Πάτροκλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Αναιρέθηκε αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.107.244.148 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Nikos1nikos1 Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|19|07|2017}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Πάτροκλος''' ([[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχ. ελλ.]]: ''Πάτροκλος'' ή ''Πατροκλῆς'' < ''πατῆρ'' + ''κλέος'' (δόξα), «η δόξα του πατέρα, αυτός που δοξάζει τον πατέρα του»{{πηγή}}) ήταν γιος του Αργοναύτου [[Μενοίτιος (αργοναύτης)|Μενοίτιου]] (αδερφού του [[Πηλέας|Πηλέα]]) και της θυγατέρας του [[Άκαστος|Ακάστου]], [[Σθενέλη]]ς ή της κόρης του Πηλέα [[Πολυμήλη]]ς (και επομένως ξάδερφος του Αχιλλέα) κατά τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]]<ref>[2gym-giann.pel.sch.gr/axilleas/patrax.doc]</ref>, του οποίου ο παππούς, ο [[Αιακός]], ήταν γιος της ''[[Αίγινα (μυθολογία)|Αίγινας]]'' όπως και ο Μενοίτιος.<ref
==Ο μύθος==
Κατά την ''[[Ιλιάδα]]'' του Ομήρου ο Πάτροκλος συμμετείχε στον [[Τρωικός Πόλεμος|Τρωικό Πόλεμο]] είτε ως φίλος του Αχιλλέα, είτε και ως πρώην μνηστήρας της [[Ελένη (μυθολογία)|Ωραίας Ελένης]] (κατ΄ άλλο μύθο) στον οποίο μάχονταν με ιδιαίτερο θάρρος και τόλμη μέχρι που ο Αχιλλέας, λόγω της γνωστής προστριβής του με τον [[Αγαμέμνονας|Αγαμέμνονα]] αποσύρθηκε στο στρατόπεδό του. Όταν όμως οι Αχαιοί πιέζονταν δεινά από τους Τρώες, ο Πάτροκλος ζήτησε από τον Αχιλλέα να περιβληθεί αυτός την πανοπλία εκείνου προσδοκώντας ότι θα εκφόβιζε τους Τρώες. Φορώντας λοιπόν την πανοπλία του αδελφικού του φίλου Αχιλλέα και θέλοντας να δώσει μια καλύτερη τύχη στη μάχη εναντίον των Τρώων, επιτίθεται επικεφαλής των Μυρμιδόνων.<ref name=":4">{{Cite book|title=The Greek myths : stories of the Greek gods and heroes vividly retold|first=Robin|last=Internet Archive|publisher=London : Quercus|isbn=978-0-85738-288-7|date=2011|url=http://archive.org/details/greekmythsstorie0000wate}}</ref> Στη δραματική εκείνη φάση του αγώνα όπου οι Τρώες είχαν φθάσει στα πλοία των Αχαιών και ήταν έτοιμοι να τα πυρπολήσουν, η θυελλώδης ορμή του Πατρόκλου τους ανάγκασε να επιστρέψουν σχεδόν άτακτα στα τείχη τους. Σκότωσε αρκετούς εχθρούς μεταξύ των οποίων και τον Σαρπηδόνα, το γιο του Δία.<ref>Ελληνική Μυθολογία, Τρωικός Πόλεμος, τόμος 5, εκδόσεις: Εκδοτική Αθηνών ΑΕ, Αθήνα 1986, σελ. 78-79, 104</ref> Κατά τη διάρκεια όμως της τρίτης εφόδου, που επιχείρησε ο Πάτροκλος για την άλωση της Τροίας, ξαφνικά χτυπήθηκε από τον [[Απόλλων]]α στην πλάτη και του διέλυσε την πανοπλία. Καταλήφθηκε από σκοτοδίνη και περιήλθε σε κατάσταση αναισθησίας. Στην κατάσταση αυτή πρώτος τον έπληξε ο [[Εύφορβος ο Τρώος|Εύφορβος]], ο γιος του Πάνθοου, εκ των όπισθεν και δεύτερος που επιχείρησε και το θανατηφόρο κτύπημα ήταν ο [[Έκτορας]] ο οποίος και στη συνέχεια έγινε κύριος της πανοπλίας του Αχιλλέα.<ref name=":3">Ελληνική Μυθολογία, Τρωικός Πόλεμος, τόμος 5, εκδόσεις: Εκδοτική Αθηνών ΑΕ, Αθήνα 1986, σελ. 47</ref><ref name=":1"
Η θλίψη του Αχιλλέα για το χαμό του επιστήθιου φίλου του ήταν μεγάλη, θρηνώντας δε και ολοφυρόμενος ορκίσθηκε στον εαυτό του εκδίκηση. Η μητέρα του Αχιλλέα, η [[Θέτις]], προφύλαξε το πτώμα του νεκρού Πατρόκλου από την αποσύνθεση ρίχνοντας σ' αυτό αμβροσία, μέχρι που ο Αχιλλέας εκδικούμενος φόνευσε τον Έκτορα και έσυρε το σώμα του με το άρμα του. Στη συνέχεια τρεις ημέρες από το θάνατο του Πατρόκλου ο Αχιλλέας έκαψε το νεκρό Πάτροκλο με όλες τις ελληνικές επιτάφιες τιμές. Ο Αχιλλέας θυσίασε μεταξύ άλλων και δώδεκα Τρώες, που είχαν συλληφθεί στις όχθες του Σκάμανδρου ποταμού.<ref name=":1" /><ref>{{Cite book|title=Η Μυκηναϊκή προέλευση της Ελληνικής Μυθολογίας|first=Martin|last=Nilsson|publisher=Εκδόσεις Δωδώνη|isbn=978-960-558-151-0|year=2020|location=Αθήνα|page=127|quote=Από την αποτέφρωση του Πατρόκλου, όπως την περιγράφει ο Όμηρος, γνωρίζουμε ότι θυσιάζονταν αιχμάλωτοι, για να συνοδεύσουν τον νεκρό στον Άλλο Κόσμο και αυτή η περιγραφή αναγνωρίζεται σαν μία ανεκτίμητη μαρτυρία των παλιών ωμών νεκρικών εθίμων.}}</ref> Η δε σποδός του νεκρού συλλέχθηκε σε χρυσή υδρία, δώρο του θεού [[Διόνυσος|Διονύσου]] στη Θέτιδα, το οποίο και απέθεσε στη βάση τύμβου, που ανήγειρε, στον οποίο και αργότερα τοποθετήθηκαν και τα λείψανα του Αχιλλέα.<ref name=":1" />
|