Μοίρες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Πρόσθεση εισαγωγής Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
||
Γραμμή 16:
| ιστοσελίδα =
| γονείς = [[Νυξ]] (Νύχτα) ή ο [[Δίας (μυθολογία)|θεός Δίας]] και η [[Θέμιδα|Τιτανίδα Θέμιδα]]
}}
Οι Μοίρες, κατά την ελληνική μυθολογία, είναι οι θεότητες που ορίζουν και ενίοτε προλέγουν τη γέννηση, την πορεία και τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων. Ο βασικός μύθος, όπως παρουσιάζεται στη ''Θεογονία'' τού [[Ησίοδος|Ησιόδου]], αναφέρει ότι οι μυθικές αυτές θεότητες ήταν τρεις: η [[Κλωθώ]], η οποία παρουσιαζόταν ως υφάντρια και εθεωρείτο ότι ''έκλωθε'' τις τύχες τού βίου, η [[Λάχεσις]] (από το ρήμα ''λαγχάνω''), η οποία παρουσιαζόταν να τραβάει το νήμα και εθεωρείτο ότι όριζε τα συμβάντα τού βίου, και η [[Άτροπος]] (από το επίθετο ''ἄτροπος'' «άκαμπτος - αναπότρεπτος, αμετάβλητος»), η οποία παρουσιαζόταν να κόβει το νήμα τής ζωής και εθεωρείτο ότι όριζε τον θάνατο<ref>Α. Ρίζου-Ραγκαβή, 1888: ''Λεξικόν τής ελληνικής αρχαιολογίας''. Εν Αθήναις: Α. Κωνσταντινίδης, σ. 680-1· M. Howatson, 1989: ''The Oxford Companion to Classical Literature''. Oxford: OUP (μτφ. Β. Φόρη, 1996, Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη, σ. 506).</ref>. Αντίστοιχες με τις ελληνικές ήταν οι ρωμαϊκές μυθικές θεότητες που αποκαλούνταν ''Fata'' ή ''Parcae''.
==Αρχαία γραμματεία ==
Οι Μοίρες είναι οι δυνάμεις που ευθύνονται για τα καλά και τα κακά της ζωής του κάθε θνητού, από τη γέννηση μέχρι τον θάνατό του. Παίρνουν την δύναμή τους από τον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] , ο οποίος για το λόγο αυτό καλείται και «Μοιραγέτης». Στην Μοίρα υπακούουν μέχρι και οι θεοί, οι οποίοι έχουν όμως τη δύναμη να την αλλάζουν. Πρακτικώς όμως, μια τέτοια αλλαγή θα διατάρασσε την αρμονία του σύμπαντος. Στον [[Προμηθεύς Δεσμώτης|''Προμηθέα Δεσμώτη'']] ο [[Αισχύλος]] παρουσιάζει τον Δία και τους άλλους θεούς υποταγμένους στις Μοίρες. [[Αρχείο:The Triumph of Death, or The Three Fates.jpg|thumb|left|275x275px|Οι τρεις Μοίρες σε φλαμανδικό χαλί τοίχου του 16ου αιώνα.]]Στον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] (στ. 217), όπως και στον Αισχύλο ([[Ευμενίδες|''Ευμενίδες'']]), οι Μοίρες είναι κόρες της [[Νυξ|Νύχτας]]. Ο ίδιος [[Ησίοδος]] όμως τις παρουσιάζει σαν κόρες του Δία και της [[Θέμις|Θέμιδας]] σε άλλο σημείο (στ. 904). Στα ομηρικά έπη εμφανίζονται ως μία και μόνη: η «Αίσα ή Μοίρα», η οποία είναι σύνθρονη του Δία και δίνει σε κάθε θνητό το μερίδιό του από τις χαρές και τις λύπες, ορίζοντας έτσι το πεπρωμένο του. Η Μοίρα, η Αίσα, η Ειμαρμένη ή η [[Ανάγκη (μυθολογία)|Ανάγκη]], συμβαίνει κάποτε να θεωρούνται και αυτές ανώτερες των θεών. Ο [[Πίνδαρος]] προσθέτει στις τρεις Μοίρες την [[Τύχη (μυθολογία)|Τύχη]], για την οποία θεωρεί μάλιστα ότι έχει μεγαλύτερο κύρος.
<br>
| |||