Ερωτευμένος Ορλάνδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 14:
Στο μεταξύ ο Ρανάλδος, που γύρευε να βρει τον Ορλάνδο για να τον φέρει πίσω στη Δύση, συναντά την Μαρφίζα και αρχίζει να μονομαχεί μαζί της, ενώ στην Αλμπράκα ο Ορλάνδος και ο Αγρικάνης είχαν αρχίσει ξανά να μονομαχούν πιο άγρια από πριν, ώσπου ο Ορλάνδος κατάφερε μέσα στη νύχτα να τραυματίσει θανάσιμα τον Αγρικάνη. Χωρίς τον Αγρικάνη οι Τάρταροι ηττώνται. Στο μεταξύ ο Ρανάλδος και η Μαρφίζα είχαν συμφιλιωθεί, έχοντας ανακαλύψει και κάτι κοινό: αντιπαθούσαν και οι δύο το ίδιο την Αγγελική. Τώρα είναι ο Ρανάλδος και η Μαρφίζα που απειλούσαν την Αγγελική, που είχε πάντα ως υπερασπιστές της τον Ορλάνδο και τους άλλους ερωτευμένους ιππότες. Μόλις ο Ορλάνδος αντιλήφθηκε ότι η Μαρφίζα ήταν γυναίκα, προτίμησε να στραφεί κατά του Ρανάλδου. Ακολούθησε τότε άλλη τρομερή μονομαχία, που την διέκοψε ο ερχομός της νύχτας. Η Αγγελική αντιμετωπίζει τώρα μεγάλο δίλημμα, αφού ο αγαπημένος της Ρανάλδος ήταν αντιμέτωπος με τον γενναιότερο υπερασπιστή της, τον Ορλάνδο. Βρήκε τη λύση στέλνοντας την άλλη μέρα τον Ορλάνδο σε μιαν επικίνδυνη αποστολή στο μυστηριώδες βασίλειο της Οργκάνιας. Ο Ρανάλδος μάταια έψαχνε τον Ορλάνδο για να μονομαχήσουν. Αυτός περιπλανιόταν στην Ανατολή, γνωρίζοντας νέες περιπέτειες.
Σε αυτό το σημείο ο ποιητής αφήνει τον Ορλάνδο στην Ανατολή και επιστρέφει στη χώρα των Φράγκων για να διηγηθεί τα κατορθώματα ενός νέου ιππότη, του ''Ρογήρου'' ή ''Ρουτζέρου'' (Rugiero), του μυθικού ιδρυτή του [[Οίκος των Έστε|Οίκου των Έστε]] της Φερράρας. Τον Ρουτζέρο, καλύτερο μαχητή των Σαρακηνών, έψαχνε ο νεαρός βασιλιάς ''Αγραμάντης'', που σχεδίαζε εκστρατεία κατά των Φράγκων. Δεν ήταν δυνατόν όμως να τον βρει, διότι τον φύλαγε σ’ ένα μαγεμένο αόρατο κάστρο ο μάγος ''Ατλάντης'', ο οποίος τον είχε αναθρέψει από παιδί. Ο μόνος τρόπος για να βρεθεί ο Ρουτζέρος ήταν να φέρουν από την Ανατολή το μαγικό δαχτυλίδι της Αγγελικής, με το οποίο αυτή διέλυε κάθε μαγεία. Αυτό ανέλαβε να το κάνει ο ''Μπρουνέλλος'', ένας μικροσκοπικός πανούργος απατεώνας. Με τη βοήθεια του δαχτυλιδιού διαλύεται το μαγικό ξόρκι που περιέβαλε το κάστρο και ο Ρουτζέρος φανερώνεται. Στο μεταξύ ο άγριος Ροδομόντης, βασιλιάς μιας χώρας της Αφρικής, είχε ήδη επιτεθεί με το στρατό του κατά του Καρλομάγνου. Βασικό ρόλο στην άμυνα των Φράγκων έπαιζε η γενναία πολεμίστρια ''Βραδαμάντη'', η αδερφή του Ρανάλδου, που ήρθε κάποια στιγμή αντιμέτωπη με τον ίδιο τον Ροδομόντη.
Ο Ρανάλδος, ο Αστόλφος και οι λοιποί ιππότες, έχοντας μάθει για την επίθεση των Σαρακηνών, αναχωρούν για τη χώρα των Φράγκων. Στο δρόμο τους συναντούν σε μιαν ακτή την μάγισσα ''Αλκίνα'', που μόλις είδε τον Αστόλφο, τον ερωτεύτηκε και κατάφερε να τον πάρει μαζί της στο νησί της με τη βοήθεια μιας φάλαινας. Ο Ορλάνδος επιστρέφει μαζί με τον Βρανδιμάρτη στην Αλμπράκα, που τώρα πολιορκούνταν από τουρκικά στρατεύματα. Εκεί διηγείται στην Αγγελική όλες τις περιπέτειές του. Μαθαίνοντας αυτή ότι ο αγαπημένος της Ρανάλδος επέστρεφε τώρα στη Δύση και θέλοντας να βρεθεί μαζί του, είπε στον Ορλάνδο ότι όφειλε να επιστρέψει κι αυτός και ότι η ίδια ήταν διατεθειμένη να τον ακολουθήσει. Έτσι, ο Ορλάνδος με την Αγγελική και ο Βρανδιμάρτης με τη Φιορδελίζα βγαίνουν τη νύχτα από το κάστρο. Έπειτα όμως τα δύο ζευγάρια χωρίστηκαν. Μετά από πολλές περιπέτειες, ο Βρανδιμάρτης, που είχε παντρευτεί στο μεταξύ τη Φιορδελίζα, απέπλευσε με πλοίο για την Ευρώπη.
Ο Ρανάλδος, έχοντας επιστρέψει ήδη στη Δύση και ριχτεί στη μάχη κατά του Ροδομόντη, βρέθηκε κάποια στιγμή στο ίδιο δάσος στο οποίο υπήρχαν η πηγή του έρωτα και η κρήνη από την οποία πίνοντας είχε μισήσει την Αγγελική. Εκεί πίνει, από την πηγή του έρωτα αυτή τη φορά, και αμέσως ερωτεύεται ξανά την Αγγελική, η οποία μόλις είχε επιστρέψει μαζί με τον Ορλάνδο και μάλιστα είχε μόλις πιει από την κρήνη που είχε το αντίδοτο κατά του έρωτα. Τώρα η Αγγελική απεχθανόταν τον Ρανάλδο, την ώρα που εκείνος την αγαπούσε παράφορα. Ο Ρανάλδος της ζητά συγγνώμη και της εξομολογείται τον έρωτά του. Μια φοβερή μονομαχία ξεσπά ξανά μεταξύ του Ρανάλδου και του Ορλάνδου χάριν της Αγγελικής, η οποία το σκάει τρομαγμένη καβάλα στο άλογό της. Συναντά στο δρόμο έναν ιππότη, τον ''Ολιβιέρο'', και του λέει τι συνέβη. Ο Καρλομάγνος, πληροφορούμενος ότι οι δύο καλύτεροι ιππότες του ήταν εκεί και φιλονικούσαν, έρχεται να τους βρει. Μαθαίνοντας την αιτία της φιλονικίας παραδίδει την Αγγελική στη φύλαξη του γέροντα δούκα Νάμου και τους λέει ότι θα αμειφθεί με την ωραία κοπέλα εκείνος εκ των δύο που θα διακριθεί περισσότερο στη μάχη.
O Ρανάλδος σώζει τον Καρλομάγνο από βέβαιο θάνατο και μονομαχεί με τον Φεραγούτο και στη συνέχεια με τον ''Σωβρίνο'', ενώ ο Ορλάνδος με τον Ροδομόντη. Την ίδια ώρα φτάνουν τα αφρικανικά στρατεύματα του Αγραμάντη και ο Ορλάνδος ορμά ακάθεκτος εναντίον τους, ενώ με τον Ροδομόντη μάχεται ξανά η Βραδαμάντη. Η μάχη αρχίζει να γέρνει προς το μέρος των Χριστιανών, όταν επιτίθεται στον Ορλάνδο ο Ρουτζέρος. Χάρη στην επέμβαση του Ατλάντη, ο Ορλάνδος βγαίνει από τη μάχη, κυνηγώντας φανταστικούς εχθρούς. Ο Ρουτζέρος, έχοντας εξολοθρεύσει πλήθος αντιπάλων, αρχίζει να μονομαχεί με τον Ρανάλδο. Οι Σαρακηνοί τρέπουν σε φυγή τους Φράγκους. Μεταξύ των Σαρακηνών ήταν ο ''Μανδρικάρδος'', ο νέος βασιλιάς των Ταρτάρων, που είχε φτάσει για να εκδικηθεί τον Ορλάνδο για τον θάνατο του πατέρα του, Αγρικάνη. Μαζί με τον Μανδρικάρδο ήταν ο Γραδάσος και ο Σακριπάντης. Ο Ρουτζέρος βλέποντας τον Ροδομόντη να μάχεται με την Βραδαμάντη παρεμβαίνει υπέρ της ωραίας πολεμίστριας, που ενδιαφέρεται να γνωρίσει καλύτερα τον Ρουτζέρο. Ο Ροδομόντης αποχωρει ιπποτικά και η Βραδαμάντη βγάζει το κράνος της, αποκαλύπτοντας στον έκθαμβο νεαρό όλη η ομορφιά της. Ο έρωτας των δύο τους είναι κεραυνοβόλος και αμοιβαίος, χωρίζονται όμως όταν ξαναρχίζει η μάχη.
Ο Μανδρικάρδος εκνευρίζεται βλέποντας ότι ο Ρουτζέρος έφερε τα εμβλήματα του Έκτορα, που τα έφερε και ο ίδιος, μιας και είχε αποκτήσει την πανοπλία του Έκτορα. Ο Γραδάσος, που ενδιαφερόταν να αποκτήσει το σπαθί του Έκτορα, το οποίο ήταν στην κατοχή του Ορλάνδου, παρεμβαίνει στη διένεξη. Εντέλει και οι τρεις θέλουν να βρουν τον Ορλάνδο και το σπαθί του. Όταν βρίσκουν μέσα στη μάχη τον Ορλάνδο, ξεσπά διαμάχη μεταξύ του Ορλάνδου και του Γραδάσου. Ο Ρουτζέρος και ο Γραδάσος εντέλει φεύγουν, ενώ ο Ορλάνδος με τον Βρανδιμάρτη προχωρούν προς το πολιορκημένο Παρίσι. Ο Ορλάνδος ακολουθούμενος από τον Βρανδιμάρτη ορμά στο στρατόπεδο των εχθρών και ελευθερώνει πολλούς αιχμαλώτους ιππότες. Στο μεταξύ ο Μανδρικάρδος και ο Ροδομόντης επιτίθενται μαινόμενοι κατά των τειχών προξενώντας μεγάλη καταστροφή. Ο Ροδομόντης μονομαχεί με τον Ορλάνδο μέχρι τη νύχτα, οπότε η μάχη σταματά.
Στο σημείο αυτό διακόπτεται απότομα το ποίημά του Μπογιάρντο, λόγω της εισβολής των Γαλλικών στρατευμάτων του [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Καρόλου Η΄ της Γαλλίας]] στην Ιταλία. Ο ποιητής θρηνεί για τα δεινά που βρήκαν την πατρίδα του. Το έπος θα μείνει ημιτελές, λόγω του θανάτου του ποιητή, αλλά την ιστορία θα συνεχίσει με ακόμα λαμπρότερο αποτέλεσμα ο [[Λουντοβίκο Αριόστο]] με τον [[Μαινόμενος Ορλάνδος|Μαινόμενο Ορλάνδο]].
==Βιβλιογραφία==
| |||