Λανδούλφος Δ΄ του Μπενεβέντο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Λάντουλφ Δ΄''' (απεβ. στις 13 Ιουλίου 982) από τον Οίκο της Κάπουα ήταν [[πρίγκιπας της Κάπουα]] (ως Λάντουλφ ΣΤ΄) και του [[Κατάλογος δουκών και πριγκίπων του Μπενεβέντο|Μπενεβέντo]] από το 968, όταν συγκυβέρνησε με τον πατέρα του, [[Πανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος|Πάντουλφ ΣιδηροκέφαλοΑ΄]] ''Σιδηροκέφαλο'', και [[Κατάλογος Πριγκίπων του Σαλέρνο|πρίγκιπας του Σαλέρνo]], που συγκυβέρνησε με τον πατέρα του από το 977 ή το 978. Το 968, ο θείος του [[LandulfΛάντουλφ VΓ΄ τηςτου CapuaΜπενεβέντο|Λάντουλφ Γ΄]] απεβίωσε και αυτή ήταν η αφορμή της ανάδειξής του, καθώς ο Πάντουλφ Α΄ αγνόησε τα δικαιώματα τού γιου τού Λάντουλφ Γ΄, [[PandulfΠάντουλφ IIΒ΄ του Μπενεβέντο|Πάντουλφ ô´]], δηλ. του ανιψιού του, και αντ' αυτού έκανε τον δικό του γιο συγκυβερνήτη.

Το 969, ο Πάντουλφ Α΄ ο ''Σιδηροκέφαλος'' αιχμαλωτίστηκε στη μάχη του Μποβίνο. Ο ''[[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγός]]'' του [[Μπάρι]], Ευγένιος, κατέλαβε την πόλη [[Αβελλίνο|Αβελίνο]] και πολιόρκησε την Κάπουα και στη συνέχεια το Μπενεβέντο. Η μητέρα του Λάντουλφ Δ΄, [[Aλοάρα της Κάπουα]] και ο [[Λάντουλφ Α΄, αρχιεπίσκοπος Μπενεβέντο|ο Λάντουλφ Α΄]] αρχιεπίσκοπος του Μπενεβέντo, ανέλαβαν την κυβέρνηση στο όνομά του, για να υπερασπιστούν την πόλη από τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινούς]]. Το 977, μετά την απελευθέρωση του Πάντουλφ Α΄ του ''Σιδηροκέφαλου'', ενώθηκε με τον πατέρα του σε μία αποστολή για την υπεράσπιση του [[Μόντε Κασίνο|Mόντε Κασίνοo]] ενάντια στην αρπακτικότητα του κόμη Μπέρναρντ του Αλίφε.

Με τοντο τέλος του Πάντουλφ Α΄ τον Μάρτιο του 981, το μεγάλο πριγκιπάτο των [[Λομβαρδοί|Λομβαρδών]] διαιρέθηκε: ο Λάντουλφ Δ΄, ο μεγαλύτερος γιος, έλαβε την Κάπουα-Μπενεβέντο και το Σπολέτο, και ο [[Πάντουλφ Β΄ του Σαλέρνο|Πάντουλφ Β΄]], ο δεύτερος γιος, έλαβε το Σαλέρνο. Ωστόσο ο βασιλιάς [[Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|αυτοκράτορας Όθωνας Β΄]] της ΦραγκίαςΓερμανίας, ο οποίος βρισκόταν στη [[Νότια Ιταλία]] εκείνη την εποχή πολεμώντας τους [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]], εκτόπισε τον Λάντουλφ Δ΄ από το [[δουκάτο του Σπολέτο]] και το έδωσε στον [[ΘρασιμούντΘρασαμούνδος Δ'Δ΄ του Σπολέτο|ΘράσαμουντΘρασαμούνδο Γ΄]] δούκα του [[Καμερίνο]] και κόμη του [[Πέννες|Πέννε]]. Λίγο αργότερα, ο Λάντουλφ Δ΄ αναγκάστηκε επίσης να αναγνωρίσει τη διαίρεση Κάπουας-Μπενεβέντo, που ήταν ενωμένα από το 899. Ο εξάδελφός του, οΠάντουλφ προαναφερόμενος,Β΄ του στέρησε τον Πάντουλφ από το πριγκιπάτο του Μπενεβέντο, ίσως κρατώντας το ως υποτελές. Έτσι ο Λάντουλφ Δ΄ έμεινε απλώς πρίγκιπας της Κάπουα· με την ιδιότητα αυτή υποστήριξε τη [[Αββαείο του Κλυνύ|μεταρρύθμιση του Κλυνύ]] και ίδρυσε την εκκλησία του Σαν Κρότσε στο [[Caiazzo|Καϊάτσο]]. Ακολούθησε τον έκπτωτο αδελφό του Πάντουλφ Β΄ στην [[Καλαβρία]], όπου πολέμησαν τους Σαρακηνούς με τον Όθωνα Β΄. Και οι δύο σπεβίωσαν στη [[Μάχη του Στύλο|μάχη του Στίλο]] στις 13 Ιουλίου. Τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του [[LandenulfΛάντενουλφ IIΒ΄ της CapuaΚάπουα|Λάντενουλφ Β΄]], ο οποίος ήταν υπό την επιτροπεία της Aλοάρα.