Γεώργιος Κιβωτός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ επιμ Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γεώργιος Κιβωτός''' ή Κυβωτός (όπως συνήθιζε να υπογράφει) ήταν Έλληνας αγωνιστής και πολιτικός του 1821.
▲Ο '''Γεώργιος Κιβωτός''' ή Κυβωτός (όπως συνήθιζε να υπογράφει) ήταν Έλληνας αγωνιστής και πολιτικός του 1821. Πρίν την συμμετοχή του στον ναυτικό αγώνα, ο Γεώργιος Κιβωτός ήταν καπετάνιος και πλοιοκτήτης από την [[Ύδρα]].
Η φήμη του ως
Το 1809, το φορτηγό πλοίο του Κιβωτού εκτοπίσματος 485 τόνων, δέχτηκε επίθεση μεταξύ του στενού Σικελίας-Μάλτας από κορβέττα στην οποία επέβαιναν Αλγερινοί πειρατές. Παρά την ανωτερότητα του αντιπάλου πλοίου, τόσο σε αριθμό πυροβόλων όσο και σε μέγεθος και ταχύτητα, ο Κιβωτός και το πλήρωμά του, κατόρθωσαν όχι μόνο να αποκρούσουν την επίθεσή του, αλλά και να το βυθίσουν.
Όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται στην "Ιστορία της νήσου Υδρας πρό της (Ελληνικής) Επαναστάσεως του 1821" του Γεωργίου Δ. Κριεζή: «...αλλά μετά την πράξιν ταύτην, ωρκίσθησαν άπαντες δια τον φόβον από των Τούρκων, ίνα μη είπωσιν εις τίνα το ηρωικόν τούτο κατόρθωμα και διαφημισθείν είς την Οθωμανικήν εξουσίαν. Αλλά το μυστικόν τούτο και τοι ρητώς απαγορευθέν υπό του Πλοιάρχου, διεκοίνωσαν οι ναύται έπειτα εις πολλούς υπό εμπιστοσύνην» <ref>{{cite book
|συγγραφέας = Κριεζής Γεώργιος, Κριεζής Π., Κριεζής, Ν.
|τίτλος = Ιστορία της νήσου Υδρας πρό της (Ελληνικής) Επαναστάσεως του 1821
Γραμμή 19 ⟶ 16 :
}}</ref>.
Το 1813 πραγματοποιείται συμβούλιο όλων των προεστών της Ύδρας και αποφασίζεται η Διοίκηση του νησιού να ανατεθεί σε μία επιτροπή 24 επιφανών προσώπων της νήσου. Η Επιτροπή αυτή, χωρίστηκε σε δύο Σώματα, το πρώτο εκ των οποίων κλήθηκε να αναλάβει της τύχες του νησιού από 1ης Δεκεμβρίου 1813 έως 1η Δεκεμβρίου 1814. Σε αυτήν την πρώτη Επιτροπή που θα αναλάβει την Διοίκηση της Ύδρας,
Με το πέρας της πρότελευταίας του θητείας (1819) και με την επανάσταση να βρίσκεται πρό των πυλών, αναχωρεί με τους επίσης μυημένους στη Φιλική Εταιρεία Υδραίους καραβοκύρηδες, Ανδρέα Μιαούλη και Α. Δρίτζα για την Βενετία. Οι τρείς τους μένουν εκεί κατά το πρώτο εξάμηνο του 1820 και επιδίδονται σε μία σειρά ναυπηγήσεων νέων, μεγαλύτερων και βαρύτερα εξοπλισμένων πλοίων, τα οποία στη συνέχεια θα τα θέσουν στην υπηρεσία του εθνοαπελευθερωτικού αγώνα. Στις 20 Ιουλίου 1821 μαζί με τους [[Φραντζέσκος Βούλγαρης|Φραγκίσκο Βούλγαρη]], [[Μανώλης Τομπάζης|Μανώλη Τομπάζη]] και [[Ανδρέας Μιαούλης|Ανδρέα Μιαούλη]] έθεσαν με έγγραφό τους στη διάθεση της πατρίδας τις υπηρεσίες τους και το σύνολο των πλοίων τους, καθώς και ένα μεγάλο μέρος της προσωπικής τους περιουσίας<ref>[https://search.lib.auth.gr/Record/24912 Αντώνιος Λιγνός, Αρχείο κοινότητος Ύδρας, τόμος 7, Πειραιάς 1826, σελ.301]</ref>.
Ο
Στη συνέχεια,
|συγγραφέας = Γεώργιος Δημακόπουλος
|τίτλος = Η διοικητική οργάνωσις κατά την Ελληνική Επανάσταση 1821-1827: συμβολή εις την ιστορίαν της ελληνικής διοικήσεως
Γραμμή 36 ⟶ 32 :
Με την παραίτηση των Λαζάρου και Καλημέρη (τον Δεκέμβριο του 1823 και τον Μάιο του 1824 αντίστοιχα), ο Γεώργιος Κιβωτός έμεινε μόνος στη θέση του Υπουργού. Αργότερα, εξελέγη Βουλευτής κατά την πρώτη διακυβέρνηση της χώρας από το κόμμα του Δημήτριου Βούλγαρη.
Ο πλούτος που είχε καταφέρει να συγκεντρώσει προεπαναστατικά δραστηριοποιούμενος στη ναυτιλία, η υψηλή κοινωνική του θέση, και η φήμη που τον συνόδευε από τη ναυτική του δράση, τον κατέστησαν μία από τις πλέον εξέχουσες φυσιογνωμίες της Υδραϊκής κοινωνίας της εποχής. Εκτός από τη διάθεση του μεγαλύτερου μέρους των επικερδών δραστηριοτήτων του, στον αγώνα για την απελευθέρωση, είχε αφιερώσει μεγάλα ποσά σε διάφορα κοινωφελή έργα που είχε ανάγκη το νησί κατά καιρούς. Πρός το τέλος της ζωής του,
== Παραπομπές ==
<references />
|