Χρήστης:Dipa1965/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 57:
Το [[Δουκάτο των Αθηνών]] διαλύθηκε και το [[Πριγκηπάτο της Αχαΐας]] υπέστη σοβαρή κρίση. Μαζί τους τελείωσε και ο λεγόμενος «χρυσός αιώνας» των Φράγκων στην Νότια Ελλάδα, ενώ οι νικητές Καταλανοί μοιράστηκαν τη γη, τις γυναίκες και τους πύργους των ιπποτών του Δουκάτου.<ref>P. Lock (1989), σελ. 130.</ref>. Χαρακτηριστικά, ο Μουντανέ αναφέρει πως πολλοί άξεστοι πολεμιστές έγιναν άντρες ευγενών γυναικών "για τις οποίες δεν ήταν άξιοι ούτε τον νιπτήρα τους να κρατήσουν".<ref>W. Miller (1908), σ. 287.</ref> Οι Τούρκοι σύμμαχοί τους ζήτησαν και πέτυχαν να επιστρέψουν στην [[Καλλίπολη]], λεηλατώντας την ανυπεράσπιστη ύπαιθρο στο δρόμο τους.<ref>Ραμόν Μουντανέ, ''Χρονικό'', σ. 483 (αγγλ. μετάφρση).</ref>
Παρά τη μεγάλη νίκη τους, οι Καταλανοί της Εταιρείας δεν είχαν ακόμη αρχηγό. Ο αρχικός αρχηγός τους, [[Ροζέ ντε Φλορ]], είχε δολοφονηθεί από τους Βυζαντινούς το 1305
Η επικράτεια που κατέλαβαν οι Καταλανοί χωρίστηκε σε δύο δουκάτα. Το νότιο (Δουκάτο των Αθηνών) είχε πρωτεύουσα την Θήβα, ενώ το βόρειο ([[Δουκάτο Νέων Πατρών]]) είχε πρωτεύουσα την ομώνυμη πόλη (σημ. [[Υπάτη]]). Η [[καταλανική γλώσσα|Καταλανική]] καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα του κράτους, αν και τα Λατινικά δεν έπαψαν να χρησιμοποιούνται, ενώ η νομοθεσία που καθόρισε τις σχέσεις ανάμεσα στους κατακτητές και τον γηγενή πληθυσμό στηρίχθηκε στις «συνήθειες» (εθιμικό δίκαιο) της [[Βαρκελώνη]]ς.<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. Θ΄, σ.256.</ref> Το μόνο δημόσιο αξίωμα που μπορούσαν να ασκήσουν αυτόχθονες ήταν εκείνο του νοταρίου (συμβολαιογράφου), όπως και επί Φράγκων,<ref>W. Miller (1908), σ. 299, σημείωση 16.</ref> ενώ τους απαγορευόταν να αγοράζουν, πωλούν ή διαθέτουν την περιουσία τους όπως ήθελαν ή να συνάπτουν μικτούς γάμους.<ref>W. Miller (1908), σ. 301</ref>
Γραμμή 72:
*{{Cite book|title=Latins and Greeks in the Eastern Mediterranean after 1204|first=Peter|last=Lock|publisher=Routledge|isbn=0-714-63372-0|year=1989|chapter=The Medieval Towers of Greece: A Problem in Chronology and Function|editor-last=Arbel|editor-first=Benjamin|others=Bernard Hamilton, David Jacoby|location=|page=|url=https://books.google.gr/books?id=IyHsNpkYkdgC&printsec=frontcover&hl=el&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|accessdate=2009-08-01|ref=harv}}
*{{cite book|last=Miller|first=William|title=Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα|publisher=Ελληνικά Γράμματα|location=Αθήνα|page=|year=|date=1908|edition=1990|language=Ελληνικά|ref=harv}}
*{{Cite book|title=Χρονικό
*{{Cite book|title=The Last Centuries of Byzantium 1261–1453|first=Donald M.|last=Nicol|publisher=Cambridge University Press|year=1993|location=|page=|ref=harv}}
|