Κυλώνειο Άγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Κυλώνειον άγος''' ήταν μια σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την [[Αρχαία Αθήνα|αρχαία Αθήνα]] και που αποδόθηκαν στην οργή των θεών για τη σφαγή των οπαδών του [[Κύλων|Κύλωνα]] στον ναό της θεάς Αθηνάς.

Ο Κύλων που ανήκε στην τάξη των ευγενών, είχε αναδειχθεί [[ολυμπιονίκης]]. Εκμεταλλευόμενος την δημοτικότητά που είχε αποκτήσει και έχοντας τη βοήθεια του πεθερού του Τυράννου των [[Μέγαρα|Μεγάρων]] [[Θεαγένης ο Μεγαρεύς|Θεαγένη]] επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία στην Αθήνα. Είχε μάλιστα πάρει και χρησμό από το [[Μαντείο των Δελφών]] που έλεγε να καταλάβει την [[Ακρόπολη Αθηνών|ακρόπολη των Αθηνών]] στην μεγάλη εορτή του Δία «ἐν τοῦ Διὸς τῇ μεγίστῃ ἑορτῇ καταλαβεῖν τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν» (Θουκ. Α' 126, 4). Θεώρησε ότι η μεγαλύτερη γιορτή του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] ήταν τα [[Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα|Ολύμπια]] (κατά πάσα πιθανότητα όμως το Μαντείο αναφερόταν στα [[Διάσια]]). Κατά την διάρκεια της εορτής των Ολυμπίων επιτρεπόταν στους ολυμπιονίκες στην επέτειο της νίκης τους να πηγαίνουν με συγγενείς και φίλους και να κάνουν θυσίες σε διάφορα ιερά της πόλης. Εκμεταλλευόμενος τη συνήθεια αυτή αλλά και τη δυσαρέσκεια εκείνη των Αθηναίων, μαζί με τον αδελφό του και τους οπαδούς του κατέλαβε την [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]] το 632 π.Χ., (κατ΄ άλλους το 628 π.Χ.). Δεν πέτυχε όμως το σκοπό του γιατί ο τότε [[επώνυμος άρχων]] της Αθήνας [[Μεγακλής]], που ανήκε στην ισχυρή οικογένεια των [[Αλκμεωνίδες|Αλκμεωνιδών]], αντέδρασε δραστήρια και πολιορκώντας την Ακρόπολη ανάγκασε τον μεν Κύλωνα και τον αδελφό του να διαφύγουν στα [[Μέγαρα]], τους δε οπαδούς του να καταφύγουν [[ικέτης|ικέτες]] στον βωμό της [[Πολιάδα|Πολιάδος]] [[Αθηνά|Αθηνάς]]. Τότε όσοι κατέφευγαν στους βωμούς θεωρούνταν προστατευόμενοι των θεών και συνεπώς ήταν απαραβίαστοι. Οι οπαδοί όμως του Μεγακλή, ενώ τους υποσχέθηκαν πως αν βγουν από το ιερό δεν θα τους πείραζαν, παραβαίνοντας το πανελλήνιο εκείνο ιερό έθιμο, τους φόνευσαν προ του ιερού των Ευμενίδων, τη στιγμή που κατέρχονταν από την Ακρόπολη κρατώντας κατά την παράδοση ταινίες των οποίων η άλλη άκρη ήταν δεμένη στο βωμό, αφού προηγουμένως έκοψαν αυτές τις ταινίες (έτσι, θεώρησαν ότι δεν τυγχάνουν πλέον της θείας προστασίας).

Το έγκλημα αυτό των ικετών προκάλεσε τη φρίκη των Αθηναίων και τη γενική κατακραυγή και εκτός της Αθήνας, και οι δε [[Αλκμεωνίδες]] θεωρήθηκαν «[[εναγής|εναγείς]]», ενώ αντίθετα οι συμπάθειες στράφηκαν προς τον Κύλωνα. Του γεγονότος αυτού επακολούθησε σειρά στάσεων και ταραχών μέχρι το 597 π.Χ. που ανέλαβε ο [[Σόλωνας]] να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη παρακαλώντας τους ''εναγείς'' να υποβληθούν οικειοθελώς στην κρίση τριακοσιομελούς δικαστηρίου που θα αποφασίσει σχετικά. Οι Αλκμεωνίδες προ αυτής της κατακραυγής δέχτηκαν και το δικαστήριο εκείνο με κατήγορο τον Μύρωνα τον Φλυέα τους καταδίκασε σε εξορία. Αποφάσισε μάλιστα να εκταφούν όσοι εν τω μεταξύ είχαν πεθάνει και να θαφτούν έξω από την πόλη.

Αν και εκτελέστηκε η απόφαση εκείνη το [[άγος]] εξακολουθούσε να υφίσταται και φοβερή ασθένεια, [[λοιμός]] έπληξε την Αθήνα, με πολλούς θανάτους, τον οποίο οι πολίτες θεώρησαν ως [[θεία δίκη]] για το έγκλημα. Τότε λέγεται πως πάνω από την πόλη εμφανίσθηκαν να πλανώνται ψυχές νεκρών (φαντάσματα) και ένας δεισιδαίμονας φόβος κατέλαβε τους Αθηναίους. Την ίδια περίοδο ο Κύλωνας ξεσήκωσε τους Μεγαρείς εναντίον των Αθηναίων και κατάφεραν να καταλάβουν την [[Σαλαμίνα (νησί)|Σαλαμίνα]] προκαλώντας καταστροφές και στην υπόλοιπη Αττική. Μετά απ΄ αυτά ρωτήθηκε το Μαντείο των Δελφών το οποίο και έδωσε εντολή να γίνει πλήρης καθαρμός υπό τις οδηγίες του τότε φιλόσοφου αλλά και ιερέα [[Επιμενίδης|Επιμενίδη]] που έμενε όμως στη [[Φαιστός|Φαιστό]] στη Κρήτη. Τότε στάλθηκε στην Κρήτη εσπευσμένα ο Αθηναίος [[Νικίας ο Νικηράτου]], με ιερό πλοίο, πιθανώς την [[Πάραλος (αρχαιότητα)|Πάραλο]] ο οποίος προσκάλεσε τον Επιμενίδη στην Αθήνα πράγμα που δέχθηκε και τον ακολούθησε. Σημειώνεται πως μόλις ο Επιμενίδης έφθασε στο [[λιμένας Μουνιχίας|λιμένα Μουνιχίας]] και αντίκρισε τον λόφο της [[Μουνιχία]]ς, προφήτεψε τον πραγματικό κίνδυνο της Αθήνας.