Αντίπαπας Ουρσικίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ο Ουρσικίνος,''', επίσης γνωστός ως '''Ουρσίνος''', λατιν.: Ursi(ci)nus, εξελέγη πάπας σε μ;iαμία βίαια αμφισβητούμενη εκλογή το 366 ως αντίπαλος του [[Πάπας Δάμασος Α΄|πάπα Δαμάσου Α΄]]. Κυβέρνησε στη [[Ρώμη]] για αρκετούς μήνες το 366-367, στη συνέχεια ανακηρύχθηκε [[αντίπαπας]] και απεβίωσε μετά το 381.

Το 355 ο [[Ρωμαίος αυτοκράτορας|Αυτοκράτορας]] [[Κωνστάντιος Β´|Κωνστάντιος Β΄]], ο οποίος ήταν συμπονετικός προς τους [[Αρειανισμός|Αρειανούς]], εξόρισε τον [[Πάπας Λιβέριος|Λιβέριο]], επειδή αρνήθηκε να εγκρίνει καταδικαστική ποινή κατά του [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Αγίου Αθανασίου]], ένθερμου αντιπάλου του [[Άρειος|ΆρειουΑρείου]] Αλεξανδρείας.

Ο Λιβέριος στάλθηκε σε φυλακή στη [[Βέροια]] της Θράκης. Η [[Collectio Avellana]] λέει ότι ο Δάμασος ήταν [[διάκονος]] στη Ρώμη. <ref>[http://www.fourthcentury.com/index.php/avellana-1-english "The Papal Schism between Liberius and Felix", 1–4, ''Collectio Avellana'']</ref> Ο [[Άλμπαν Μπάτλερ]] και η ''[[Encyclopædia Britannica|Εncyclopaedia Britannica]]'' τον ονομάζουν [[Αρχιδιάκονος|αρχιδιάκονο]] της Rωμαϊκής Eκκλησίας. <ref>[http://www.ewtn.com/library/MARY/DAMASUS.htm St Damasus, Pope, Confessor (A.D. 305–384)] Butler, Alban. ''The Lives or the Fathers, Martyrs and Other Principal Saints'', vol. III, ewtn</ref> <ref name="EB">[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/203964/Felix-II Encyclopædia Britannica: ''Felix (II)'']</ref> Σε κάθε περίπτωση, ο Δάμασος ακολούθησε τον Λιβέριο στην εξορία, αν καιόμως επέστρεψε αμέσως στη Ρώμη. Αν και έχοντας ορκιστεί ότι δεν θα έχουν πάπα εκτός από τον Λιβέριο, τα μέλη του Ρωμαϊκού κλήρου επέλεξαν στη συνέχεια τον [[Αντίπαπας Φήλιξ Β΄|αρχιδιάκονο Φήλικα]] ως διάδοχό του, μία ενέργεια που αποδείχτηκε μη δημοφιλής στον γενικό πληθυσμό. Την περίοδο πριν από την επιστροφή του Λιβέριου, ο Δάμασος είχε μεγάλο μερίδιο στη διακυβέρνηση της εκκλησίας.

Ο Λιβέριος απεβίωσε στις 24 Σεπτεμβρίου 366. Οι πιο φανατικοί οπαδοί του Φήλικα έδειξαν την υποστήριξή τους στη [[Πάπας Δάμασος Α΄|Δάμασο]], αλλά οι αντίπαλοι υποστηρικτές του Λιβερίου, οι [[Διάκονος|διάκονοι]] και οι [[λαϊκοί]], υποστήριξαν τον Ουρσικίνο. Οι δυο τους εξελέγησαν ταυτόχρονα, σε κλίμα ταραχής. Οι υποστηρικτές συγκρούστηκαν ήδη στις αρχές Οκτωβρίου. Ήταν τέτοια η βία και η αιματοχυσία, που ''κλήθηκαν οι δύο έπαρχοι (prefecti)'' της πόλης να αποκαταστήσουν την τάξη, και -μετά από μία πρώτη οπισθοδρόμηση, όταν οδηγήθηκαν στα προάστια και διαπράχθηκε σφαγή 137 ατόμων στη βασιλική του Σικίνιου (Sicininus), όπως αναφέρεται στον [[Αμμιανός Μαρκελλίνος|Aμμιανό Μακελλίνο]]),- οι έπαρχοι έδιωξαν τον Ουρσικίνο στη [[Γαλατία]]. Υπήρξε περαιτέρω βία όταν επέστρεψε, η οποία συνεχίστηκε μετά την εκ νέου εξορία του Ουρσικίνου.

Οι ιστορικοί της εκκλησίας, όπως ο [[Ιερώνυμος]] και ο [[Τυράννιος Ρουφίνος|Ρουφίνος]], πήραν το μέρος της Δαμάσου. Σε [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Σύνοδο]] το 378 ο Ουρσικίνος καταδικάστηκε και ο Δάμασος αθωώθηκε και ανακηρύχθηκε ως ο αληθινός πάπας. Ο πρώην αντίπαπας συνέχισε να ραδιουργεί εναντίον του Δαμάσου για τα επόμενα χρόνια, και ανεπιτυχώς προσπάθησε να αναβιώσει τον ισχυρισμό του για το τέλος του Δαμάσου. Ο Ουρσικίνος ήταν μεταξύ των [[Αρειανισμός|Αρειανών]] στο [[Μιλάνο]], σύμφωνα με τον [[Αμβρόσιος Μεδιολάνων|Αμβρόσιο]] ( ''Επιστολή IV'' IV).