hudson's Bay Company), που είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα εμπορίου γούνας. Το [[1738]], [[Γαλλία|γάλλοιΓάλλοι]] έποικοι έκτισαν στην περιοχή το Κόκκινο Οχυρό (''[[γαλλική γλώσσα|γαλλ.]] Fort Rouge''), για να το χρησιμοποιήσουν ως σταθμό για το εμπόριο [[Γούνα|γούνας]], αλλά αργότερα το εγκατέλειψαν. Το [[1809]], η [[Μόντρεαλ|μοντρεαλίτικη]] εταιρεία North West Company έχτισε στην περιοχή τον εμπορικό σταθμό Οχυρό Γιβραλτάρ (''[[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] Fort Gibraltar'').

Το [[1816]] [[Σκωτία|Σκωτσέζοι]] έποικοι που δρούσαν για λογαριασμό της ανταγωνίστριας εταιρείας Hudson's Bay Company, κατέλαβαν το Οχυρό Γιβραλτάρ και το κατέστρεψαν. Το οχυρόΟχυρό Γιβραλτάρ, ξανακτίστηκε το [[1822]], μετά την υποχρεωτική συνένωση των εταιρειών North West Company και Hudson's Bay Company ([[1821]]), αλλά αυτή τηντη φορά τού δόθηκε το όνομα Οχυρό ΓκάρρυΓκάρυ ([[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]], Fort Garry). Το Οχυρό ΓκάρρυΓκάρυ καταστράφηκε από πλημμύρα το [[1826]], αλλά ξανακτίστηκε και διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες μετά το τέλος του εμπορίου γούνας.

Το [[1869]], οι [[Μετίς (Καναδάς)|Μετί]] (μιγάδες από [[Γαλλία|γάλλους]]Γάλλους εποίκους και αυτόχθονες), με ηγέτη τον Λουί Ριέλ, επαναστάτησαν στο Γουίνιπεγκ κατά της κεντρικής κυβέρνησης του [[Καναδάς|Καναδά]]. Το αποτέλεσμα ήταν το [[1870]] να δημιουργηθεί η επαρχία της [[Μανιτόμπα]]ς. Ο δήμος του Γουίνιπεγκ συστάθηκε επισήμως το [[1873]].

Από το [[1890]] έως το [[1920]], η πόλη γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της να αυξηθεί από 25.000 κατοίκους το [[1891]] σε 200.000 κατοίκους το [[1921]]. Η άνθηση αυτή οφείλονταν κυρίως στην ανάπτυξη του [[Σιδηρόδρομος|σιδηροδρομικού δικτύου]] του [[Καναδάς|Καναδά]] και στην ανάπτυξη της [[Γεωργία (δραστηριότητα)|γεωργίας]] στις καναδικές πεδιάδες.

Η ραγδαία ανάπτυξη του Γουίνιπεγκ εκείνα τα χρόνια σήμερα διακρίνεται στα πολλά [[Νεοκλασική αρχιτεκτονική|νεοκλασικά]] κτίρια που κτίστηκαν τότε. Μετά τη διάνοιξη της [[Διώρυγα του Παναμά|Διώρυγας του Παναμά]] ([[1914]]), η μεταφορά γεωργικών και άλλων προϊόντων από τις ανατολικές στις δυτικές ακτές της [[Βόρεια Αμερική|Βορείου Αμερικής]] διά θαλάσσης έγινε πιο οικονομική, και έτσι το Γουίνιπεγκ έπαψε να είναι ο κύριος εμπορικός σταθμός του Καναδά.

Στα πρώτα χρόνια μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], η πόλη γνώρισε μία από τις μεγαλύτερες εργασιακές αναταραχές στην ιστορία του [[Καναδάς|Καναδά]]. Τον [[Μάιος|Μάιο]] του [[1919]], περίπου 30.000 εργάτες της πόλης κατέβηκαν σε γενική [[απεργία]] ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η επαρχιακή κυβέρνηση της [[Μανιτόμπα]]ςΜανιτόμπας απάντησε λαμβάνοντας σκληρά μέτρα κατά των απεργών — μέτρα που έφτασαν μέχρι την σύλληψη και την απέλαση συνδικαλιστών ηγετών. Στις [[21 Ιουνίου]] του [[1919]], η Αστυνομία του Γουίνιπεγκ, διέλυσε διά της βίας διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δημαρχείο της πόλης, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο εργάτες και να τραυματιστούν άλλοι τριάντα. Το γεγονός αυτό έμεινε στην ιστορία της πόλης ως «Ματωμένο Σάββατο» (''Bloody Saturday''). Λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα, το [[1932]], ένας από τους ηγέτες των απεργών, ο Τζέιμς Σέιβερ Γούντσγουορθ (''James Shaver Woodsworth, 1874–1942''), ίδρυσε το πρώτο [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικό]] κόμμα του Καναδά με το όνομα «Ομοσπονδία Συνεταιριστικής Κοινοπολιτείας» (''[[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] Co-operative Commonwealth Federation ή CCF''). Το κόμμα αυτό μετονομάσθηκε αργότερα σε «Νέο Δημοκρατικό Κόμμα» (''New Democratic Party/Nouveau parti démocratique'') και σήμερα αποτελεί το τρίτο ισχυρότερο ομοσπονδιακό κόμμα του Καναδά.

Κατά την δεκαετία του [[1930]], το Γουίνιπεγκ γνώρισε δύσκολες ημέρες. Η χρηματιστηριακή κρίση του [[1929]] είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των [[Ανεργία|ανέργων]]. Επιπλέον, μία παρατεταμένη [[ξηρασία]] είχε καταστροφικές συνέπειες για τους αγροτικούς πληθυσμούς της περιοχής. Το [[1937]], οι δημοτικές αρχές του Γουίνιπεγκ αναγκάστηκαν να ζητήσουν την συμπαράσταση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του [[Καναδάς|Καναδά]], γιατί δεν διέθεταν πλέον πόρους για την εξυπηρέτηση των κατοίκων.

Η κατάσταση βελτιώθηκε μόνον με την έναρξη του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], οπότε χιλιάδες άνεργοι δημότες του Γουίνιπεγκ κατατάχθηκαν στον Καναδικό Στρατό. Μετά το τέλος του πολέμου, η πόλη γνώρισε μία σύντομη περίοδο οικοδομικής άνθησης, η οποία όμως διακόπηκε από πλημμύρα που συνέβη στις [[8 Μαΐου]] του [[1950]]. Μετά την πλημμύρα, γύρω από την πόλη κτίστηκε εκτεταμένο και πολύ δαπανηρό δίκτυο από [[Φράγμα|φράγματα]] και κανάλια, έτσι ώστε να αποφευχθεί μία παρόμοια φυσική καταστροφή. Το αντιπλημμυρικό δίκτυο ολοκληρώθηκε το [[1968]] και έμεινε γνωστό ως «η τάφρος του Νταφ» (''[[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] Duff's Ditch''), από το μικρό όνομα του πρωθυπουργού της επαρχίας, Νταφ Ρόμπλιν (''Duff Roblin''), που ξεκίνησε το έργο αυτό.

Το [[1971]], ο δήμος του Γουίνιπεγκ συνενώθηκε με άλλους προαστιακούς δήμους και έτσι η πόλη μεγάλωσε σημαντικά. Μεταξύ αυτών των δήμων που απορροφήθηκαν από τον δήμο του Γουίνιπεγκ, συμπεριλαμβάνεται και ο δήμος του Σαιντ Μπονιφάς (''[[γαλλική γλώσσα|γαλλ.]] Saint-Boniface''), όπου κατοικούν κυρίως [[γαλλική γλώσσα|γαλλόφωνοι]].

Οι κάτοικοι του Γουίνιπεγκ είναι στην πλειονότητα (περίπου 60%) απόγονοι [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανώνΒρετανών]] εποίκων. Στην πόλη επίσης κατοικούν 11% [[γαλλική γλώσσα|γαλλόφωνοι]] και 8,6% αυτόχθονες. Οι περισσότεροι κάτοικοι (περίπου 40%) είναι χριστιανοί [[Προτεσταντισμός|προτεστάντες]] και ακολουθούν διάφορα δόγματα διαμαρτυρομένων, ενώ το 33% των κατοίκων είναι [[Καθολική Εκκλησία|χριστιανοί καθολικοί]]. Στην πόλη υπάρχει και μικρή [[Ελλάδα|ελληνική]] παροικία που αριθμεί περίπου 2.000 μέλη (σύμφωνα με την απογραφή του [[2001]], στηνστο Γουίνιπεγκ υπάρχουν 1.225 [[ελληνική γλώσσα|ελληνόφωνοι]]).

Αν και μακριά από τα άλλα αστικά κέντρα του [[Καναδάς|Καναδά]], το Γουίνιπεγκ είναι πλούσια σε πολιτιστική ζωή. Στην πόλη έχει την έδρα του το ξακουστό Βασιλικό Μπαλέτο του Γουίνιπεγκ (''Royal Winnipeg Ballet''), το Κέντρο Θεάτρου της ΜανιτόμπαΜανιτόμπας (''Manitoba Theatre Centre'') και η Συμφωνική Ορχήστρα του Γουίνιπεγκ (''Winnipeg Symphony Orchestra''). Ο επισκέπτης μπορεί ακόμα να θαυμάσει την Πινακοθήκη του Γουίνιπεγκ (''Winnipeg Art Gallery''), το Μουσείο της ΜανιτόμπαΜανιτόμπας (''Manitoba Museum'') και την Όπερα της ΜανιτόμπαΜανιτόμπας (''Manitoba Opera'').

Τα διατηρητέα [[Νεοκλασική αρχιτεκτονική|νεοκλασικά]] κτήρια του Γουίνιπεγκ, προκαλούν τον θαυμασμό του επισκέπτη και αποτελούν συχνά το σκηνικό για [[ΗΠΑ|αμερικανικές]] ταινίες. Πολλά από αυτά τα κτήρια βρίσκονται στη ιστορική Περιοχή του Χρηματιστηρίου (''Exchange District'') στο κέντρο της πόλης. Η περιοχή αυτή έχει κηρυχθεί εθνικό ιστορικό μνημείο του [[Καναδάς|Καναδά]].

* το Πανεπιστήμιο της ΜανιτόμπαΜανιτόμπας, που ιδρύθηκε το [[1877]], και

* το Πανεπιστήμιο του Γουίνιπεγκ, που ιδρύθηκε το [[1967]] με την συνένωση δύο παλαιών κολεγίων.

Το όνομα της πόλης, συνδέεται επίσης και με τον «[[Γουίνι]] το Αρκουδάκι|Γουίνι το αρκουδάκι]]», γνωστό ήρωα κινουμένων σχεδίων τουτης [[Γουώλτ Ντίσνεϋ|Ντίσνεϋ]]. Ο Γουίνιπεγκ ή χαϊδευτικά Γουίνι ήταν ένα πραγματικό αρκουδάκι που το είχαν ως μασκότ οι στρατιώτες ενός καναδικού συντάγματος στην [[Ευρώπη]] κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Το αρκουδάκι αυτό κατέληξε στον Ζωολογικό Κήπο του [[Λονδίνο]]υ. Εκεί το είδε το [[1924]], ο [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανόςΒρετανός]] συγγραφέας [[Άλαν Αλεξάντερ Μάιλν]] (Alan Alexander Milne, 1882–1956) και εμπνεύστηκε την ιστορία με τον Γουίνι το αρκουδάκι (Winnie the Pooh).

Η πόλη βρίσκεται στο μέσο μιας τεράστιας [[Πεδιάδα|πεδιάδας]] μακριά από θάλασσα, και το κλίμα της είναι επομένως πολύ [[Ηπειρωτικό κλίμα|ηπειρωτικό]].

Το Γουίνιπεγκ συνδέεται με τον υπόλοιπο [[Καναδάς|Καναδά]] σιδηροδρομικώς, καθώς και αεροπορικώς μέσω του διεθνούς τηςτου αεροδρομίου (''Winnipeg James Armstrong Richardson International Airport''). Από το Γουίνιπεγκ ξεκινά ο [[σιδηρόδρομος]] που καταλήγει στο Τσώρτσιλ της ΒΑ [[Μανιτόμπα]]ς. Από την πόλη διέρχεται και ο Υπερκαναδικός Αυτοκινητόδρομος, που διασχίζει ολόκληρο τον Καναδά, από τον [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό]] έως τον [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]].

Η πόλη του Γουίνιπεγκ διαθέτει αστικό δίκτυο μαζικής μεταφοράς από το [[1880]]. Το [[1891]], το Γουίνιπεγκ αντικατέστησε τις ιππήλατες άμαξες με δίκτυο [[τραμ]], το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το [[1955]]. Για μεγάλο διάστημα, η πόλη εξυπηρετούνταν και με ηλεκτροκίνητα τρόλεϊ, τα οποία όμως αντικαταστάθηκαν οριστικά το [[1970]] από ντιζελοκίνητα [[Λεωφορείο|λεωφορεία]].