Θαλασσογραφία (ζωγραφική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πολλοί πίνακες περιλάμβαναν απόψεις παραλιών, λιμανιών ή σκηνές ποταμών, όπως οι πίνακες του [[Σάλομον φαν Ράουσντελ]] με μικρές βάρκες και όχθες με καλαμιές και τα μεγάλα ιταλικά τοπία του [[Έλμπερτ Κόυπ]], με ηλιοβασιλέματα πάνω σε μεγάλα ποτάμια. Οι καλλιτέχνες πιθανώς είχαν συχνά διαθέσιμα ακριβή μοντέλα πλοίων για να τους βοηθήσουν να επιτύχουν ακριβείς απεικονίσεις.<ref>Russel, Margarita. ''[https://books.google.co.uk/books?id=AsoUAAAAIAAJ&pg=PA85&dq=Marine+Painting:+An+Historical+Survey&cd=7#v=onepage&q=Marine%20Painting%3A%20An%20Historical%20Survey&f=false Visions of the Sea: Hendrick C. Vroom and the Origins of Dutch Marine Painting]'', Brill Archive, Leiden, 1983, <nowiki>ISBN 90-04-06938-0</nowiki>, ISBN 978-90-04-06938-1 σελ. 57-61</ref>

 

 

Η παράδοση της θαλασσογραφίας συνεχίστηκε στο φλαμανδικό τμήμα της Ολλανδίας, με κορυφαίο καλλιτέχνη τον [[Μποναβεντούρα Πέιτερς Ι]] και τον 19ο αιώνα με τον [[Γιόχαν Γιόνγκιντ]]. Η ολλανδική τεχνοτροπία μεταλαμπαδεύτηκε από καλλιτέχνες που μετανάστευσαν και αναπτύχθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.<gallery widths="220" heights="220" perrow="5" caption="Θαλασσογραφίες Ολλανδών ζωγράφων του 17ου αιώνα">