Βρασμός ψυχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''βρασμός ψυχής''' ή ορθότερα '''βρασμός ψυχικής ορμής''' αποτελεί νομικό όρο με τον οποίο χαρακτηρίζεται κυρίως ο αποκλεισμός της σκέψης που οφείλεται σε αιφνίδια υπερδιέγερση συναισθήματος. Ο βρασμός ψυχικής ορμής χρησιμοποιείται από τον νομοθέτη μόνο στο [[έγκλημα]] της [[ανθρωποκτονία |ανθρωποκτονίας]] και η ύπαρξή του θεμελιώνει προνομιούχο έγκλημα (έγκλημα που τιμωρείται ελαφρύτερα σε σχέση με το βασικό έγκλημα). Ενώ η ανθρωποκτονία εκ [[πρόθεση (Δίκαιο)|προθέσεως]] τιμωρείται με ισόβια [[κάθειρξη]], η ανθρωποκτονία εκ προθέσεως εν βρασμώ ψυχικής ορμής τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη (5-20 χρόνια).

Ο βρασμός ψυχικής ορμής θα πρέπει να συντρέχει και κατά την απόφαση για την τέλεση του εγκλήματος και κατά την στιγμή της τέλεσης. Αν ο δράστης αποφασίσει σε βρασμό ψυχικής ορμής να σκοτώσει κάποιον, όταν τον σκοτώνει όμως είναι ψύχραιμος, τότε δεν τελεί υπό βρασμό ψυχικής ορμής. Βρασμός ψυχικής ορμής δεν είναι ο εκνευρισμός του δράστη και δεν συντρέχει στις περιπτώσεις απλής προσβολής του "εγωισμού" ή της "παλικαριάς" του. Θα πρέπει να έχει αποκλειστεί η σκέψη, ο δράστης δηλαδή να μην είναι σε θέση να σταθμίσει τα αίτια τα οποία τον κινούν στην τέλεση της πράξης και τα αίτια που τον συγκρατούν από την τέλεση της πράξης. Ο βρασμός ψυχικής ορμής αποκλείεται σε κάθε προμελετημένη ανθρωποκτονία.