Αντίπαπας Κλήμης Ζ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Επίσκοποι του 14ου αιώνα (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
}}
:''Να μη συγχέεται με τον [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|πάπα Κλήμη Ζ΄]] των Μεδίκων]].''
Ο αντίπαπας '''Κλήμης Ζ΄''' (''Clément VII'', [[1342]] - [[16 Σεπτεμβρίου]] [[1394]]), που γεννήθηκε ως '''Ροβέρτος της Γενεύης''', ήταν ο πρώτος αντίπαπας που διέμεινε στην Αβινιόν (1378-1394). Τον εξέλεξαν οι Γάλλοι καρδινάλιοι που ήταν αντίθετοι με τον [[Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄|Ουρβανό ΣΤ΄]].▼
▲Ο αντίπαπας '''Κλήμης Ζ΄''' (''Clément VII'', [[1342]] - [[16 Σεπτεμβρίου]] [[1394]]), που γεννήθηκε ως '''Ροβέρτος της Γενεύης''', ήταν ο πρώτος αντίπαπας που διέμεινε στην Αβινιόν (1378-1394). Τον εξέλεξαν οι Γάλλοι καρδινάλιοι που ήταν αντίθετοι με τον [[Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄|Ουρβανό ΣΤ΄]]. Η εκλογή του δοήγησε στο [[Δυτικό Σχίσμα]].
Ήταν γιος του [[Αμεδαίος Γ΄ της Γενεύης|αμεδαίου Γ΄]] από τον Οίκο της Γενεύης. Ο Ροβέρτος χειροτονήθηκε [[αρχιεπισκοπή του Καμπραί|αρχιεπίσκοπος του Καμπραί]] και έγινε καρδινάλιος το 1371. Ως απεσταλμένος (legatus), κατά τον [[Πόλεμος των Οκτώ Αγίων|Πόλεμο των Οκτώ Αγίων]] λέγεται ότι ενέκρινε τη σφαγή περισσοτέρων από 2000 αμάχων στην Τσεζένα (Cesena) το 1377. Εξελέγη πάπας το επόμενο έτος από τους καρδιναλίους, που αντιτάχθηκαν στην εκλογή του πάπα Ουρβανό ΣΤ΄ και εγκαταστάθηκε στην Αβινιόν.
==Βιογραφία==
Ο Ροβέρτος γεννήθηκε στον πύργο του Αννεσύ (chateau d'Annecy) το 1342, γιος του Αμεδαίου Γ΄ κόμη της Γενεύης και της Μαώς του Μπουλόν (Boulogne).[2] Ο Γκυ του Μπουλόν ήταν εκ μητρός θείος του. Ο Ροβέρτος σπούδασε στη Σορβόννη στο Παρίσι. Το 1359 διορίστηκε αποστολικός πρωτονοτάριος, έγινε επίσκοπος του Τερουάν το 1361, αρχιεπίσκοπος του Καμπραί το 1368 και καρδινάλιος στις 30 Μαΐου 1371.[3] Από το 1373 κατείχε τη θέση του αρχιδιάκονου του Ντόρσετ,[4] και από το 1374 επίσης πρωθιερέας (prebent) της Εκκλησίας της Ενορίας Αγ. Πάντων στο Μίντλ Γούντφορντ του Συλλόγου στο Γουίλτσαϊρ, [5] αφήνοντας και τις δύο θέσεις το 1378. Από το 1375 ζούσε ως πρύτανης του Μπίσοπγουεαρμαουθ στην κομητεία Ντάραμ της Αγγλίας, και χρησιμοποίησε το εισόδημα από αυτή την πολύτιμη διαβίωση για να εκλεγεί πάπας.[6]
Το 1377, ενώ υπηρετούσε ως παπικός απεσταλμένος (legatus) στην Άνω Ιταλία (1376–1378), προκειμένου να καταπνίξει μία εξέγερση στα Παπικά Κράτη,[7] γνωστή ως ''Πόλεμος των Οκτώ Αγίων'', διέταξε προσωπικά στρατεύματα -που δάνεισε στον πάπα ο κοντοτιέρος Τζον Χώκγουντ- για να υποτάξει τη μικρή πόλη Τσεζένα στην επικράτεια του Φορλί, η οποία αντιστεκόταν να προστεθεί στην ''Κληρονομία του Πέτρου'' (Παπικά πατριμόνια) για δεύτερη φορά σε μία γενιά. Εκεί ενέκρινε τη σφαγή 3.000–8.000 αμάχων, μία θηριωδία ακόμη και με τους κανόνες του πολέμου της εποχής, που του χάρισε το παρωνύμιο "ο χασάπης της Τσεζένα".[8]
Το 1392, με το τέλος του αδελφού του [[Πέτρος της Γενεύης|Πέτρου]], κληρονόμησε τον τίτλο του κόμη της Γενεύης[2], με τα τέσσερα μεγαλύτερα αδέλφια του να έχουν αποβιώσει χωρίς απογόνους πριν από αυτόν. Στη συνέχεια, ο τίτλος πέρασε από αυτόν, μέσω της μεγαλύτερης αδελφής του Μαρίας, στον γιο της Ουμβέρτο του Τουάρ.
==Παπική εκλογή και αρχιερατεία==
{{Αντίπαπες}}
| |||