Κρητικός αίγαγρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Χειροκίνητη αναστροφή Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 29:
Το κρι-κρι δεν θεωρείται αυτόχθονο της Κρήτης, αλλά πιστεύεται ότι εισήχθη στη [[Μινωικός πολιτισμός|Μινωική εποχή]]. Πάντως, δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού εκτός από την [[Κρήτη]] και τη [[Δία Ηρακλείου|Ντία]] και συνεπώς θεωρείται ενδημικό είδος της περιοχής. Παλιότερα ήταν κοινό σε όλο το [[Αιγαίο]] αλλά το τελευταίο του καταφύγιο είναι στις κορυφές των [[Λευκά Όρη|Λευκών Ορέων]] στη δυτική Κρήτη – ιδιαίτερα σε μία σειρά σχεδόν κατακόρυφων βράχων 900 μέτρων στο [[φαράγγι της Σαμαριάς]], τα λεγόμενα απάτητα. Το φαράγγι έχει ανακηρυχθεί [[Εθνικός δρυμός|Εθνικός Δρυμός]] για να προστατευθεί η σπάνια πανίδα και χλωρίδα του. Φιλοξενεί άλλα 14 ενδημικά ζωικά είδη και προστατεύεται από την [[UNESCO]] ως Απόθεμα της Βιόσφαιρας (''Biosphere Reserve'').
 
Το [[20201960]], το κρι-κρι ήταν απειλούμενο είδος με καταγεγραμμένα λιγότερα από 200. Ήταν η μόνη πηγή κρέατος για τους αντάρτες την εποχή της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] στον [[Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Η απειλή για το κρι-κρι ήταν ο κυριότερος λόγος ανακήρυξης της Σαμαριάς ως εθνικού δρυμού στις αρχές της δεκαετίας του '60. Υπάρχουν ακόμα μόνο περί τα 2000 ζώα στο νησί και θεωρούνται ακόμα απειλούμενα. Τα βοσκοτόπια σπανίζουν και ασθένειες τα προσβάλλουν. Η ανάμειξη με την κοινή αίγα είναι όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Το κυνήγι τους απαγορεύεται αυστηρά.
 
Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν βρει διάφορες αναπαραστάσεις του κρι-κρι. Κάποιοι ακαδημαϊκοί πιστεύουν πως το ζώο αυτό λατρεύτηκε στο νησί κατά την αρχαιότητα. Η μοριακή ανάλυση δείχνει πως το κρι-κρι δεν είναι ξεχωριστό υποείδος του αγριοκάτσικου, όπως αρχικά επικρατούσε. Αντίθετα είναι μια άγρια αίγα καταγόμενη από τα πρώτα κοπάδια που εξημερώθηκαν στο [[Λεβάντες|Λεβάντε]] και σε άλλα μέρη της ανατολικής [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου]] περί το 8000 με 7500 π.Χ. Επομένως, αντιπροσωπεύει ένα σχεδόν δέκα χιλιάδων ετών δείγμα της πρώτης εξημερωμένης αίγας. Βέβαια το μόνο που αποδεικνύει η μοριακή ανάλυση είναι ότι το κρι κρι δεν είναι συγγενές των σύγχρονων κατσικιών της ανατολικής μεσογείου, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά υποθέσεις. Άλλωστε όπως καταδεικνύει και η ύπαρξη αυτόχθονου είδους ιπποπόταμου στη Σικελία, ο οποίος βρέθηκε εκεί κατά το Πλειστόκαινο (από 2.500.000 π.Χ και ύστερα) και εξαφανίστηκε το 8.000 π.Χ,<ref name="GeerLyras2011">{{cite book|author1=Alexandra van der Geer|author2=George Lyras|author3=John de Vos|author4=Michael Dermitzakis|title=Evolution of Island Mammals: Adaptation and Extinction of Placental Mammals on Islands|url=https://books.google.com/books?id=JmSsNuwMAxgC&pg=PA100|date=14 February 2011|publisher=John Wiley & Sons|isbn=978-1-4443-9128-2|pages=88}}</ref> είναι δυνατόν να υπάρξουν αυτόχθονα μεγάλα θηλαστικά στα μεγάλα νησιά της μεσογείου, και ως εκ τούτου το μέγεθος δεν αποτελεί τεκμήριο ότι ένα είδος μεταφέρθηκε σε νησί από τον άνθρωπο. Έτσι το κρι κρι μπορεί κάλλιστα να μην μεταφέρθηκε ποτέ και να αποτελεί ένα αυτόχθονο είδος της Κρήτης το οποίο μάλιστα μπορεί και να μην έχει εξημερωθεί πότε.