Ρουχολάχ Χομεϊνί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}

 

Γεννήθηκε στο χωριό Χομέιν, του οποίου το όνομα υιοθέτησε ως επώνυμο. Ακολούθησε θρησκευτικές σπουδές στο [[Αράκ]] και στο [[Κουμ]]. Η φήμη του εξαπλώθηκε και απέκτησε οπαδούς μέσα από τα κηρύγματά του πάνω στα ζητήματα των [[Ισλάμ|ισλαμικών]] αξιών, επικρίνοντας παράλληλα το καθεστώς της δυναστείας των [[Παχλαβί]] για την απομάκρυνσή του από τις αρχές του [[ισλαμικός νόμος|ισλαμικού νόμου]]. Το 1963 συνελήφθη και εξορίστηκε τον επόμενο χρόνο. Πρώτος σταθμός του υπήρξε η πόλη Αλ-Νατζάφ του [[Ιράκ]]. Ο ηγέτης του Ιράκ, [[Σαντάμ Χουσεΐν]] ανάγκασε τον Χομεϊνί σε φυγή από τη χώρα το 1978, ώστε ο τελευταίος εγκαταστάθηκε τότε στο [[Παρίσι]]. Από τους τόπους εξορίας του - ειδικότερα το Παρίσι εκμεταλλευόμενος πιο σύγχρονα επικοινωνιακά μέσα - συνέχισε τον αγώνα του κατά του σάχη, διοχετεύοντας ηχογραφημένες ομιλίες του αλλά και κείμενα στο Ιράν, μέσα από ένα δίκτυο υποστηρικτών του. Μέσα από τα κείμενά του, ο Χομεϊνί πρότεινε μια νέα μορφή διακυβέρνησης με μετατροπή του Ιράν σε [[θεοκρατία|θεοκρατικό]] ισλαμικό κράτος και την εξουσία στα χέρια του κλήρου. Μετά τα γεγονότα της ιρανικής επανάστασης, ο Χομεϊνί ως πρωτεργάτης και επικεφαλής του [[σιίτες|σιιτικού]] κλήρου, αναδείχθηκε ανώτατος άρχοντας του Ιράν, κατέχοντας ταυτόχρονα και θρησκευτικές ιδιότητες βάσει του νέου ιρανικού [[Σύνταγμα|Συντάγματος]]. Το Συμβούλιο της Επανάστασης επέβαλε καθεστώς που βασιζόταν στην αυστηρή ερμηνεία του [[Κοράνι|Κορανίου]].

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αγιατολάχ Χομεϊνί οι σχέσεις του Ιράν με τον [[δυτικός κόσμος|δυτικό κόσμο]] επιδεινώθηκαν. Το Νοέμβριο του 1979 πραγματοποιήθηκε επίθεση κατά της πρεσβείας των [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Ηνωμένων Πολιτειών]] στην [[Τεχεράνη]], γεγονός που οδήγησε στη διπλωματική [[κρίση των ομήρων (Ιράν)|κρίση των ομήρων]] με τις ΗΠΑ. Από το 1980, το Ιράν βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με το γειτονικό [[Ιράκ]], για δέκα έτη (1980-90). Ο Χομεϊνί αρνήθηκε μια ειρηνική λύση επιλέγοντας να παρατείνει τον πόλεμο ελπίζοντας στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν<ref>"Ruhollah Khomeini". ''Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online.'' Encyclopædia Britannica Inc., 2012. Web. 10 May. 2012 <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/316812/Ruhollah-Khomeini></ref>, ενώ παράλληλα αξιοποίησε πολιτικά το γεγονός του πολέμου με σκοπό να τονώσει το αίσθημα εθνικής ενότητας<ref>Lorentz, J.H. (2007). Historical Dictionary of Iran. The Scarecrow Press, β' εκδ., σελ. 175</ref>.

 

 

==Παραπομπές==