Σίγρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
- http://www.petrifiedforest.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AF%CE%BB/
Γραμμή 7:
 
== Ονομασία ==
[[Αρχείο:Εκκλησία.jpg|μικρογραφία|Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία|αριστερά]]
Η ονομασία ''Σίγρι'' πιθανότατα<ref name="Χιώτης2">Χιώτης Αντώνης, ''Σίγρι, Μύθος, ιστορία και όνειρο'', Σίγρι 2000, σελ. 105</ref> προέρχεται από το Βενετικό ''Siguro''<ref name="Τσίκνας">Τσίκνας Ιωάννης, ''Σίγρι το σίγουρο λιμάνι'', Σίγρι 2008, σελ.23</ref>, το οποίο σημαίνει ''ασφαλές'', δηλαδή ασφαλές λιμάνι. Οι [[Ρωμαίοι]] το θεωρούσαν ασφαλές από τις συνεχόμενες επιδρομές των Πειρατών. Στις μέρες μας επικράτησε το ''Σιγούριον'' και κατόπιν η επίσημη ονομασία , η οποία είναι ''Σίγριον''.
 
Γραμμή 14 ⟶ 13 :
 
Μετά τον 14ο αιώνα εντοπίζεται οργανωμένη κοινότητα, η οποία όμως κατά τη διάρκεια της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] λόγω των πολλών επιθέσεων από πειρατές ερημώθηκε αρκετές φορές.Το [[1667]] το Σίγρι λεηλατήθηκε από τον πειρατή Georgio Maria Vitali. Το [[1757]] ο Σουλεϊμάν Πασάς κατασκεύασε<ref name="Χιώτης">Χιώτης Αντώνης, ''Σίγρι, Μύθος, ιστορία και όνειρο'', Σίγρι 2000, σελ. 9 -15</ref> κάστρο, το οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα. Πιθανολογείται ότι στο ίδιο σημείο υπήρχε οχυρωματικό έργο των [[Οίκος των Γατελούζων|Γατελούζων]]. Την ίδια εποχή λειτουργούσε<ref name="Χιώτης" /> υδραγωγείο, [[Τζαμί]], σχολείο, χαμάμ καθώς και αγωγός που μετέφερε το νερό από παρακείμενη πηγή. Το [[1789]] το κάστρο διέθετε<ref name="Σιγρι σήμερα">"Καλοκαιρινό οδηγός 2010", διμηνιαία εφημερίδα "Το Σίγρι σήμερα", σελ.1</ref> φρουρά εκατό ανδρών που είχαν στην διάθεσή τους διακόσια κανόνια. Το [[1823]] οι [[Ψαρά|Ψαριανοί]] επιχείρησαν επιδρομή κατά του χωριού, μετά όμως την αποχώρησή τους οι Οθωμανοί προχώρησαν σε διώξεις<ref name="Χιώτης3">Χιώτης Αντώνης, ''Σίγρι, Μύθος, ιστορία και όνειρο'', Σίγρι 2000, σελ. 17</ref> του χριστιανικού πληθυσμού. Κατά το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας το Σίγρι κατοικείτο<ref name="Χιώτης" /> από Τούρκους ενώ Έλληνες εγκαταστάθηκαν μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα.
[[Αρχείο:ΣΙΓΡΙ.jpg|μικρογραφία|Το Σίγρι απο διαφορετική γωνία.]]
 
Με την απελευθέρωση το 1912 παύει το κάστρο να υφίσταται ως Τουρκικό στρατόπεδο και περνάει στα χέρια των συμμάχων, οπού και το χρησιμοποιούν ως βάση ανεφοδιασμού κατά την διάρκεια του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]]. Αργότερα με την [[ανταλλαγή πληθυσμών]] οι Τούρκοι κάτοικοι εγκαταλείπουν το Σίγρι και εγκαθίσταντο<ref name="Χιώτης4">Χιώτης Αντώνης, ''Σίγρι, Μύθος, ιστορία και όνειρο'', Σίγρι 2000, σελ. 21</ref> σε αυτό έλληνες πρόσφυγες από την [[Μικρά Ασία]]. Κυρίως εγκαταστάθηκαν κάτοικοι από το χωριό Χουχλιά<ref name="Χιώτης4"/> (σήμερα Tuzla) το νησί Πασαλιμάνι στη θάλασσα του Μαρμαρά, την [[Τένεδος|Τένεδο]]<ref name="Χιώτης4"/> και την Φώκαια<ref name="Χιώτης4"/> και λιγότερο<ref name="Χιώτης4"/> από την περιοχή της [[Σμύρνη]]ς, την Πάνορμο και την Αρτάκη και την [[Κωνσταντινούπολη]] ή άλλες περιοχές. Οι πρόσφυγες κάτοικοι έχουν παράδοση στη ναυτιλία και την αλιεία και τα εμπορικά πλοία των Σιγριανών οργώνουν το Αιγαίο μέχρι τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], οπότε καταρρέουν οι μικρές αυτές επιχειρήσεις. Την περίοδο [[1950]] - [[1960]] αρκετοί κάτοικοι μεταναστεύουν στην περιοχή των [[Αθήνα|Αθηνών]], αλλά και σε [[Αυστραλία]], [[ΗΠΑ]] και [[Καναδάς|Καναδά]].
Γραμμή 26 ⟶ 24 :
 
Η υπέροχη, αμμώδης παραλία της Παναγίας Φανερωμένης βρίσκεται 4 χιλιόμετρα βόρεια του Σιγρίου.
[[Αρχείο:Παραλία Φανερωμένης Σιγρίου.jpeg|μικρογραφία|245x245εσ|Παραλία Φανερωμένης]]
== Μεγαλονήσι Σιγρίου Λέσβου - Νισιώπη ==
Το [[Μεγαλονήσι Σιγρίου Λέσβου|Μεγαλονήσι]] είναι νησίδα στα δυτικά της Λέσβου, στο Σίγρι. Είναι περισσότερο γνωστό και ως Νησιώπη, αλλά και ως Μεγανήσι (σπανιότερα) και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση νησίδα της Λέσβου. Έχει μακρόστενο σχήμα (σαν καράβι), με μήκος 2,57 χλμ. Μέγιστο πλάτος έχει 500 μέτρα και ελάχιστο 100 μέτρα. Το βόρειο άκρο της κλείνει τον κόλπο του Σιγρίου, δημιουργώντας ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι στο οποίο αγκυροβολούν πλοία που διέρχονται το Αιγαίο και διαπερνούν τον Βόσπορο: "Ούτος είναι ο μόνος λιμήν ον οι ναυτιλόμενοι απαντώσιν από της Άνδρου μέχρις της Τενέδου" (Στράβων). Το έδαφός της είναι ηφαιστειογενές. Καλύπτεται από χαμηλή βλάστηση από φρύγανα - κυρίως αστοιβή. Λίγα αρμυρίκια φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1970. Παλιότερα, νοικιάζονταν ως βοσκότοπος, ενώ οι φαροφύλακες που έμεναν στο Φάρο καλλιεργούσαν κηπευτικά. Στη Νησιώπη υπήρχαν πάντοτε πολλά αγριοκούνελα. Πριν από λίγα χρόνια, μια επιδημία μείωσε επικίνδυνα τον πληθυσμό τους. Η Νησιώπη είναι δημόσιος και επισκέψιμος χώρος. Στα νοτιοανατολικά της νησίδας υπάρχει μια ωραία παραλία, κατάλληλη για μπάνιο.
[[Αρχείο:Sigri-tsichliontas001.jpg|δεξιά|271x271εσ|Η παραλία Φανερωμένης.]]
[[Αρχείο:Sigri006 (1.jpg|μικρογραφία|Εκκλησία της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]] χτισμένη από Οθωμανούς το 1780.]]
 
==Απολιθωμένο Δάσος==
[[Εικόνα:Σίγρι1.jpg|thumb|300px|Απολιθωμένος κορμός δένδρου|αριστερά]]
{{κύριο|Απολιθωμένο δάσος Λέσβου}}
Το Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου αποτελεί ένα από τα ωραιότερα και σπανιότερα σε παγκόσμια κλίμακα μνημεία της γεωλογικής κληρονομιάς. Δημιουργήθηκε πριν από 20 περίπου εκατομμύρια χρόνια, όταν ηφαιστειακά υλικά κάλυψαν και απολίθωσαν το δάσος που κάλυπτε τότε την περιοχή. Η Ελληνική Πολιτεία αναγνωρίζοντας την μεγάλη περιβαλλοντική, γεωλογική και παλαιοντολογική αξία του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, το ανακήρυξε «Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης» (ΠΔ 443/1985).
Το απολιθωμένο Δάσος έχει έκταση 150.000 στρέμματα και απλώνεται σε όλη την Νοτιοδυτική περιοχή της Λέσβου. Δημιουργήθηκε πριν από 15 - 20 εκατομμύρια χρόνια, από την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στη Λέσβο κατά το τέλος του [[Ολιγόκαινο|Ολιγοκαίνου]] μέχρι το μέσο [[Μειόκαινο]], περίπου πριν 20 εκατομμύρια χρόνια. Το δάσος αποτελείται από απολιθωμένους κορμούς κωνοφόρων δέντρων και άλλων, όπως μεγάλους όρθιους κορμούς σεκόϊας που φτάνουν σε ύψος 5 μέτρων.
 
Έχει υποδειχθεί ως προστατευμένο φυσικό μνημείο. Το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου είναι [[Διατηρητέα μνημεία της φύσης|διατηρητέο μνημείο της φύσης]] από το 1985, σύμφωνα με το [[Εφημερίδα της Κυβερνήσεως|ΦΕΚ]] 160/Α/1985.<ref>[http://www.ekby.gr/ekby/el/EKBY_PP_el.html Προστατευόμενες Περιοχές Εθνικής νομοθεσίας] [[Μουσείο Γουλανδρή]] (2010). Ανακτήθηκε την 17 Ιουλίου 2012</ref>. Το 1994 ιδρύθηκε στο Σίγρι το [[Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου]] με σκοπό την μελέτη, ανάδειξη και προστασία του Απολιθωμένου Δάσους. Το 2004 εντάχθηκε στο Παγκόσμιο δίκτυο γεωπάρκων της UNESCO.
Οι πρώτες αναφορές για το [[Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου|Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου]] χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα. Από τότε το Απολιθωμένο Δάσος κίνησε το ενδιαφέρον πολλών περιηγητών και μελετητών. Οι επιστήμονες που μελέτησαν το Απολιθωμένο Δάσος αναφέρονται με θαυμασμό στη μοναδικότητά του και στη μεγάλη επιστημονική του αξία που διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση ως τις μέρες μας.
 
Η δημιουργία του Απολιθωμένου Δάσους συνδέεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα στο χώρο του Βορείου Αιγαίου πριν από 20 περίπου εκατομμύρια χρόνια. Η μεγάλη συχνότητα των απολιθωμένων κορμών που διατηρούνται όρθιοι και με το ριζικό τους σύστημα σε πλήρη ανάπτυξη, αποδεικνύει ότι τα δέντρα απολιθώθηκαν στη φυσική τους θέση και δεν έχουν μεταφερθεί στη θέση που τα βρίσκουμε σήμερα. Πρόκειται δηλαδή για ένα αυτόχθονο απολιθωμένο δάσος.[[Αρχείο:Σιγρι..jpg|μικρογραφία|Κορμός απολιθωμένου δέντρου ]][[Αρχείο:Σιγρι.jpg|Κορμός απολιθωμένου δέντρου.|αριστερά|χωρίς-πλαίσιο|274x274εσ]]
Σήμερα από την φυσική διάβρωση των ηφαιστειακών πετρωμάτων αποκαλύπτονται εντυπωσιακοί ιστάμενοι και κατακείμενοι κορμοί δένδρων που φτάνουν σε μήκος ως και τα είκοσι μέτρα ενώ η διάμετρος των απολιθωμένων κορμών πλησιάζει τα τρία μέτρα. Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερης επιστημονικής αξίας ευρήματα έρχονται επίσης στο φως και από τις συστηματικές ανασκαφές που πραγματοποιεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στην ευρύτερη περιοχή.
 
Το Απολιθωμένο Δάσος αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση της Παλαιοχλωρίδας (σημαντικό δείκτη των κλιματικών και περιβαλλοντικών συνθηκών καθώς και των μεταβολών τους), και ταυτόχρονα αποτελεί ένα μοναδικό βιβλίο στο οποίο καταγράφεται όλη η γεωλογική ιστορία της λεκάνης του Αιγαίου τα τελευταία 20 εκατομμύρια χρόνια.
 
Τα ευρήματα στην περιοχή του Απολιθωμένου Δάσους  αποκαλύπτουν ότι η περιοχή αποτελούσε τμήμα ενός μεικτού δάσους κωνοφόρων και αγγειόσπερμων δένδρων, ένδειξη ότι η χλωρίδα της περιοχής είχε εξελιχθεί σημαντικά. Τα κωνοφόρα αντιπροσωπεύονται από γένη των οικογενειών Ταξοδιίδες, Πρωτοπευκίδες, Πευκίδες και Κυπαρισσίδες. Στα αγγειόσπερμα ανήκουν αρκετά από τα απολιθωμένα είδη που έχουν προσδιορισθεί, όπως δένδρα Κανέλλας, Δάφνης, Λεύκης, Καρυδιάς, Οξιάς, Σκλήθρου, Πλάτανου, Σφένδαμου, πολλά είδη Δρυός (Βαλανιδιάς) κ.ά. Ιδιαίτερης σημασίας ευρήματα είναι τα απολιθώματα φοινικόδενδρων, αφού αποτελούν την πρώτη καταγραφή ιστάμενων απολιθωμένων φοινίκων. Η σύνθεση της απολιθωμένης χλωρίδας δείχνει ότι το Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου αναπτύχθηκε σε υποτροπικό κλίμα.
 
===Προγραμματική σύμβαση με το Υ.ΠΕ.Κ.Α.===
Στις 21 Απριλίου 2012 υπογράφηκε η προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου για την ανάληψη δράσεων διαχείρισης, προστασίας και ανάδειξης της προστατευόμενης περιοχής Δυτική Χερσόνησος Λέσβου – Απολιθωμένο Δάσος του Εθνικού Καταλόγου του Δικτύου ΦΥΣΗ 2000.
 
Στους κύριους στόχους της προγραμματικής σύμβασης για την προστατευόμενη περιοχή Δυτική Χερσόνησος Λέσβου – Απολιθωμένο Δάσος περιλαμβάνεται η υλοποίηση προγραμμάτων δράσεων για:την προώθηση της προστασίας και διατήρησης της βιοποικιλότητας, της φύσης και του τοπίου, ώστε να διασφαλίζονται οι φυσικές διεργασίες, η αποδοτικότητα των φυσικών πόρων, η ισορροπία και η εξέλιξη των οικοσυστημάτων, καθώς και η ποικιλομορφία, η ιδιαιτερότητα ή η μοναδικότητα των συνιστωσών τους, με παράλληλη παροχή στο κοινό δυνατοτήτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και φυσιολατρικών δραστηριοτήτων, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των τοπικών αρχών, των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής για την φυσική κληρονομιά, τις οικολογικές αξίες και λειτουργίες της περιοχής καθώς και τις αναγκαίες ενέργειες για την διαφύλαξη τους, την ανάδειξη της περιοχής και την αξιοποίηση της μέσω δράσεων συμβατών με την αειφόρο ανάπτυξή της.
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σίγρι"