Γαρδικιώτης Γρίβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Telos29 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Επεξεργασία κειμένου
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Telos29 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Επεξεργασία κειμένου
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 14:
Γενάρχης της [[Οικογένεια Γρίβα|οικογένειας των Γριβαίων]], που έδρασε κατά την Επανάσταση του 1821, ήταν ο Χρήστος Γρίβας(πρόγονος του Αλεξίου), ο οποίος καταγόταν από την Λάκκα Σουλίου. Εκεί νυμφεύθηκε και με την υποστήριξη της μεγάλης οικογένειας των Κατσικογιανναίων ανέλαβε το αρματολίκι κατά την περίοδο Τουρκοκρατίας επί Κουρτ πασά. Πήρε μέρος στην επανάσταση του Ορλώφ το 1770 όπου δυστυχώς σκοτώθηκε μαζί με τους άντρες του και τον αδερφό του Τσέλιο. Συνεχιστής του έργου του και αντικαταστάτης στον αγώνα χρίσθηκε ο ανήλικος γιος του Δημήτρης - Δράκος Γρίβας, ο πατέρας των γνωστών και μεγάλων οπλαρχηγών του Αγώνα: Χρήστου, Σταύρου, Κώστα ή Φλώρου, Θεόδωρου και Αλέξη.
 
== Συμμετοχή στην επανάσταση του 1821 και μετάσε μετέπειτα μάχες ==
Ο [[Γεώργιος Βαρνακιώτης|Βαρνακιώτης]] (ο οπλαρχηγός υπό τον οποίο ο Γαρδικιώτης συμμετείχεβοηθούσε στηνστον επανάστασηξεσηκωμό) είχε υπό την επίβλεψή του τον Γαρδικιώτη καιΓρίβα. τονΤον αγαπούσε και τον φρόντιζε σαν πατέρας. ΟΕπηρεασμένος από τον αρχηγό του (Βαρνακιώτη), ο Αλέξης εναντιώθηκε στον αδερφό του Θεόδωρο και δεν τον ακολούθησε στην Πελοπόννησο. Οι προσπάθειες που κατέβαλε καθημερινά για να τον τραβήξει κοντά του ήταν μάταιες. Εκείνος συνέχισε τον αγώνα στην Πελοπόννησο αγνοώντας τον αδερφό του. Μετά την [[Έξοδος του Μεσολογγίου|κατάκτηση του Μεσολογγίου]] ο Αλέξιος βρέθηκε στο Ναύπλιο, από τον τόπο όπου αναχώρησε για να υπηρετήσει κοντά στον μέγα Καραϊσκάκη. Στο πλευρό του Καραϊσκάκη συμμετείχε σε όλες τις μάχες που έλαβαν χώρα στην Αττική, όμως διακρίθηκε σε μία, στη [[Μάχη της Αράχωβας|μάχη της Αράχοβαςαράχοβας (18-14 Νοεμ.νοεμβρίου 1826)]]. Στην Αττική συμμετείχε στην κατάκτηση του [[Μάχη στο Κερατσίνι|Κερατσινίου]], του Μετοχίου και του Πειραιά  όπου και αναδείχθηκε.
 
Στη συνέχεια [[Ρίτσαρντ Τσωρτς|ο Τσώρτς]] του έδωσε το αξίωμα του χιλίαρχου. Μέχρι την άνοιξη του 1828 είχε στο πλάι του συγκεντρώσει 664 άνδρες, οι οποίοι κατάγονταν κυρίως από την Αιτωλοακαρνανία. Από αυτούς διόρισε πεντακοσάρχους τον [[Νίκος Τσέλιος|Νίκο Δραμαμεστινό ή Τσέλιο]] και τον βλάχο Γιάννη Λαμπρόπουλο.  Συμμετείχε ακόμη στην κατάληψη για δεύτερη φορά της Βόνιτσας τον Δεκέμβριο του 1828.  Κατά την βασιλεία του Όθωνα αποστάλθηκε στην Ακαρνανία για να καταστείλει την στάση των οπλαρχηγών που είχαν ξεσηκωθεί. Το 1836 ανέλαβε τα καθήκοντα του διοικητού τάγματος πεζικού. Αργότερα διορίστηκε υπασπιστής του Όθωνα. Με αφορμή την συμμετοχή του στην [[Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου|εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843]] από τον [[Δημήτριος Καλλέργης|Καλλέργη]] , ο οποίος με 2.000 στρατιώτες απείλησε το παλάτι κυκλώνοντάς το, φυλακίστηκε . Με τον Αλέξιο φυλακίστηκε ακόμη και ο υπουργός Στρατιωτικών, Βλαχόπουλος. Ο Γαρδικιώτης ακόμα, ανέλαβε το αξίωμα του γενικού επιθεωρητή του στρατού το 1844, με αποτέλεσμα την ανάδειξή του σε υποστράτηγο πεζικού. Το 1854 του ανατέθηκε το αξίωμα της διοίκησης της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, ώστε να δημιουργηθούν εθελοντικά στρατιωτικά σώματα τα οποία θα βοηθούσαν στην [[Θεσσαλία|απελευθέρωση της Θεσσαλίας]] και της [[Ήπειρος (περιοχή)|Ηπείρου.]]
 
== Το τέλος της ζωής του ==