Μίμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μίμος είναι ένα άτομο που χρησιμοποιεί τη μίμισημίμηση ως θεατρικό μέσο ή ως καλλιτεχνική παράσταση. Η μίμηση περιλαμβάνει την εκτέλεση μιας ιστορίας μέσω σωματικών κινήσεων, χωρίς τη χρήση λόγου. Σε παλαιότερα χρόνια, στα Αγγλικά, ένας τέτοιος ερμηνευτής θα αναφέρεται τυπικά ως mummer. Η μίμηση διακρίνεται από τη σιωπηλή κωμωδία, στην οποία ο καλλιτέχνης είναι ένας χαρακτήρας σε μια ταινία ή σκετς χωρίς ήχο.

Ο Jacques Copeau, επηρεασμένος έντονα από το Commedia dell'arte και το ιαπωνικό θέατρο Noh, χρησιμοποίησε μάσκες στην εκπαίδευση των ηθοποιών του. Ο μαθητής του Étienne Decroux επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από αυτό, άρχισε να εξερευνά και να αναπτύσσει τις δυνατότητες του mime, και ανέπτυξε το σωματικό mime σε μια εξαιρετικά γλυπτική μορφή, παίρνοντάς το έξω από τα βασίλεια του naturalismνατουραλισμού. Ο Jacques Lecoq συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη του mime και του φυσικού θεάτρου με τις εκπαιδευτικές του μεθόδους. [2] Ως αποτέλεσμα αυτού, η πρακτική του mime έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στη Γαλλία από το 2017. [3]