Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Νικολά-Σεμπαστιάν Αντάμ''' ([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: Nicolas-Sébastien Adam), (22 Μαρτίου 1705 – 27 Μαρτίου 1778), αποκαλούμενος επίσης Αντάμ ο νεότερος, ήταν Γάλλος γλύπτης που εργαζόταν στο νεοκλασικό στυλ.
|εικόνα=Jean-Étienne Liotard 005.jpg
|λεζάντα=Αυτοπροσωπογραφία του Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ (1773), Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας της Γενεύης}}
Ο '''Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ''' ([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: Jean-Étienne Liotard), (1702 - 1789) ήταν [[Ελβετία|Ελβετός]] [[Ζωγραφική|ζωγράφος]], σχεδιαστής και [[Χαρακτική|χαράκτης]].
 
Ήδη διάσημος στην εποχή του, ταξίδεψε και άσκησε την τέχνη του σε όλη την [[Ευρώπη]] και μέχρι τη [[Μέση Ανατολή]]. Ελεύθερος και καλλιεργημένος άνθρωπος, είναι γνωστός για τα [[Προσωπογραφία|πορτρέτα]] του, ζωγράφισε βασιλικές οικογένειες αλλά και απλούς ανθρώπους. Γεννήθηκε και πέθανε στη [[Γενεύη]], αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στις πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπου τα πορτρέτα του ήταν περιζήτητα. Το ποικίλο και παραγωγικό έργο του έχει αναθεωρηθεί από τη δεκαετία του 2000 μέσω πολυάριθμων αναδρομικών εκθέσεων.<ref>{{Cite web|url=https://en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Liotard,_Jean_Etienne|title=en.wikisource.org/wiki/1911 Encyclopædia Britannica/Liotard, Jean Etienne|last=.}}</ref>
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1705 στο Νανσί. Γιος του γλύπτη Jacob Sigisbert Adam και της συζύγου του, Sébastienne Le Léal. Ο Nicolas Sébastien Adam ήταν ο νεότερος από τα τρία αδέρφια που ήταν όλοι γλύπτες, ο μεγαλύτερος, ο Lambert Sigisbert Adam και ο νεότερος François-Gaspard-Balthazar Adam. Σπούδασε πρώτα με τον πατέρα του και μετά με τον μεγαλύτερο αδερφό του, Lambert Sigisbert Adam, στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Δεν αγωνίστηκε για το Prix de Rome, αλλά ταξίδεψε στην Ιταλία με δικά του έξοδα. Στο δρόμο, εργάστηκε στη διακόσμηση των προσόψεων, των εσωτερικών χώρων και εκτέλεσε πολλά αγάλματα, βάζα και μαρμάρινες ομάδες για να κοσμήσουν το γαλλικού τύπου πάρκο του Château de la Mosson στο Juvignac, κοντά στο Μονπελιέ, όπου έμεινε για δεκαοκτώ μήνες. και έφτασε στη Ρώμη το 1726.
Ο Λιοτάρ γεννήθηκε στη [[Γενεύη]] στις 22 Δεκεμβρίου 1702. Ο πατέρας του ήταν Γάλλος [[Ουγενότοι|Ουγενότος]] κοσμηματοπώλης που κατέφυγε στη Γενεύη [[Έδικτο του Φονταινεμπλώ|μετά το 1685]]. Εκπαιδεύτηκε αρχικά στη Γενεύη στο σμάλτο και τις μινιατούρες.
[[Αρχείο:Jean-Étienne Liotard - Selbstbildnis in türkischer Tracht (ca. 1746).jpg|αριστερά|μικρογραφία|Αυτοπροσωπογραφία του 1746. Η γενειάδα μετά την επιστροφή από την Τουρκία ήταν μια εκκεντρικότητα στην Ευρώπη του [[ροκοκό]].]]
Το 1725 πήγε στο [[Παρίσι]]. Είχε σύντομη μαθητεία στο εργαστήριο του Ζαν-Μπατίστ Μασέ, που του επέτρεψε να κάνει την πρώτη του είσοδο στην υψηλή κοινωνία και να φιλοτεχνήσει τα πρώτα του πορτρέτα. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, άρχισε να δημιουργεί δικό του πελατολόγιο. Γύρω στο 1733 συμμετείχε στον διαγωνισμό της [[Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής|Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής]], αλλά το έργο του ''Ο Δαβίδ στο Ναό'', απορρίφθηκε. Ο [[Πρώτος ζωγράφος του βασιλιά|ζωγράφος του βασιλιά]] [[Φρανσουά Λεμουάν]], ωστόσο, τον πρόσεξε και τον σύστησε στον Γάλλο πρεσβευτή στη [[Νάπολη]], ο οποίος τον πήρε μαζί του στην Ιταλία. Το 1735 βρέθηκε στη [[Ρώμη]], ζωγραφίζοντας πορτρέτα του [[Πάπας Κλήμης ΙΒ΄|Πάπα Κλήμη ΙΒ΄]] και αρκετών καρδιναλίων. Το 1738 ταξίδεψε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου εργάστηκε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και ζωγράφισε πολλούς πίνακες. Συνέχισε να φοράει τούρκικη ενδυμασία για μεγάλο μέρος του χρόνου όταν επέστρεφε στην Ευρώπη. Η εκκεντρική υιοθέτηση της ανατολίτικης φορεσιάς του εξασφάλισε το παρατσούκλι του Τούρκου ζωγράφου.
 
Το σπίτι του Άνταμς στη Νάνσυ.
Το 1742 εγκαταστάθηκε στη [[Βιέννη]] όπου διορίστηκε αυλικός ζωγράφος των Αψβούργων και φιλοτέχνησε τα πορτρέτα της αυτοκρατορικής οικογένειας. Η θέση του έφερε αξιοσημείωτη φήμη, και η πελατεία του περιλάμβανε πλέον την καλύτερη ευρωπαϊκή αριστοκρατία. Το 1744 ζωγράφισε το θεωρούμενο αριστούργημά του ''Το κορίτσι με τη σοκολάτα'' (''La belle chocolatière''), που τον επόμενο χρόνο πούλησε στον συλλέκτη έργων τέχνης κόμη [[Φραντσέσκο Αλγκαρόττι]].
 
Ο αδελφός του τον σύστησε στον καρδινάλιο Melchior de Polignac, για τον οποίο αποκατέστησε πολλά αρχαία μάρμαρα. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1734, δουλεύοντας στο στούντιο του μεγαλύτερου του και σύντομα έλαβε πολλές παραγγελίες. Με τον αδελφό του, εργάστηκε στη μεγάλη ομάδα μολύβδου της λεκάνης του Ποσειδώνα στο Παλάτι των Βερσαλλιών, The Triumph of Neptune and Amphitrite (1740). Εργάστηκε επίσης για την οικογένεια Rohan στο Hôtel de Soubise, σμιλεύοντας τα ανάγλυφα των Amours des Dieux (1736) στην αίθουσα παρελάσεων της πριγκίπισσας. Τα Κτήρια του Βασιλιά τον έκαναν να εργαστεί στο Λογιστικό Επιμελητήριο στο Παρίσι, στο Αβαείο του Saint-Denis (με ανάγλυφο του Saint Maur που εκλιπαρεί τη βοήθεια του Κυρίου για τη θεραπεία ενός παιδιού) και για το βασιλικό παρεκκλήσι του Παλατιού των Βερσαλλιών. Οι πατέρες του Ρητορείου στο Παρίσι του εμπιστεύτηκαν τη διακόσμηση της πύλης της εκκλησίας τους.
Ταξίδεψε και εργάστηκε στο Παρίσι, το 1753 στην Αγγλία, όπου μεταξύ άλλων ζωγράφισε την πριγκίπισσα την [[Αυγούστα της Σαξονίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ]], πριγκίπισσα της Ουαλίας. Το 1756 στην Ολλανδία, όπου τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε. Το 1762 ζωγράφισε πορτρέτα στη [[Βιέννη]], και της [[Μαρία Αντουανέτα|Μαρίας Αντουανέτας]]. Το 1770 βρέθηκε στο Παρίσι. Επέστρεψε στην πατρίδα του το 1776. Το 1781, ως ειδικός στους παλαιούς δασκάλους, ο Λιοτάρ δημοσίευσε την ''Πραγματεία για τις Αρχές και τους Κανόνες της Ζωγραφικής''.
 
Έγινε δεκτός στην Ακαδημία το 1762 με έναν αλυσοδεμένο Προμηθέα, που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της γλυπτικής του 18ου αιώνα. Αλλά το πιο αξιοσημείωτο έργο του παραμένει το ταφικό μνημείο της βασίλισσας Catherine Opalińska, συζύγου του βασιλιά Stanislas, στην εκκλησία Notre-Dame-de-Bonsecours στη Νανσύ, μια παραγγελία που αναμφίβολα αποκτήθηκε χάρη στην καταγωγή του από τη Λωρραίνη. Βλέπουμε την νεκρή, γονατισμένη με τα χέρια της ενωμένα σε στάση προσευχής, οδηγούμενη στον ουρανό από έναν άγγελο που της παίρνει το χέρι, με φόντο μια μαύρη μαρμάρινη πυραμίδα. Εκτελεσμένη με απέραντη φινέτσα, αυτή η ομάδα θεωρείται ένα από τα πιο αξιόλογα και ένα από τα πιο πραγματικά συγκινητικά, μεταξύ των ταφικών μνημείων του 18ου αιώνα.
Τις τελευταίες του μέρες πέρασε στη Γενεύη, αφοσιωμένος σε [[Νεκρή φύση|νεκρές φύσεις]] και [[Τοπιογραφία|τοπία]]. Πέθανε στις 12 Ιουνίου 1789.
 
Το 1757, ο Nicolas Sébastien Adam παντρεύτηκε την κόρη ενός χρυσοχόου από τη Nancy, Christine Lenoir. Είχαν έναν γιο ζωγράφο, τον Jean Charles Nicolas Adam, και έναν άλλο γλύπτη, τον Gaspard Louis Adam. Πέθανε τυφλός στο Παρίσι το 1778.
== Επιλογή έργων ==
<gallery widths="200" heights="200" perrow="4">
Αρχείο:Jean-Etienne Liotard - The Chocolate Girl - Google Art Project.jpg|''Το κορίτσι με τη σοκολάτα'' (περ. 1744), [[Πινακοθήκη των Παλαιών Δασκάλων]], [[Δρέσδη]]
Αρχείο:Liotard-Lady Pouring Chocolate.jpg|''Νεαρή Ολλανδέζα στο πρωινό'' (περ. 1756), λάδι σε καμβά, [[Ρέικσμουζεουμ]], [[Άμστερνταμ]]
Αρχείο:Jean-Étienne Liotard - Portret van Graaf Francesco Algarotti.jpg|Ο κόμης [[Φραντσέσκο Αλγκαρόττι]] (1745)
Αρχείο:LiotardPetitDejeuner.jpg|''Το πρωινό της οικογένειας Λαβέρν'' ( 1754)
Αρχείο:Jean Etienne Lìotard - Ritratto di Maria Adelaide di Francia vestita alla turca - Google Art Project.jpg|Πορτρέτο της '[[Μαρία Αδελαΐδα της Γαλλίας|Μαρίας Αδελαΐδας της Γαλλίας]] με ανατολίτικη ενδυμασία (1753), [[Ουφίτσι]], [[Φλωρεντία]]
Αρχείο:Jean-Étienne Liotard - Maria Theresia van Oostenrijk 2.jpg|Πορτρέτο της [[Μαρία Θηρεσία|Μαρίας Θηρεσίας]]
Αρχείο:Jean-Étienne Liotard - Portret van Marie Josèphe van Saksen.jpg|Πορτρέτο της [[Μαρία Ιωσηφίνα της Σαξονίας (1731-1767)|Μαρίας Ιωσηφίνας της Σαξονίας]] (1749)
Αρχείο:Jean-Étienne Liotard — Nature morte aux figues (1782).jpg|''Νεκρή φύση με σύκα'' (1782)
</gallery>
 
Επηρεασμένος, όπως ο Lambert Sigisbert Adam, από το ιταλικό μπαρόκ, ο Nicolas Sébastien Adam παίρνει τη θέση του δίπλα του ως ένας από τους πιο εκλεπτυσμένους και λεπτούς γλύπτες της εποχής του. Έπρεπε να ασκήσει σημαντική επιρροή στον ανιψιό του Κλόντιον.
== Παραπομπές ==
 
 
 
== Παραπομπές ==
 
Commons category} <references />
Γραμμή 60 ⟶ 46 :
* Άμπραχαμ Στορκ και ο Γιαν Άμπραχαμ Μπέερστρατεν, ο Γουίνσλοου Χόμερ (Winslow Homer),
*η μάσκα της Ρος-Κοτάρ, Ανγκεράν Καρτόν, στην Τέχνη στη Γαλλία, Ιστορικισμός Historicisme στον [[Ζυλ Μισλέ]]
*[[Νικολά-Σεμπαστιάν Αντάμ]] και [[Ζαν-Ετιέν Λιοτάρ]] στο Γαλλική τέχνη του 18ου αιώνα [[Τύμπανο (αρχιτεκτονική)|τύμπανο]] Tympan (architecture) στο αββαείο του Μουασάκ
*Bataille d'Aboukir (1799) [[Μάχη του Αμπουκίρ (1799)|μάχη του Αμπουκίρ]] στον Αντουάν-Ζαν Γκρο
*Κερ-Ξαβιέ Ρουσέλ, Φελίξ Βαλοτόν, στο ομάδα Ναμπί//////Ανρί-Γκαμπριέλ Ιμπέλς και Τονί Ρομπέρ-Φλερί στον Πωλ Ρανσόν