Ελισάβετ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 43:
|υπογραφή = SignatureElizabethPetrovna.jpg
}}
Η '''Ελισάβετ Πετρόβνα''' ([[ρωσική γλώσσα|ρωσικά]]: ''Елизаве́та I Петро́вна'', [[29 Δεκεμβρίου]] [[1709]] - [[5 Ιανουαρίου]] [[1762]]) ήταν [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Αυτοκράτειρα της Ρωσίας]] από το [[1741]] έως το θάνατό της. Ήταν μέλος της δυναστείας των [[Οίκος Ρομάνοφτων Ρομανώφ|ΡομάνοφΔυναστείας των Ρομανόφ]], μικρότερη κόρη του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]] και της [[Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας|Αικατερίνης Α΄]] που γεννήθηκε δύο χρόνια πριν από το γάμο τους.<ref>“The Daughter of Peter the Great: A History of Russian Diplomacy and of the Russian Court Under the Empress Elizabeth Petrovna, 1741–1762.” by Robert Nisbet Bain, pg. 142</ref>
<ref>“The Daughter of Peter the Great: A History of Russian Diplomacy and of the Russian Court Under the Empress Elizabeth Petrovna, 1741–1762.” by Robert Nisbet Bain, pg. 142</ref>
 
==Παιδική ηλικία και μόρφωση==
 
Η Ελισάβετ γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1709 στο Παλάτι του Κολομένσκ στις [[29 Δεκεμβρίου]] [[1709]] στην [[Αγία Πετρούπολη]]. Μόλις οκτώ ετών η πριγκίπισσαΠριγκίπισσα Ελισάβετ ήδη προσέλκυε την προσοχή με την ομορφιά της. Η μόρφωση της πριγκίπισσαςΠριγκίπισσας Ελισάβετ δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως επιτυχημένη δεδομένου ότι η μητέρα της ήταν τελείως αγράμματη. Η Ελισάβετ ήταν δυναμική, διορατική, αστεία και έξυπνη προσωπικότητα. Εκτός από ρωσικά μιλούσε άψογα και τη [[γαλλική γλώσσα]]. Δεν έτυχε ποτέ σωστής εκπαίδευσης όμως και η ίδια δεν επιθυμούσε να αναπληρώσει τα κενά της εκπαίδευση της, διότι δεν διάβαζε σχεδόν ποτέ και τον ελεύθερο χρόνο αφιέρωνε στο [[κυνήγι]], την [[κωπηλασία]] και την [[ιππασία]], ενώ μισούσε κάθε σοβαρή εργασία.<ref>Elizabeth and Catherine by Robert Coughlan, p.57.</ref>
<ref>Elizabeth and Catherine by Robert Coughlan, p.57.</ref>
 
== Διαδοχή στο θρόνο ==
 
Η διαθήκη της [[Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας|Αικατερίνης Α΄]] το 1727 προέβλεπε το δικαίωμα στην Ελισάβετ και τους απογόνους της στο θρόνο μετά από τον [[Πέτρος Β΄ της Ρωσίας|Πέτρο Β΄]] και την [[Μεγάλη Δούκισσα Άννα Πετρόβνα της Ρωσίας|Άννα Πετρόβνα]]. Μετά το θάνατο του Πέτρου Β΄ τον Ιανουάριο του [[1730]] η τελευταία βούληση της Αικατερίνης Α΄ είχε ξεχαστεί και στο θρόνο ανέβηκε η [[Άννα Ιβάνοβνα της Ρωσίας|Άννα Ιβάνοβνα]], εξαδέλφη της Ελισάβετ. Οι δυσαρεστημένοι από την Άννα Ιβάνοβνα και τον εραστή της Ερνστ φον Μπίρον ήλπιζαν πως η κόρη του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]] θα τους ανατρέψει από το θρόνο. Ωστόσο πολλοί θεωρούσαν ότι η Ελισάβετ δεν είναι αρκετά ικανή για να στήσει συνωμοσία εναντίον τους. Εκμεταλλευόμενη την πτώση του κύρους και της επιρροής της εξουσίας της Άννας Ιβάνοβνας, τη νύχτα της [[25 Νοεμβρίου|25ης Νοεμβρίου]] [[1741]] η 32χρονη Ελισάβετ ξεσήκωσε το σύνταγμα Πρεομπραζένσκι τη στρατιωτική μονάδα της αυτοκρατορίας. Ακολούθησαν και άλλα τάγματα που κατευθύνθηκαν προς τοτα [[ΧειμερινόΧειμερινά Ανάκτορα|Χειμερινά ΑνάκτοροΑνάκτορά]] όπου με τους 308 πιστούς φρουρούς ανακήρυξε τον εαυτό της ως Αυτοκράτειρα διατάζοντας να φυλακιστεί ο διάδοχος της Άννας Ιβάνοβνας, μικρανιψιός της [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας|Ιβάν ΣΤ΄]], και να συλληφθεί όλη η οικογένεια και οι συγγενείς της Άννας Ιβάνοβνας.
Η διαθήκη της Αικατερίνης Α΄ το [[1727]] προέβλεπε το δικαίωμα στην Ελισάβετ και τους απογόνους της στο θρόνο μετά από τον [[Πέτρος Β΄ της Ρωσίας|Πέτρο Β΄]] και την [[Άννα Πετρόβνα]].
Μετά το θάνατο του Πέτρου Β΄ τον Ιανουάριο του [[1730]] η τελευταία βούληση της Αικατερίνης Α΄ είχε ξεχαστεί και στο θρόνο ανέβηκε η [[Άννα Ιβάνοβνα]], εξαδέλφη της Ελισάβετ. Οι δυσαρεστημένοι από την Άννα Ιβάνοβνα και τον εραστή της Μπίρον ήλπιζαν πως η κόρη του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]] θα τους ανατρέψει από το θρόνο. Ωστόσο πολλοί θεωρούσαν ότι η Ελισάβετ δεν είναι αρκετά ικανή για να στήσει συνωμοσία εναντίον τους. Εκμεταλλευόμενη την πτώση του κύρους και της επιρροής της εξουσίας της Άννας Ιβάνοβνας, τη νύχτα της [[25 Νοεμβρίου|25ης Νοεμβρίου]] [[1741]] η 32χρονη Ελισάβετ ξεσήκωσε το σύνταγμα Πρεομπραζένσκι τη στρατιωτική μονάδα της αυτοκρατορίας. Ακολούθησαν και άλλα τάγματα που κατευθύνθηκαν προς το [[Χειμερινό Ανάκτορο]] όπου με τους 308 πιστούς φρουρούς ανακήρυξε τον εαυτό της ως Αυτοκράτειρα διατάζοντας να φυλακιστεί ο διάδοχος της Άννας Ιβάνοβνας, μικρανιψιός της [[Ιβάν ΣΤ΄ της Ρωσίας|Ιβάν ΣΤ΄]], και να συλληφθεί όλη η οικογένεια και οι συγγενείς της Άννας Ιβάνοβνας.
 
== Εσωτερική πολιτική ==
 
Η Αυτοκράτειρα Ελισάβετ είχε επανειλημμένα διακηρύξει πως θα συνέχιζε την πολιτική του Πέτρου Α΄. Το [[1744]] με διάταγμα της απαγόρευσε γρήγορη οδήγηση στην πόλη επιβάλλοντας στους παραβάτες κυρώσεις. Κατά τα έτη [[1744]]-[[1747]] πραγματοποιήθηκε η απογραφή του πληθυσμού. Το [[1754]] η Γερουσία ενέκρινε το ψήφισμα για κατάργηση των δασμών και ασήμαντων τελών. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της για πρώτη φορά στην ιστορία της [[Ρωσία]]ςΡωσίας μετά από εκατοντάδες χρόνια δεν επιβαλλόταν η [[θανατική ποινή]]. Ωστόσο ενισχύθηκε η πρακτική της σωματικής τιμωρίας των [[Δουλοπαροικία|δουλοπάροικων]] και στρατιωτών. Επισήμως οι ιδιοκτήτες δεν είχαν δικαίωμα να εκτελούν τους αγρότες όμως τους ανάγκαζαν να δουλεύουν μέχρι θανάτου. Σε γενικές γραμμές η εσωτερική πολιτική της Ελισάβετ είχε προσανατολισμό προς τη σταθερότητα και την ανάπτυξη του κύρους και της δύναμης της κυβέρνησης.
 
==Ρώσο-σουηδικός πόλεμος του 1741—1743==
 
Το [[1740]] ο Πρώσος βασιλιάς [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκος Β΄]] αποφάσισε να επωφεληθεί από το θάνατο του Αυστριακού αυτοκράτορα [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Καρόλου ΣΤ΄]] για να κατακτήσει τη [[Σιλεσία]]. Έτσι ξεκίνησε ο πόλεμος[[Πόλεμος της αυστριακήςΑυστριακής διαδοχήςΔιαδοχής]]. Εχθρικές στην [[Αυστρία]] η [[Πρωσία]] και η [[Γαλλία]] προσπάθησαν να πείσουν τη [[Ρωσία]] να μην λάβει μέρος στη διαμάχη. Η Γαλλικήγαλλική διπλωματία δημιούργησε ένταση ανάμεσα στη [[Σουηδία]] και τη Ρωσία προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή της τελευταίας από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Έτσι η [[Σουηδία]] κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία. Όμως τα ρωσικά στρατεύματα υπό τις διαταγές του Στρατηγού Λάσσι νίκησαν τους Σουηδούς στη [[Φινλανδία]] και κατέκτησαν τα εδάφη της.
 
==Επταετής Πόλεμος==
 
Την [[1 Σεπτεμβρίου|1η Σεπτεμβρίου]] [[1756]] η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο στην [[Πρωσία]]. Το [[1757]] ο Φρειδερίκος Β΄ έσπασε τα αυστριακά και γαλλικά στρατεύματα και έστειλε την κύρια δύναμη κατά της Ρωσίας. Το καλοκαίρι του [[1757]] ο ρωσικός στρατός υπό την αρχηγία του Στρατηγού Απράξιν έφτασε στην [[Ανατολική Πρωσία]]. Στις [[19 Αυγούστου]] ο ρωσικός στρατός περικυκλώθηκε από τον εχθρό, κατάφερε όμως να ξεφύγει από την περικύκλωση. Ο εχθρός έχασε οκτώ χιλιάδες άτομα και υποχώρησε. Ο ΆπραξινΑπράξιν κατέφυγε στην [[Κουρλάνδη]] χωρίς να συνεχίσει τον πόλεμο. Η Ελισάβετ διέταξε τη σύλληψη και την ανάκρισή του.
 
Νέος διοικητής διορίστηκε ο Βίλεμ φον Φέρμορ. Στις αρχές του [[1758]] τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν το [[Καλίνινγκραντ|ΚαίνιξμπερκΚαίνιξμπεργκ]] και στη συνέχεια το σύνολο της Ανατολικής Πρωσίας της οποίας ο πληθυσμός ορκίστηκε στην αυτοκράτειραΑυτοκράτειρα. Τον Αύγουστο του [[1758]] στο χωριό Τσίρντορφ έγινε αιματηρή μάχη η οποία δεν έφερε τη νίκη σε κανένα από τα δύο μέρη. Έτσι ο Φέρμορ αναγκάστηκε να παραδώσει την διοίκηση του στρατού. Ο ρωσικός στρατός υπό την ηγεσία του ΣαλίτικοφΣαλτυκόφ την [[1 Αυγούστου|1η Αυγούστου]] [[1759]] κοντά στηνστο Καίνιξμπεργκ έδωσε αποφασιστική μάχη εναντίον 48.000 Πρώσων στρατιωτών. Ο στρατός του Φρειδερίκου Β΄ καταστράφηκε ολοσχερώς και την [[28 Σεπτεμβρίου]] 1760 καταλήφθηκε το [[Βερολίνο]].
 
== Θάνατος ==
 
Το Δεκέμβριο του [[1761]] η Ελισάβετ πέθανε από αιμορραγία λόγω άγνωστης στην τότε ιατρική νόσου. Στο θρόνο τη διαδέχτηκε ο ανεψιός της [[Πέτρος Γ΄ της Ρωσίας|Πέτρος Γ΄]]. Ο νέος αυτοκράτορας επέστρεψε στον Φρειδερίκο Β΄ όλη την κατακτημένη γη.
 
== Παραπομπές==