Πάπας Ιούλιος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
Ο Τζουλιάνο ήταν ανιψιός του [[Πάπας Σίξτος Δ΄|Πάπα Σίξτου Δ΄]]. Από τον θείο του, ο οποίος τον πήρε υπό την προστασία του, στέλνεται για τη διαπαιδαγώγησή του στους [[Τάγμα των Φραγκισκανών|Φραγκισκανούς]], ενώ αργότερα πήγε σε μοναστήρι στην ''La Pérouse'' με προκαθορισμένο σκοπό να εμβαθύνει τη μελέτη των επιστημών. Παρόλα αυτά δεν φαίνεται να ακολούθησε τους κανονισμούς του [[Φραγκίσκος της Ασίζης|Αγίου Φραγκίσκου]], αλλά τον εγκόσμιο κλήρο, τουλάχιστον ως το [[1471]] όταν έγινε επίσκοπος στην Carpentras της [[Γαλλία|Γαλλίας]], λίγο αργότερα από την εκλογή του θείου του ως πάπας.
 
Την ίδια χρονιά προάγεται σε [[Καρδινάλιος|καρδινάλιο]], παίρνοντας τον ίδιο τίτλο που είχε προηγουμένως ο θείος του: ''Καρδινάλιος του San Pietro ai Vincoli''. Με το θείο του απέκτησε μεγάλη επιρροή, ενώ με την προσθήκη της αρχιεπισκοπής της [[Αβινιόν]], ηγούνταν άλλων οκτώ επισκοπών, μεταξύ των οποίων και εκείνο της [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνης]] μεταξύ του [[1473]] και του [[1474]] ως αποστολικός διαχειριστής. Ως επίσημος απεσταλμένος του Πάπα επισκέφθηκε το [[1480]] τη Γαλλία, όπου παρέμεινε για τέσσερα χρόνια, αποκτώντας γρήγορα μεγάλη επιρροή στο [[Κολλέγιο των Καρδιναλίων]], επιρροή που μεγάλωσε, αντί να μειωθεί, κατά τη διάρκεια της παποσύνης του [[Πάπας Ιννοκέντιος Η΄|Ιννοκέντιου Η΄]]. Ανταγωνισμός υπήρχε μεταξύ του Τζουλιάνο και του [[Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄|Rodrigo Borgia]] και μετά το θάνατο του Ιννοκέντιου Η΄, το 1492, ο Βοργίας κατέφερε μετά από μυστικές συμφωνίες με τον καρδινάλιο Ascanio Maria Sforza Visconti να εκλεγεί πάπας, ξεπερνώντας τον Ντέλλαντελλα Ρόβερε με μεγάλη πλειοψηφία, και παίρνοντας έτσι το όνομα [[Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄|Αλέξανδρος ΣΤ΄]]. Ο Τζουλιάνο βρήκε καταφύγιο πρώτα στην [[Όστια]] ενώ λίγους μήνες αργότερα πήγε στο [[Παρίσι]] όπου παρότρυνε τον [[Κάρολος Η' της Γαλλίας|Κάρολο Η΄]] να τολμήσει την κατάκτηση της [[Νάπολη|Νάπολης]].
 
Επέστρεψε στη Ρώμη συνοδεύοντας τον βασιλιά της Γαλλίας και προσπάθησε να πετύχει την σύγκληση ενός συμβουλίου που θα εξέταζε τη συμπεριφορά του Πάπα, με σκοπό την εκθρόνισή του, μα ο Αλέξανδρος ΣΤ΄, έχοντας υποσχεθεί τη θέση του καρδιναλίου σε έναν υπουργό του Καρόλου, τον Briçonnet, κατάφερε να εμποδίσει τις μηχανορραφίες του αντιπάλου του. Με το θάνατο του Αλέξανδρου το [[1503]], ο Τζουλιάνο υποστήριξε την υποψηφιότητα του καρδιναλίου [[Πικκολόμινι]] από το Μιλάνο, ο οποίος εκλέχθηκε πάπας με το όνομα [[Πάπας Πίος Γ΄|Πίος Γ΄]], μα που ήδη υπέφερε από μία ανίατη ασθένεια, κι έτσι πέθανε περίπου ένα μήνα αργότερα. Ο Ντέλλαντελλα Ρόβερε κατάφερε έτσι, με αυτές τις έξυπνες διπλωματικές κινήσεις, να κερδίσει την υποστήριξη του [[Καίσαρας Βοργίας|Καίσαρα Βοργία]] και να εκλεγεί πάπας με την ομόφωνη ψήφο των καρδιναλίων.
 
=== Οι σχέσεις με τις οικογένειες Ορσίνι και Κολόννα ===