Μωρίς ντε Βλαμένκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Το αρχείο De_Vlaminck_musée_Anacréon_Granville.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Pyb με αιτία: Copyright violation; see c:Commons:Licensing (F1)
Το αρχείο Houses_and_Trees_MAG(6c)_(49527868076).jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Pyb με αιτία: Copyright violation; see c:Commons:Licensing (F1)
Γραμμή 12:
Το 1905 συμμετείχε στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων και στην έκθεση του Φθινοπωρινού Σαλόν. Όταν ο κριτικός τέχνης Λουί Βωξέλ είδε τους τολμηρούς πίνακες των Βλαμένκ, [[Ανρί Ματίς]], [[Αντρέ Ντεραίν]], [[Αλμπέρ Μαρκέ]], Κέες φαν Ντόνγκεν, Σαρλ Καμουέν και Ζαν Πουί, απαξίωσε τους ζωγράφους αποκαλώντας τους «fauves» (άγρια ​​θηρία), δίνοντας έτσι στην τεχνοτροπία τους το όνομα με το οποίο έγινε γνωστή, [[Φωβισμός]].<ref>{{Cite web|url=https://www.khanacademy.org/humanities/art-1010/early-abstraction/fauvism-matisse/a/a-beginners-guide-to-fauvism|title=khanacademy.org/humanities/art/early-abstraction/fauvism-matisse/a/a-beginners-guide-to-fauvism|last=.}}</ref>
 
Το 1906 ο έμπορος τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ αγόρασε όλα τα έργα του Βλαμένκ και του αφιέρωσε μια έκθεση το 1908. Είναι η εποχή που σύχναζε στο [[Μπατώ-Λαβουάρ]] στη [[Μονμάρτρη|Μονμάρτρη,]] όπου πήγαινε με τον Ντεραίν και συναντούσε τον κύκλο καλλιτεχνών που έμεναν εκεί.<ref>{{Cite web|url=https://www.francetvinfo.fr/culture/arts-expos/peinture/van-dongen-au-bateau-lavoir-la-naissance-du-fauvisme-au-musee-montmartre_3278029.html|title=francetvinfo.fr/culture/arts-expos/peinture/van-dongen-au-bateau-lavoir-la-naissance-du-fauvisme-au-musee-montmartre|last=.}}</ref>[[Αρχείο:Houses_and_Trees_MAG(6c)_(49527868076).jpg|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|''Σπίτια και δέντρα'' (1911)]]Το 1911, ταξίδεψε στο [[Λονδίνο]] και ζωγράφισε τον [[Τάμεσης|Τάμεση]]. Το 1913 ζωγράφισε ξανά με τον Ντεραίν στη [[Μασσαλία]] και στην παραθαλάσσια Μαρτίγκ. Στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]], καθώς είχε ήδη τρία παιδιά, παρέμεινε στο Παρίσι και άρχισε να γράφει ποίηση. Χώρισε και παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Μπερτ Κομπ, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες. Το 1925 εγκαταστάθηκε στο Ρυέιγ-λα-Γκαντελιέρ, ένα μικρό χωριό νοτιοδυτικά του Παρισιού. Από το 1925 ταξίδεψε σε όλη τη Γαλλία, αλλά συνέχισε να ζωγραφίζει κυρίως κατά μήκος του Σηκουάνα, κοντά στο Παρίσι. Συνέχισε επίσης να γράφει ποίηση, μυθοπλασία και απομνημονεύματα, φιλοτέχνησε ξυλογραφίες και λιθογραφίες και εικονογράφησε μια σειρά από βιβλία.<ref>{{Cite web|url=http://saint-petersbourg.org/ermitage/art-fran%C3%A7ais/maurice-de-vlaminck|title=saint-petersbourg.org/ermitage/art/maurice-de-vlaminck|last=.}}</ref>
 
Κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]], τον Νοέμβριο του 1941, ο Βλαμένκ επισκέφθηκε τη [[Γερμανία]] σε ταξίδι που οργανώθηκε από το Γραφείο Προπαγάνδας. Κατά την επιστροφή του, τον Ιούνιο του 1942, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Ελεύθερες απόψεις… για τη ζωγραφική» όπου κατηγόρησε τον [[Πάμπλο Πικάσο]] ότι από το 1900 έως το 1930 έσυρε τη γαλλική ζωγραφική «σε ένα θανατηφόρο αδιέξοδο, σε μια απερίγραπτη σύγχυση».