|
|συγγραφέας=[[Τζέιν Όστεν]]
|είδος=ηθογραφικό [[μυθιστόρημα]]
|εκδότης=T.Τόμας EgertonΈτζερτον, WhitehallΟυάιτχωλ
|εικονογράφηση=
|επιμέλεια_εξώφυλλου=
}}
'''''Περηφάνια και Προκατάληψη''''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: '''''Pride and Prejudice''''') είναι ο τίτλος του πιο διάσημου μυθιστορήματος της [[Τζέιν Όστεν|Τζέην Ώστεν]] το οποίο πρωτοδημοσιεύτηκε στις [[28 Ιανουαρίου]] [[1813]]. Είναι το δεύτερο βιβλίο της που δημοσιεύτηκε. Το χειρόγραφο του αρχικά γράφτηκε μεταξύ [[1796]] και [[1797]] στο ΣτίβεντονΣτήβεντον του [[Χάμπσαϊρ]] όπου η ΌστενΏστεν ζούσε στο [[Πρεσβύτερος|πρεσβυτέριο]]. Ονομάστηκε ''Πρώτες Εντυπώσεις'' όμως δεν δημοσιεύτηκε ποτέ με αυτό τον τίτλο και μετά από αλλαγές μετονομάστηκε σε ''Περηφάνια και Προκατάληψη''.
== Ιστορικό ==
Το [[μυθιστόρημα]] αρχικά γράφτηκε μεταξύ [[Οκτώβριος|Οκτώβρη]] του [[1796]] και [[Αύγουστος|Αυγούστου]] του [[1797]]. Ο πατέρας της ΌστενΏστεν έγραψε στο [[Λονδίνο|Λονδρέζο]] βιβλιοπώλη Τόμας ΚάντελΚαντέλ τον Νοέμβριο του 1797 προτείνοντας το για δημοσίευση όμως απορρίφθηκε χωρίς να διαβαστεί και επεστράφη μέσω ταχυδρομείου. Το αδημοσίευτο χειρόγραφο παρέμεινε με την ΌστενΏστεν και ήταν το [[1811]] που το πρώτο της μυθιστόρημα ''Λογική και Ευαισθησία'' δημοσιεύτηκε.
Η δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος ενθάρρυνε την ΌστενΏστεν να αναθεωρήσει το χειρόγραφο για τις ''Πρώτες Εντυπώσεις'' πιθανώς μεταξύ [[1811]] και [[1812]]. Μετονόμασε την ιστορία ''Περηφάνια και Προκατάληψη'', μια εμφανώς κλισέ φράση της εποχής. Όταν μετονόμαζε το μυθιστόρημά της η ΤζέινΤζέην ΌστενΏστεν πιθανώς είχε κατά νου τα ''Βάσανα και αντιπαραθέσειςΑντιπαραθέσεις'' που συνοψίζονται στο τελικό κεφάλαιο της ''Σεσίλια'' της ΦάνυΦάννυ ΜπάρνεϊΜπέρνεϋ, το οποίο ονομάζεται ''Περηφάνια και Προκατάληψη'' και όπου η φράση εμφανίζεται τρεις φορές με κεφαλαία γράμματα. Είναι επίσης πιθανό ότι ο αρχικός τίτλος του [[Μυθιστόρημα|μυθιστορήματος]] άλλαξε για να αποφευχθεί σύγχυση με άλλα έργα. Στα χρόνια μεταξύ της ολοκλήρωσης των ''Πρώτων Εντυπώσεων'' και της αναθεώρησης τους σε ''Περηφάνια και Προκατάληψη'', δημοσιεύτηκαν δύο άλλα έργα με τον ίδιο τίτλο: ένα μυθιστόρημα της ΜαργαρίταςΜάργκαρετ Χόλφορντ και μια κωμωδία του ΟράτιουΧόρας Σμιθ.
Η ΌστενΏστεν πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του μυθιστορήματος στον Τόμας ΈγκερτονΈτζερτον του ΓουάιτχολΟυάιτχολ για 110 λίρες (η ΌστενΏστεν είχε αρχικά ζητήσει 150 [[Στερλίνα|λίρες]]). Η απόφαση αυτή αποδείχθηκε ακριβή. Η ΌστενΏστεν είχε εκδώσει το ''Λογική και Ευαισθησία'' βάσει προμήθειας προστατεύοντας τον εκδότη από απώλειες και λαμβάνοντας τα όποια κέρδη μείον το κόστος και την προμήθεια του εκδότη. Μη γνωρίζοντας ότι η ''Λογική και Ευαισθησία'' θα εξαντλούσε την εκδοσή της, αποφέροντας της 140 λίρες, μετέφερε τα πνευματικά δικαιώματα στον ΈγκερτονΈτζερτον έναντι εφάπαξ πληρωμής, το οποίο σήμαινε ότι όλο το ρίσκο (και όλα τα κέρδη) θα ήταν δικά του. Έχει υπολογιστεί ότι ο ΈγκερτονΈτζερτον στη συνέχεια και μόνο από τις δύο πρώτες εκδόσεις του [[βιβλίο|βιβλίου]] έβγαλε περίπου 450 λίρες.
== Εισαγωγή στην πλοκή ==
Ο κύριοςΚύριος και η κυρίαΚυρία ΜπένετΜπέννετ έχουν πέντε κόρες που είναι όλες ανύπαντρες. Όταν ο Κύριος Μπίνγκλεϋ, ένας πλούσιος και ευχάριστος νέος μετακομίζει στην γειτονιά η κυρίαΚυρία ΜπένετΜπέννετ ελπίζει να τον εξασφαλίσει ως γαμπρό για την όμορφη μεγαλύτερη κόρη της, δίδαΤζέην Τζέιν ΜπένετΜπέννετ. Η εκκολαπτόμενη σχέση όμως σαμποτάρεται από τον υπερόπτη φίλο του νεαρού, κύριο Ντάρσυ, που θεωρεί το προξενιό ακατάλληλο. Όταν ο κύριοςΚύριος Ντάρσυ με τη σειρά του ερωτεύεται την δεύτερη κόρη των ΜπένετΜπέννετ, δίδα Ελίζαμπεθ ΜπένετΜπέννετ, η συγκαταβατική πρόταση του για γάμο απορρίπτεται από την Ελίζαμπεθ με ειρωνεία και η προσέγγιση φαίνεται να σταματά. Εντούτοις, τα γεγονότα συνωμοτούν για να συνδέσουν τα διάφορα μέλη παρά τα εμπόδια και τις παρεξηγήσεις που τα χωρίζουν. Η περηφάνια της μιας πλευράς και η προκατάληψη της άλλης σιγά σιγά προσπερνιούνται και οι χαρακτήρες αποκομίζουν μεγαλύτερη γνώση του εαυτού τους και των άλλων.
== Παραπομπές==
| 