Θανάσης Ιντζόγλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
| μέγεθος εικόνας =
| λεζάντα =
| ημερομηνία γέννησης = 22 Αυγούστου {{ηγ|1945|8|22}}
| τόπος γέννησης = [[Νίκαια Αττικής]], [[Ελλάδα]]
| ημερομηνία θανάτου= 25 Ιουλίου = {{ηθηλ|2020|7|25|1945|8|22}}
| ύψος =
| θέση = Επιθετικός
Γραμμή 27:
| γκολ3= 22
}}
Ο '''Θανάσης Ιντζόγλου''' ([[Νίκαια Αττικής]], [[22 Αυγούστου]] [[1945]] - [[25 Ιουλίου]] [[2020]]) ήταν διεθνής [[Έλληνας]] διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε κυρίως στον [[Πανιώνιος (ποδόσφαιρο)|Πανιώνιο]] και στον [[Εθνικός Πειραιώς (ποδόσφαιρο ανδρών)|Εθνικό]].
 
==Βιογραφικό==
Γραμμή 35:
Διακρινόταν για την ταχύτητά του, το δυνατό σουτ και την ικανότητα να σκοράρει με κεφαλιά. Με το κεφάλι είχε σκοράρει 25 φορές. Επίσης, είχε ιδιαίτερη ευστοχία στα [[Πέναλτι (ποδόσφαιρο)|πέναλτι]]. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1968 ως το 1977 είχε 22 συνεχόμενα εύστοχα χτυπήματα πέναλτι. Το σερί του σταμάτησε στις 15 Μαΐου 1977 στο ματς [[Παναιτωλικός]]-[[Εθνικός Πειραιώς|Εθνικός]]: 3-2.<ref>"SUPERLEAGUE 2009/10", Ειδική έκδοση από την ΕΞΕΔΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ (21/8/2009), σελ. 75.</ref> Στην καριέρα του ευστόχησε σε 25 από 31 πέναλτι που χτύπησε, ποσοστό επιτυχίας 81%, που λίγοι το ξεπέρασαν και είναι ανώτερο πολλών γνωστών σκόρερ, όπως των: [[Νίκος Αναστόπουλος|Αναστόπουλου]] (75%), [[Θωμάς Μαύρος|Μαύρου]] (71%), [[Δημήτρης Σαραβάκος|Δ. Σαραβάκου]] (74%) και [[Γιώργος Σιδέρης|Σιδέρη]] (76%). Αναδείχθηκε δύο φορές [[Πρώτοι σκόρερ Α΄ Εθνικής|πρώτος σκόρερ]] του πρωταθλήματος της [[Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών|Α΄ Εθνικής]]: το [[Α΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών 1967-1968|1967-68]] με 24 γκολ και το [[Α΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών 1976-1977|1976-77]] με 22 γκολ. Δυο φορές έχει σκοράρει τέσσερα γκολ σε ένα ματς και αρκετές από τρία.
 
Ήταν μέλος της ομάδας του Πανιωνίου που έφτασε ως τον τελικό του [[Κύπελλο ΕλλάδοςΕλλάδας ποδοσφαίρου(ποδόσφαιρο αντρώνανδρών)|Κυπέλλου ΕλλάδοςΕλλάδας]] το 1967. Αφού απέκλεισε τον [[Ο.Φ.Η. (ποδόσφαιρο ανδρών)|ΟΦΗ]] με 2-2 και εύνοια στην κλήρωση και τον [[Πανελευσινιακός|Πανελευσινιακό]] με 3-0, γνώρισε την ήττα στον τελικό από τον [[ΠΑΕ Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο ανδρών)|ΠΑΟΠαναθηναϊκό]] με 0-1. Επίσης, ήταν βασικός στην φοβερή πορεία του συλλόγου το [[Α΄Εθνική ποδοσφαίρου αντρών 1970-1971|1970-71]], όταν πήρε τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα πίσω από την [[ΑΕΚ Αθηνών (ποδόσφαιρο)|ΑΕΚ]] αλλά μπροστά από τον φιναλίστ του [[Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης|Κυπέλλου Πρωταθλητριών]] Παναθηναϊκό και ταυτόχρονα κατέκτησε το [[Βαλκανικό Κύπελλο συλλόγων ποδοσφαίρου|Βαλκανικό Κύπελλο]], ένα σημαντικό τότε διεθνές τρόπαιο.
 
Στον Εθνικό γνώρισε δυο καλές χρονιές. Συνολικά από το 1962 ως το 1978 αγωνίστηκε σε 346 ματς στην [[Ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών|Α΄ Εθνική κατηγορία]] και πέτυχε 125 γκολ. Το 1978-79 αγωνίστηκε στην [[Α.Π.Σ. Κόρινθος|Κόρινθο]], την οποία βοήθησε να κατακτήσει το πρωτάθλημα του Νοτίου Ομίλου [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου αντρών|Β΄ Εθνικής]] και την άνοδο στην Α΄ εθνική και παράλληλα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με 22 γκολ.
 
Τα καλοκαίρια του 1974, 1975 και 1978 έπαιξε στο Τορόντο του Καναδά στις ομογενειακές ομάδες Όμηρος (1974, 1975) και Πανελλήνιος (1978) Τορόντο. Με τον Όμηρο το 1974 έφτασε ως τον τελικό των πλέιοφςπλέι οφς του καναδικού πρωταθλήματος.
 
== Στην Εθνική==
Γραμμή 47:
Τελευταία διεθνής συμμετοχή του ήταν στις 12/5/1971 στον εκτός έδρας αγώνα για τα προκριματικά του [[Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου|Κυπέλλου Εθνών]] με την [[Ελβετία]] (ήττα 0-1), όπου έπαιξε ως το 77΄.
 
Επίσης, υπήρξε διεθνής με την [[Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου Ελλάδας κάτωΚ-21 των 21(ποδόσφαιρο ετώνανδρών)|Εθνική Ελπίδων]], με την οποία μετείχε στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα του 1969 στη [[Ρουμανία]], όπου η ελληνική ομάδα πήρε την πρώτη θέση. Στις 28/5/1969 σε φιλικό με το [[Ισραήλ]] σκόραρε με [[Πέναλτι (ποδόσφαιρο)|πέναλτι]] το μοναδικό γκολ της ομάδας (σκορ: 1-3).
 
==Προσωπική ζωή==