Κωνσταντίνος Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κωνσταντίνος Γ΄''' (3 Μαΐου 612 - 25 Μαΐου 641) ήταν [[Κατάλογος Βυζαντινών Αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]]. Ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα [[Ηράκλειος|Ηρακλείου]], από την πρώτη του γυναίκα [[Φαβία Ευδοκία]]. ΟοΟ Κωνσταντίνος Γ΄ έμεινε στον θρόνο για τρεις μήνες, μέχρι τον θάνατό του, σε ηλικία 29 ετών.

[[File:Solidus_Heraclius_Constantine_Obverse.jpg|thumb|left|250px|[[Σόλιδος]] που απεικονίζει τον Κωνσταντίνο Γ΄ με τον πατέρα του αυτοκράτορα Ηράκλειο]]

Ο Κωνσταντίνος Γ΄ φέρεται να είχε εκμυστηρευθεί πριν ,τον θάνατό του σε πολιτικούς του φίλους, την ανησυχία του για ενδεχόμενη απόπειρα θανάτωσής του από τη θετή μητέρα του συναυτοκράτορα Ηρακλεωνά, Μαρτίνα. Ο θησαυροφύλακας Φιλάγριος τον συμβούλευσε να δώσει ένα μεγάλο ποσό χρημάτων στον στρατό ώστε να εξασφαλίσει την υποστήριξη στους γιους του σε περίπτωση που αυτός πέθαινε πρόωρα. Ο Κωνσταντίνος Γ΄ έστειλε μέσω του Φιλάγριου στον οπαδό του [[Βαλεντίνος (σφετεριστής)|Βαλεντίνο]] το τεράστιο ποσό των 2.000.000 [[Σόλιδος|σόλιδων]] για να το μοιράσει στους στρατιώτες, ώστε να υποστηρίξουν τους γιους του μετά τον θάνατό του. Σύντομα, μόλις τρεις μήνες μετά την άνοδό του στον θρόνο, πέθανε πρόωρα από [[φυματίωση]] (25 Μαίου 641), αφήνοντας τον Ηρακλεωνά μόνο αυτοκράτορα.<ref>ODB, σ. 917</ref> Μετά τον θάνατό του, η [[Σύγκλητος (Κωνσταντινούπολη)|Σύγκλητος]] κατηγόρησε τη Μαρτίνα ότι συνωμότησε και δηλητηρίασε τον Κωνσταντίνο, καθαίρεσε τον γιό της, και τους καταδίκασε σε εξορία και ακρωτηριασμό.<ref>Ostrogorsky 1956, σσ. 100–101</ref> Όρισε επίσης ως διάδοχό του τον γιο του Κωνσταντίνου και της συζύγου του [[Γρηγορία]]ςΓρηγορίας, Κώνστα, πουο οποίος κυβέρνησε ως αυτοκράτορας [[Κώνστας Β΄]]. Δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο αν ο θάνατος του Κωνσταντίνου Γ΄ επήλθεΓ΄επήλθε όντως από δηλητηρίαση ή από [[φυματίωση]], όπως αναφέρουν άλλες πηγές.

*''Norwich, J.J. "Byzantium", Vol. I -'' The Early Years''''

*Bury, J.B. (1889). "Genealogical Table of the House of Heraclius". ''A History of the Later Roman Empire: From Arcadius to Irene''. Macmillan Publishers.

*Jones, A.H.M.; J.R. Martindale & J. Morris (1971). "Constantinus 38". ''Prosopography of the Later Roman Empire''. Vol. III. Cambridge University Press.

*Franzius, Enno (2021). "Heraclius". ''Encyclopedia Britannica''.

*Grierson, Philip (1962). "''The Tombs and Obits of the Byzantine Emperors (337–1042)"''. Dumbarton Oaks Papers. 16.

*Foss, Clive (2005). "''Emperors named Constantine''". Revue numismatique (in French). 6 (161): 93–102.

*Ostrogorsky, George (1956). ''History of the Byzantine State''. Oxford: Basil Blackwell.

*Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991). "Herakleios Constantine". ''Oxford Dictionary of Byzantium'' (ODB). Oxford: Oxford University Press.