Βροχή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Για να συμβεί το φαινόμενο στη [[Γη]], χρειάζεται ένα πυκνό στρώμα της [[ατμόσφαιρα]]ς με [[θερμοκρασία]] πάνω από το [[σημείο τήξης]] του [[Νερό|νερού]] (δηλαδή πάνω από 0 °C) σχετικά κοντά στην επιφάνεια της Γης. Η [[συγκέντρωση]] των ατμοσφαιρικών υδρατμών πρέπει να είναι αρκετά υψηλή, ώστε αυτοί να υγροποιηθούν και να σχηματίσουν σταγόνες υγρού νερού, αρκετά βαριές ώστε να πέσουν ως την επιφάνεια. Συνολικά, τρεις δυνατότητες (και οι συνδυασμοί τους) απαιτούνται για να προκληθεί βροχή:

 

# Να αυξηθεί η [[ατμοσφαιρική πίεση]], ώστε να ελαττωθεί η ικανότητά του να συγκρατεί τους [[Υδρατμός|υδρατμούς]] σε αέρια μορφή ή σε μορφή μικρών σταγονιδίων σε κολλοειδή διασπορά ([[Νέφος|νέφη]]).

 

Σε μερικές ακραίες καταστάσεις πολύ ξηρής ατμόσφαιρας, οι σταγόνες της βροχής [[Εξάτμιση|εξατμίζονται]] πριν φτάσουν στην επιφάνεια. Τα σταγονίδια νερού συνενώνονται σε μεγαλύτερα μέσω της σύγκρουσης μεταξύ τους μέσα στα σύννεφα. Το τελικό μέγεθος των σταγόνων ποικίλλει. Η κανονική βροχή, σε σχετικά μη [[ρύπανση|ρυπασμένη]] ατμοσφαιρικά περιοχή, έχει [[pH]] της τάξης του 5,2 κατά κανόνα, κάνοντάς την ελαφρά όξινη.<ref>Λόγω διάλυσης ποσότητας ατμοσφαιρικού [[διοξείδιο του άνθρακα|διοξειδίου του άνθρακα]] (CO₂) (κυρίως), που είναι όξινο [[οξείδια|οξείδιο]] και [[υδρόλυση|υδρολύεται]] μερικώς προς [[ανθρακικό οξύ]] (H₂CO₃), ένα ασθενές ανόργανο οξύ.</ref>