Ελεύθερο περιεχόμενο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στα έργα που προστατεύονται από την [[πνευματική ιδιοκτησία]], επειδή ο νόμος χορηγεί εξ ορισμού στους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων τον αποκλειστικό έλεγχο των δημιουργημάτων τους, το περιεχόμενο πρέπει ρητά να κηρυχτεί ελεύθερο, συνήθως με την παραπομπή ή την συμπερίληψη δηλώσεων αδειών χρήσης μέσα από την εργασία τους. Ο περιορισμός στην περαιτέρω διάδοση και τροποποίηση του έργου μπορεί φυσικά να επιβάλλεται μόνο για όσο διάστημα υφίσταται το αρχικό δικαίωμα του δημιουργού, μετά το έργο καθίσταται [[κοινό κτήμα]] ''(public domain)''. Στην ηπειρωτική [[Ευρώπη]] πάντως ο δημιουργός δεν μπορεί να παραιτηθεί από το [[πνευματική ιδιοκτησία#ηθικό δικαίωμα|ηθικό δικαίωμά]] του, παρά μόνο από το περιουσιακό, οπότε θεωρητικά ακόμα και μετά την παραίτησή του από το περιουσιακό του δικαίωμα ή τη χορήγηση άδειας εκμετάλλευσης χωρίς αντάλλαγμα θα μπορούσε να αντιτεθεί σε χρήση του έργου του που προσβάλλει την προσωπικότητά του.

Ο όρος και το "ρεύμα" του ελεύθερου περιεχομένου προέρχεται από [[πρόγραμμα υπολογιστή|προγράμματα υπολογιστών]], των οποίων η χρήση παραχωρείται σε όποιον το επιθυμεί ελεύθερα για χρήση, τροποποίηση και αντιγραφή, με την υποχρέωση, νέα προγράμματα που ενσωματώνουν τα αρχικά να διανέμονται κι αυτά ελεύθερα ([[ελεύθερο λογισμικό]]). Αυτής της μορφής είναι και το περιεχόμενο της Βικιπαίδειας: όλοι μπορούν να το χρησιμοποιούν και να το τροποποιούν εντός και εκτός Βικιπαίδειας, οφείλουν όμως να το διανέμουν κι αυτοί με τη σειρά τους ελεύθερα αναφέροντας την πηγή προέλευσης. Αυτού του είδους το ελεύθερο περιεχόμενο ονομάζεται και [[copyleft]], ως περιπαικτική αντίθεση στο cοpyright (δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας).