Άλεκ Ισηγόνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''σερ Άλεκ (Αλέξανδρος Αρνόλδος Κωνσταντίνος) Ισηγόνης''' ([[18 Νοεμβρίου]] [[1906]] - [[2 Οκτωβρίου]] [[1988]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] σχεδιαστής αυτοκινήτων. Η πιο γνωστή δημιουργία του είναι το [[Mini (1959)|Mini]] του [[1959]].

Μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]], κατά την πολυτάραχη περίοδο που η [[Τουρκία]] αποκτούσε τη σύγχρονη μορφή της, η οικογένειά του αναγκάστηκε να καταφύγει στη [[Μάλτα]] το [[1922]], και ο πατέρας του πέθανε στο νησί. Τότε η μητέρα του τον πήγε στην [[Αγγλία]], όπου δύο χρόνια αργότερα κατάφερε να αγοράσει το πρώτο του αυτοκίνητο, ένα "Singer" με αμάξωμα Weymann, με το οποίο ταξίδεψε τη μητέρα του στην [[Ευρώπη]] το [[1925]] αντιμετωπίζοντας – όπως ο ίδιος σχολίαζε συχνά σε φίλους και τους συναδέλφους του – ότι το Austin 1800 (ADO17) ήταν το σχέδιο για το οποίο ήταν πιο περήφανος, παρόλο που ποτέ δεν ήταν τόσο εμπορικά επιτυχημένο όσο τα τρία προηγούμενα σχέδια του, όπου ανέφερε αργότερα στον Αθανάσιο Καλλιγέρη ([https://sites.google.com/site/calligeris/calligeris Athan Calligeris]) το [[1980]] – μία "ατέλειωτη σειρά μηχανικών βλαβών". Αυτή ήταν μία εμπειρία που δεν θα ξεχνούσε ποτέ, μία εμπειρία που τον ώθησε, όταν επέστρεψε, να ξεκινήσει ένα τριετές πρόγραμμα σπουδών σαν [[Μηχανολογία|μηχανολόγος μηχανικός]] στην Πολυτεχνικήπολυτεχνική σχολή του Μπάτερσι (Battersea) στο [[Λονδίνο]].

Η δεξιοτεχνία του Άλεκ και ο ενθουσιασμός του για τη ζωγραφική και τη σχεδίαση ήταν αρκετά για να πυροδοτήσουν την απέχθειά του προς τη θεωρία των Μαθηματικώνμαθηματικών και απέτυχε στις εξετάσεις των Μαθηματικώνμαθηματικών τρεις φορές. Σαν αντιδραστικό και ελεύθερο πνεύμα που ήταν, απεχθανόταν την αυστηρή λογική των Μαθηματικώνμαθηματικών, μάλιστα αποκαλούσε τα Μαθηματικάμαθηματικά «εχθρό κάθε πραγματικά δημιουργικού ανθρώπου».

Το [[1934]], ο Ισηγόνης προσχώρησε στην ομάδα σχεδίασης της Χάμπερ (Humber Ltd.) στο [[Κόβεντρι]] (Coventry), όπου εργάστηκε για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης [[Ανάρτηση αυτοκινήτου|ανάρτησης]]. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, το [[1936]], η Μόρρις Μότορς (Morris Motors) τον προσέλαβε, λόγω των εξαιρετικών ικανοτήτων του και της τεχνογνωσίας του στον τομέα εξέλιξης των πλαισίων (σασί).

Παράλληλα δημιούργησε ένα ανεξάρτητο εμπρόσθιο σύστημα [[Ανάρτηση αυτοκινήτου|ανάρτησης]] για το [[Morris 10]], αλλά ο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] δεν επέτρεψε την παραγωγή αυτού του τύπου. Το σύστημα χρησιμοποιήθηκε αργότερα στον τύπο [[MG Υ]]. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου, ο ΑλέξανδροςΆλεκ ανέλαβε να βοηθήσει τοτον στρατό με τη σχεδίαση ενός ελαφρού αναγνωριστικού οχήματος της Morris και άλλων στρατιωτικών οχημάτων κάθε τύπου. Κυρίως πειραματιζόταν με διάφορα στρατιωτικά οχήματα, τα οποία, με το πρακτικό πνεύμα και την ευφυΐα του, τα χρησιμοποίησε για τεστ, δοκιμάζοντας έτσι νέα τεχνικά χαρακτηριστικά και ιδέες. Χάρη σε αυτές του τις εργασίες ο Ισηγόνης απέφυγε τη στράτευση και δεν συμμετείχε στον Πόλεμο.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Morris και η Austin συγχωνεύθηκαν για τη δημιουργία της [[British Motor Corporation]] (BMC), όπου ο Ισηγόνης δεν έβλεπε περαιτέρω προοπτικές για τις δημιουργικές ανησυχίες του. Έτσι το [[1952]], προσχώρησε στην Άλβις (Alvis) με στόχο την εξέλιξη ενός πολυτελούς αυτοκινήτου υψηλών επιδόσεων. Αλλά επειδή αυτό το πρόγραμμα κατασκευής δεν ολοκληρώθηκε για οικονομικούς λόγους, η BMC προσέλαβε εκ νέου τον Ισηγόνη το [[1955]], ως Αναπληρωτήαναπληρωτή Τεχνικότεχνικό Διευθυντήδιευθυντή στο Εργοστάσιοεργοστάσιο της Austin στο [[Λόνγκμπριτζ]] (Longbridge). Αποστολή του, αυτή τη φορά, ήταν η δημιουργία τριών νέων μοντέλων, για τη μικρή, μεσαία και πολυτελή/υψηλών επιδόσεων κατηγορία αντίστοιχα, προκειμένου να διασφαλιστεί το μέλλον της μεγαλύτερης, εκείνη την εποχή, ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ειδικότερα στο πρότζεκτ για το νέο μικρό αυτοκίνητο, ο βασικός στόχος ήταν να είναι ευρύχωρο, για 4 άτομα και παράλληλα να χρησιμοποιεί έναν από τους ήδη υπάρχοντες κινητήρες με κωδικό ADO15. Το προϊόν αυτής της συντονισμένης προσπάθειας ήταν το [[Mini (1959)|BMC Mini]], που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του [[1959]].

Με τη δύναμη και την επιβολή του χαρακτήρα του, ο Ισηγόνης κατάφερε να αντέξει την πίεση που υπέστη η εξέλιξη του νέου μικρού αυτοκινήτου λόγω της κρίσης του [[Σουέζ]] το [[1956]] . Οδήγησε την ομάδα του σε κορυφαίες επιδόσεις, παραμένοντας ανένδοτος σε οποιοδήποτε συμβιβασμό για το αυτοκίνητο και την αποστολή του αυτή καθαυτή. Παρά την πίεση, το προσωπικό του τον σεβόταν κι αναπτύχθηκαν φιλίες ζωής μαζί του, καθώς ο Ισηγόνης για πολλούς αποτελούσε πρότυπο επαγγελματία.

Στις [[26 Αυγούστου]] [[1959]], το Mini Classic παρουσιάστηκε επίσημα σε όλες τις χώρες στις οποίες είχε εκπροσώπηση η [[British Motor Corporation]]. Αρχικά το αυτοκίνητο κυκλοφόρησε σε δύο εκδόσεις, ως Morris Mini-Minor και Austin Seven, αν και τα μόνα στοιχεία διαφοροποίησης ήταν η μάσκα, οι αποχρώσεις του αμαξώματος και οι καλύπτρες στις ζάντες (τάσια). Τα δύο μοντέλα συμπτωματικά προέρχονταν από διαφορετικά εργοστάσια παραγωγής, με το Austin να κατασκευάζεται στο [[ΜπέρμινχαμΜπέρμιγχαμ]] και το Morris στην [[Οξφόρδη]], αν και αργότερα η BMC κατασκεύαζε και τις δύο εκδόσεις και στα δύο εργοστάσια. Με τιμή αγοράς £ 496 στη χώρα παραγωγής του, το Mini ήταν το δεύτερο πιο οικονομικό αυτοκίνητο που κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή.

Πολύ σύντομα, η μεγάλη επιτυχία του Mini έκανε και τον "πατέρα" του αυτοκινήτου διάσημο σε όλο τον κόσμο. Αλλά ο Ισηγόνης τόνιζε συνεχώς «''Δεν εφηύρα εγώ το Μίνι, το σχεδίασα''». Το Μίνι έγινε το βρετανικό αυτοκίνητο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία και που κατασκευαζόταν μέχρι το 2000.

Τρία χρόνια μετά το Mini, ακολούθησε το 4-πορτο μεσαίο Morris 1100 και, τέλος, το [[1964]] κυκλοφόρησε το μεγάλο και ευρύχωρο Austin 1800. Επιπλέον, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ισηγόνης είναι και ο δημιουργός τριών από τα πέντε βρετανικά αυτοκίνητα με τις υψηλότερες πωλήσεις στην ιστορία, το Μόρρις Μάινορ, το Ώστιν 1100 και το Μίνι.

Το [[1961]] ο Ισηγόνης , ως Τεχνικόςτεχνικός Διευθυντήςδιευθυντής, διορίστηκε Μέλοςμέλος του Διοικητικούδιοικητικού Συμβουλίουσυμβουλίου της Austin Motor Company, ενώ δύο χρόνια αργότερα προσχώρησε στο Δ.Σ. της BMC. Το [[1967]] έγινε μέλος της "Royal Society", της πιο διάσημης εταιρίας έρευνας στη Βρετανία και μετά από δύο χρόνια η Βασίλισσαβασίλισσα τον ονόμασε "Sirσερ", ως δημιουργό του MINI Classic. Ακόμα και όταν πήρε σύνταξη, το [[1971]], ο Sirσερ Άλεκ Ισηγόνης συνέχισε να εργάζεται για την Εταιρίαεταιρία ως Σύμβουλοςσύμβουλος μέχρι το [[1987]]. Απεβίωσε έναέναν χρόνο αργότερα, στις [[2 Οκτωβρίου]], λίγο πριν τα 82-ά82ά του γενέθλια.

Στις 15 Οκτωβρίου 2006, πραγματοποιήθηκε ράλλυ στο κέντρου μοτοσυκλετιστών Heritage Motor στο Gaydon, Αγγλία, για να γιορτάσει την εκατονταετηρίδα της γέννησης του Sirσερ AlecΆλεκ.

Υπάρχει ένας δρόμος που ονομάζεται "Alec Issigonis Way" στο Oxford Business Park στον πρώην σταθμό του εργοστασίου Morris Motors στο Cowley της [[Οξφόρδη|Οξφόρδης]] .

Στις τιμητικές απονομές των γενεθλίων του 1964 , ο Ισηγόνης διορίστηκε Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας σε αναγνώριση του ρόλου του ως Τεχνικού Διευθυντή της British Motor Corporation . Στα Γενέθλιαγενέθλια της Βασίλισσαςβασίλισσας του 1969 , διορίστηκε ιερέας Knight Bachelor σε αναγνώριση του ρόλου του ως Τεχνικού Διευθυντή της British Leyland Motor Corporation Ltd , και ως εκ τούτου έδωσε τον τίτλο ''κύριε'' (Sir ).Στις 22 Ιουλίου 1969, τιμήθηκε από τη βασίλισσα [[Ελισάβετ ΒΒ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Ελισάβετ Β']] κατά τη διάρκεια τελετής στο [[Ανάκτορα του Μπάκινγκχαμ|παλάτι του Μπάκιγχαμ ]].

Το 1964 ο Ισηγόνης διορίστηκε Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (RDI). Εκλέχτηκε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας (FRS) το 1967.