Λανδούλφος Β΄ του Μπενεβέντο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ ορθή απόδοση (By FindAndReplace)
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
 
Ο '''ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄''', που ονομαζόταν ο ''Ερυθρός'', (απεβ. το 961) από τον Οίκο των Λαντουλφιδών ήταν ο [[Λομβαρδοί|Λομβαρδός]] [[Κατάλογος δουκών και πριγκίπων του Μπενεβέντο|πρίγκιπας του Μπενεβέντο]] και [[πρίγκιπας της Κάπουα]] (ως '''ΛάντουλφΛανδούλφος Δ΄''' ) από το 939 ή το 940, όταν ο πατέρας του, [[ΛάντουλφΛανδούλφος Α΄ του Μπενεβέντο|ΛάντουλφΛανδούλφος Α΄]], τον έκανε για πρώτη φορά συγκυβερνήτη. Μητέρα του ήταν η Γκέμα, κόρη του [[Αθανάσιος Β΄ της Νάπολης|Αθανασίου Β΄ δούκα της Νάπολης]]. Μπορεί να είχε συγκυβερνούσε ήδη από το 933, όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο [[Άτενουλφ Γ΄ του Μπενεβέντο|Άτενουλφ Γ΄]], έγινε επίτροπος. Ο θείος του [[Άτενουλφ Β΄ του Μπενεβέντο|Άτενουλφ Β΄]] απεβίωσε το 940 και είναι πιθανό ότι ο ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄ υπηρέτησε ως αντικαταστάτης του. Ο ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄ νυμφεύτηκε την Yβαντία σε άγνωστη ημερομηνία.
 
== Βιογραφία ==
Όποια και αν ήταν η περίπτωση, όταν ο πρεσβύτερος Λαντούλφ Α΄ απεβίωσε στις 10 Απριλίου 943, ο ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄ μετακίνησε τον μεγαλύτερο αδελφό του Άτενουλφ Γ΄ στο Μπενεβέντο και τον γιο τού θείου του Άτενουλφ Β΄, τον [[ΛάντουλφΛανδούλφος της Κόντσα]] στην Κάπουα. Φοβούμενοι για τη ζωή τους, οι δυο τους κατέφυγαν στο [[Γκουάιμαρ Β΄ του Σαλέρνο|Γκουάιμαρ Β΄]] πρίγκιπα του Σαλέρνο και ο ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄ ο Ερυθρός έγινε μόνος πρίγκιπας. Η πρώτη του πράξη ήταν να συνεχίσει την οικογενειακή πολιτική της συγκυβέρνησης του διαδόχου ως πρίγκιπα μαζί στη διακυβέρνηση. Έκανε συν-πρίγκιπα τον μεγαλύτερο γιο του [[Πανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος|Πάντουλφ τον Σιδγροκέφαλο]]. Εκτός από αυτό, ο ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄ έκανε ελάχιστες προσπάθειες να συνεχίσει την οικογενειακή πολιτική της συμμαχίας με τους συμπατριώτες του Λομβαρδούς και της ύφεσης με τους Βυζαντινούς. Αποστασιοποιήθηκε από την Κωνσταντινούπολη, ενώ προσπαθούσε να μην μπει σε ανοιχτό πόλεμο, και έκανε πολλές προσπάθειες να επανενώσει το Λομβαρδικό [[πριγκιπάτο του Σαλέρνο]] με το ενωμένο Κάπουας-Μπενεβέντοo. Εγκατέλειψε τη χρονολόγηση από την ανάρρηση του Αυτοκράτορα και χρονολογούσε από την αρχή της δικής του βασιλεία.
 
Το 946 συμμάχησε με τον [[Ιωάννης Γ΄ της Νάπολης|Ιωάννη Γ΄]] δούκα της Νάπολης για να εκδιώξει τον [[Γκίζουλφ Α΄ του Σαλέρνο]], γιο του Γκουάιμαρ. Δέχτηκε ενέδρα σε ένα πέρασμα στο [[Κάβα ντε Τιρένι|Λα Κάβα]] από τον [[Μάσταλος Α΄ του Αμάλφι|Mαστάλo Α΄ του Αμάλφι]] και η εκδίωξη απέτυχε. Σύντομα έσπασε τη συμμαχία του με τη Νάπολη και συμμάχησε με τον Γκίζουλφ Α΄ για να πολιορκήσει τη Ναπολιτάνικη [[Νώλα|Νόλα]]. Το 950 κλήθηκε να βοηθήσει τον Aλιγκέρνo, ηγούμενο του [[Μόντε Κασίνο|Mόντε Κασίνο]]. Οι απόγονοί του θα αποδεικνύονταν οι χειρότεροι διώκτες εκείνου του μεγάλου μοναστηριού. Τις αποτυχίες του στο Σαλέρνο και τη Νάπολη τις διαδέχθηκαν επιτυχείς εκστρατείες εναντίον του [[Gastald|διοικητή (gastald)]] του [[Aquino, Ιταλία|Ακίνο]], Άτενουλφ Μεγάλου, τον οποίο εξόρισε στον [[Ντοκιμπίλης Β΄ της Γκαέτα|Ντοσίμπιλις Β΄ της Γκαέτα]].
 
Το 955 ο ΛάντουλφΛανδούλφος Β΄ έκανε τη μεγαλύτερη αποτυχία του, υποστηρίζοντας μία εξέγερση της [[Απουλία|Απουλίας]] κατά της Βυζανινής εξουσίας. Αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τη Βυζαντινή υπεροχή. Το υπόλοιπο της βασιλείας του είναι λιγότερο περιπετειώδες, απέτυχε στις δύο μεγάλες του φιλοδοξίες: την κατάκτηση του Σαλέρνο και την αντίθεση με τους Βυζαντινούς. Έκανε συγκυβερνήτη τον δεύτερο γιο του, [[ΛάντουλφΛανδούλφος Γ΄ του Μπενεβέντο|ΛάντουλφΛανδούλφος Γ΄]] το 959 και απεβίωσε το 961.
 
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε την Υβαντία και είχε τέκνα:
* [[Πανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος|Πάντουλφ Α΄]] πρίγκιπας των Μπενεβέντο, Σπολέτο, Σαλέρνο, Καμερίνο.
* [[ΛάντουλφΛανδούλφος Γ΄ του Μπενεβέντο|ΛάντουλφΛανδούλφος Γ΄]] πρίγκιπας του Μπενεβέντο.
 
== Πηγές ==