Συνεταιρισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Robert Owen statue - Manchester - April 11 2005.jpg|thumb|right|200px|Ο [[Ρόμπερτ Όουεν]] (1771-1858) ήταν ο πρωτεργάτης των οικειοθελών συνεταιρισμών (Voluntary association)]]

'''Συνεταιρισμός''', σύμφωνα με τη [[Διεθνής Συνεταιριστική Συμμαχία|Διεθνή Συνεταιριστική Συμμαχία]], είναι μια: «αυτόνομη ένωση προσώπων που συγκροτείται εθελοντικά για την αντιμετώπιση των κοινών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών και επιδιώξεων τους, διαμέσου μιας συνιδιόκτητης και δημοκρατικά διοικούμενης επιχείρησης».<ref>{{cite web|title=Co-operative identity, values & principles|url=http://ica.coop/en/whats-co-op/co-operative-identity-values-principles|publisher=ica.coop|accessdate=19 Νοεμβρίου 2014|archiveurl=https://web.archive.org/web/20141109163115/http://ica.coop/en/whats-co-op/co-operative-identity-values-principles|archivedate=2014-11-09|url-status=dead}}</ref><ref>{{cite web|title=Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Συνεταιρισμοί και αναδιάρθρωση» (γνωμοδότηση πρωτοβουλίας)|url=http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2012:191:0024:0029:EL:PDF|publisher=eur-lex.europa.eu|date=29 Ιουνίου 2010|accessdate=19 Νοεμβρίου 2014}}</ref> Ο ορισμός δόθηκε στο παγκόσμιο συνέδριο συνεταιριστικών οργανώσεων στο [[Μάντσεστερ]] της Αγγλίας το [[1995]].<ref name="ygeiaonline">{{cite web|title=συνεταιρισμός|url=http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=50938:synetairismos|publisher=ygeiaonline.gr|accessdate=19 Νοεμβρίου 2014}}</ref> Ο όρος αυτός αναπτύχθηκε ιδιαίτερα κατά τον [[19ος αιώνας|19ο αιώνα]] όπου και εξελίχθηκε ως ιδεολογία και ως κίνημα με κοινωνικό και οικονομικό περιεχόμενο αποβλέποντας κυρίως τις ασθενέστερες τάξεις των εργαζομένων για την ικανοποιητικότερη αντιμετώπιση των διαφόρων συχνά αναφυομένων αυθαιρεσιών του άκρατου κεφαλαιοκρατισμού. Η ελευθερία της συγκρότησης συνεταιρισμού για την επιδίωξη νόμιμων σκοπών θεμελιώνεται στα συντάγματα όλων των φιλελεύθερων και δημοκρατικών πολιτειών (δικαίωμα του «συνεταιρίζεσθαι»).

<br /></blockquote>

 

Πριν από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους υπήρχαν ενώσεις τα λεγόμενα «''[[Τσελιγκάτο|τσελιγκάτα]]''» ή «''κοινάτα''», οι οποίες είχαν αντικείμενο την κοινή εκτροφή και εμπορία των αμνοεριφίων. Από τους πρώτους βιομηχανικούς-γεωργικούς συνεταιρισμούς ίσως και παγκοσμίως ήταν εκείνος στα Αμπελάκια για την επεξεργασία και βαφή νημάτων με κόκκινο χρώμα, που παρήγαν από το φυτό [[ριζάρι]].

 

Τον ρόλο που είχε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ανέλαβε μετά το 1929 η [[Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας|Αγροτική Τράπεζα]], η ίδρυση της οποίας αποτελούσε πάγιο αίτημα των αγροτών ήδη από τον 19^ο αιώνα.

 

Η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι βρίσκεται στην [[Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα]]:

 

* Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

 

Στην ελληνική νομοθεσία γίνεται διάκριση μεταξύ:

* Αστικών συνεταιρισμών το νομικό πλαίσιο της λειτουργίας των οποίων ρυθμίζεται από το νόμο ''1667/1986'' και

* Αγροτικών συνεταιρισμών που διέπονται από το νόμο ''2810/2000''.

 

Στους αστικούς συνεταιρισμούς περιλαμβάνονται:

* Καταναλωτικοί συνεταιρισμοί, που για τη σύστασή τους απαιτούνται τουλάχιστον εκατό άτομα, ενώ απαιτούνται δεκαπέντε άτομα για υπολοίπους

* Τουριστικοί συνεταιρισμοί<ref name="ygeiaonline" />

 

Αγροτικοί είναι όσοι δραστηριοποιούνται σε οποιοδήποτε τομέα της αγροτικής οικονομίας για την ίδρυση των οποίων απαιτούνται τουλάχιστον δέκα άτομα<ref>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wEc63YDhn5AeXdtvSoClrL8oegNlWStPL95MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx3UnKl3nP8NxdnJ5r9cmWyJWelDvWS_18kAEhATUkJb0x1LIdQ163nV9K--td6SIuSuTR0rddGIF60CHL8lwPiV_XB_PCveHwlH0ZiCwk0Fj Παράγραφος 11, Άρθρο 61, του Νόμου 4277/2014]</ref>. Για να ενισχυθεί ο κεφαλαιουχικός χαρακτήρας του αγροτικού συνεταιρισμού παρέχεται η δυνατότητα απόκτησης περισσοτέρων από μιας μερίδων, οι οποίες μπορούν να δώσουν στον κάτοχο δικαίωμα περισσοτέρων από μιας ψήφου, η οποία όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ξεπερνά τις τρεις. Κάθε αστικός και γεωργικός συνεταιρισμός, ως νομικό, πρόσωπο είναι έμπορος και συνεπώς μπορεί να κηρυχτεί σε πτώχευση. Οι συνέταιροι αγροτικού συνεταιρισμού δεν μπορούν να προσωποκρατηθούν για τα χρέη του τελευταίου.<ref>Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Βιώσιμη συνεταιριστική οικονομία (Θεωρία και πρακτική), σελ. 195-198, εκδ. Αθανασίου Σταμούλη, ISBN 960-351-521-3</ref>

 

Οι συνεταιρισμοί αποτελούν ιστορικά τον κύριο κορμό [[Κοινωνική οικονοµία|κοινωνικής οικονομίας]] στην [[Ελλάδα]]. Λειτουργούν κυρίως ως [[Επιχείρηση|επιχειρήσεις]], με την έννοια ότι παράγουν και διαθέτουν στην [[Αγορά (εμπόριο)|αγορά]] [[Αγαθό (οικονομία)|προϊόντα]] ή [[Υπηρεσία|υπηρεσίες]].

 

 

 

Έτσι έχουμε ότι στον Ευρωπαϊκό συνεταιρισμό εφαρμόζεται κατ' αρχήν ο κανονισμός.

 

 

Για να κατανοήσουμε πως ορίζεται κάποιο θέμα σε Ευρωπαϊκό συνεταιρισμό διαβάζουμε τον κανονισμό και τις διατάξεις του καταστατικού που ρητά προβλέπονται από αυτόν. Έτσι λοιπόν αν με μόνο αυτή την ανάγνωση μπορούμε να καταλάβουμε πως ορίζεται κάτι τότε δεν εφαρμόζεται τίποτε άλλο.

Μόνο αν μετά από αυτή την ανάγνωση κάτι είναι μη ορισμένο τότε λαμβάνονται κατά σειρά εφαρμογής υπ' όψιν οι ειδικές εθνικές διατάξεις των SCE ή των εθνικών συνεταιρισμών, ή οι μη ρητά προβλεπόμενες διατάξεις του καταστατικού.

 

 

 

Ο συνεταιρισμός μπορεί να ιδρυθεί από τουλάχιστον 2 νομικά πρόσωπα από διαφορετικές χώρες της Ε.Ε. ή από τουλάχιστον 5 φυσικά ή νομικά πρόσωπα από τουλάχιστον 2 διαφορετικές χώρες της Ε.Ε.

β) Κατάθεση στο ΓΕΜΗ του υπογραφέντος καταστατικού (δεν εγγράφεται στο μητρώο του ειρηνοδικείου και δεν γίνεται έλεγχος νομιμότητας - εγγράφεται στο πρώην μητρώο ανωνύμων).

γ) Δημοσίευση στο ΓΕΜΗ οπότε και επέρχεται η σύσταση, ανακοίνωση στο ΦΕΚ και Εφημερίδα ΕΕ.

 

== Δείτε επίσης ==