Κωνσταντίνος Σχινάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 19:
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και καταγόταν από την αρχοντική οικογένεια των [[Οικογένεια Σχινά|Σχινάδων]]. Με την έκρηξη της επανάστασης ο Σχινάς πήγε στο [[Βερολίνο]] και το [[Παρίσι]] για να σπουδάσει νομικά. Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] διορίστηκε πάρεδρος στη Γραμματεία Εσωτερικών. Το [[1833]] διορίστηκε μέλος στην επιτροπή εξακρίβωσης της οικονομικής κατάστασης της Εκκλησίας και των μοναστηριών καθώς και πρόεδρος της επιτροπής για την οργάνωση των σχολείων. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1833|Κυβέρνηση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] που διόρισε η [[Αντιβασιλεία Όθωνα 1833|Αντιβασιλεία]] και επίτροπος επικρατείας στην Ιερά Σύνοδο. Από τη θέση του υπουργού διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη δίκη των Πλαπούτα, Κολοκοτρώνη κ.ά. Αν και απείλησε τους δικαστές [[Αναστάσιος Πολυζωίδης|Πολυζωίδη]] και [[Γεώργιος Τερτσέτης|Τερτσέτη]] να υπογράψουν την καταδίκη των κατηγορουμένων, δεν κατάφερε να τους πείσει. Μετά τη δίκη του Κολοκοτρώνη παρέπεμψε σε δίκη τον Πολυζωίδη και τον Τσερτσέτη, χωρίς να μπορέσει να επιτύχει την καταδίκη τους. Στις αρχές Οκτωβρίου του [[1834]] στην [[Ανκόνα]] παντρεύτηκε την Μπετίνα, κόρη του διάσημου Γερμανού καθηγητή Φρίντριχ Καρλ φον Σαβινί, η οποία απεβίωσε στις 24 Αυγούστου του [[1835]] στην [[Αθήνα]]. Ο Σχινάς γράφει χαρακτηριστικά στους γονείς της στο [[Βερολίνο]]: ''«Στις 24 Αυγούστου τα χαράματα μέλλονταν στον άγγελό μου, στη μοναχοκόρη σας, να κλείσει τα μάτια της. Η ωραία γυναίκα μου έγινε νύφη του Κυρίου»''. Το [[1837]] διορίστηκε πρώτος πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε και καθηγητής Ιστορίας από το 1837 ως το [[1851]]. Χρημάτισε επίσης βουλευτής του πανεπιστημίου τη βουλευτική περίοδο του 1846. Αργότερα στάλθηκε ως πρέσβης της Ελλάδας στο [[Μόναχο]] και τη Βιέννη. Έγραψε διάφορα έργα μεταξύ των οποίων την ''«'Ιστορία του Βασιλείου της Βαυαρίας και του εν αύτη άρχοντος οίκου έρανισθεΐσα κατ' έπιτομήν εκ της του Μιλβιλέρου 'Ιστορίας ή έπιτέτακται έν παραρτήματι καί περιληπτικωτάτη γενεαλογική πραγματεία περί του Όλδεμβουργικοΰ οίκου»'' (1841) και την ''«Ιστορία των αρχαίων εθνών»'' (1845).
Απεβίωσε στη Βιέννη το 1870. Το όνομά του φέρει μια οδός στη συνοικία του [[Πεδίον του Άρεως|Πεδίου του Άρεως]] στην [[Αθήνα]].