Βασιλικό Θέατρο (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Changing Κατηγορία:Θίασοι
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Το '''Βασιλικό Θέατρο''' ιδρύθηκε το [[1900]] υπό τη διεύθυνση του [[Άγγελος Βλάχος (1838-1920)| Άγγελου Βλάχου]] - ο οποίος όμως αποχώρησε πριν από την έναρξη των παραστάσεων - και λειτούργησε με προσκλήσεις . Στις 24 Νοεμβρίου του 1901 έγινε η πρεμιέρα του θεάτρου η οποία περιελάμβανε έναν μονόλογο από τη «Μαρία Δοξαπατρή» του [[Δημήτριος Βερναρδάκης| Βερναρδάκη]] και τα κωμικά μονόπρακτα «Ο θάνατος του Περικλέους» (του [[Δημήτριος Κορομηλάς| Δ. Κορομηλά]]) και «Ζητείται υπηρέτης»» (του [[Χαράλαμπος Άννινος| Χ. Αννίνου]]) υπό τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας. Παράλληλα ιδρύθηκε και η δραματική σχολή με καθηγητές τους [[Θωμάς Οικονόμου|Θωμά Οικονόμου]] και [[Αριστοτέλης Κουρτίδης|Αριστοτέλη Κουρτίδη]] Το θέατρο θα κλείσει το [[1908]] έχοντας ανεβάσει 140 περίπου έργα, και θα δωθεί σε κοινή χρήση μέχρι το [[1932]].
 
Το Βασιλικό θέατρο, με σκηνοθέτη τον [[Θωμάς Οικονόμου|Θωμά Οικονόμου]] και πρωταγωνίστριες την [[Αικατερίνη Βερώνη]] και τη [[Μαρίκα Κοτοπούλη]] απότελεσε το αντίπαλο δέος στη «[[Νέα Σκηνή]]» του [[Κωνσταντίνος Χρηστομάνος|Χρηστομάνου]]. ΕνίοτεΤο [[1903]] έγινε η αιτία ισχυρών παθών και διχονοιών, όπως το [[1903]] με την παράσταση της Ορέστειαςτριλογίας "Ορέστεια", που συνοδεύτηκε από θερμά επεισόδια τα οποία προκάλεσε η γλωσσική διαμάχη για την πεζή μετάφραση σε συντηρητική δημοτική του Γ. Σωτηριάδη, γνωστά και ως [[Ορεστειακά]], (με έναδύο νεκρόνεκρούς και δέκαεπτά τραυματίες).
 
==Δείτε επίσης==