Ποινικό Δίκαιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ατεκμηρίωτη προσθήκη. Ένα απλό όνομα δεν είναι πηγή Ετικέτα: Αναίρεση |
μ προσθηκη Ετικέτες: Αναιρέθηκε Οπτική επεξεργασία |
||
Γραμμή 56:
Τη βασικότερη ίσως αρχή στα πλαίσια του Ποινικού Δικαίου αποτελεί η απορρέουσα από το άρθρο 7 του Συντάγματος αρχή της νομιμότητας των εγκλημάτων και των ποινών- ουδέν έγκλημα, ουδεμία ποινή χωρίς νόμο (nullum crimen nulla poena sine lege). Εξειδικεύεται δε σε 4 επιμέρους αρχές: 1. απαγόρευση θεμελίωσης ή επιβάρυνσης του αξιοποίνου βάσει εθίμου, 2. [[απαγόρευση αναλογίας]] προς θεμελίωση ή επιβάρυνση του αξιοποίνου, 3. απαγόρευση της αναδρομικότητας, 4. απαγόρευση της θέσπισης αόριστων ποινικών διατάξεων <ref>{{Cite book|title=Ποινικό Δίκαιο, Γενικό Μέρος|first=Χρίστος|last=Μυλωνόπουλος|isbn=978-960-420-343-7|year=2007|location=Αθήνα|page=61}}</ref>
Άλλες αρχές του Ποινικού Δικαίου αποτελούν: Η αρχή ουδεμία ποινή χωρίς δίκη, η αρχή ουδέν έγκλημα, η αρχή ουδεμία ποινή χωρίς πράξη (απαγόρευση ποινικοποίησης του φρονήματος), η αρχή της ενοχής και η αρχή της αναλογικότητας.
== Δομική σχέση Ποινικού Δικαίου με την κοινωνία ==
Εύλογο είναι το ερώτημα το πως, τόσο δυο εξόφθαλμα <<άσχετες>> μεταξύ τους έννοιες σχετίζονται, πόσο μάλλον στην δομή τους. Αρχικά, χρέος μας είναι να αρχίσουμε από το Ποινικό Δίκαιο και πιο συγκεκριμένα από την έννοια της '''''<<πράξης>>'''''. Αναλυτικότερα, τα συστατικά στοιχεία της είναι τέσσερα και αυτά έχουν ως εξής:
# Πράξη ανθρώπινη
# Πράξη εξωτερικευμένη
# Πράξη άδικη
# '''Πράξη με κοινωνικό νόημα'''
Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να σταθούμε στο τέταρτο συστατικό στοιχείο της <<πράξης>> διότι, αυτό θα δώσει το έναυσμα για να αναλυθεί περεταίρω η δικαιολογητική βάση της σχέσης κοινωνίας και Ποινικού Δικαίου. Το τελευταίο αυτό συστατικό στοιχείο αποτελεί το ολοκλήρωμα του '''οικοδομήματος''' της έννοιας <<πράξης>> καθώς χωρίς αυτό το στοιχείο δεν υπάρχει αυτή. Επιπρόσθετα, συμπεριφορά με κοινωνικό νόημα σημαίνει ότι είναι μια κοινωνικώς ενδιαφέρουσα συμπεριφορά, δηλαδή έχει επίπτωση πάνω σε κάποιο άτομο ή σε ολόκληρη την κοινωνία. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να δούμε ότι η σύνδεση Ποινικού Δικαίου και κοινωνικού ιστού δεν είναι εντελώς αθεμελίωτη και καθόλου βεβιασμένη. Συνάμα, εδώ παρατηρούμε ότι η <<πράξη>> δεν έχει μόνο ποινικό νόημα αλλά έχει γεννηθεί ή ακόμη έχει αναβιώσει ένας νέος χαρακτηρισμός που την χαρακτηρίζει ως '''''<<ποινικοκοινωνική>>'''''
==Δείτε επίσης==
| |||