Υπερσυντέλικος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
γραμματικός χρόνος
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικρή αρχή (επεξεργασία με το ProveIt) |
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 08:08, 8 Απριλίου 2022
Ο υπερσυντέλικος είναι γραμματικός χρόνος που χρησιμοποιείται για να δείξει τη χρονική συσχέτιση μιας παρελθοντικής πράξης σε σχέση με κάποια άλλη παρελθοντική στιγμή.[1] Αυτός ο γραμματικός χρόνος υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο χρόνος στα σύγχρονα ελληνικά συντάσσεται με δύο λέξεις, το ρήμα είχα και τον άκλιτο ρηµατικό τύπο, π.χ. είχα λύσει. Υπάρχει όμως και η μορφή που συντάσσει τον υπερσυντέλικο με τις παρελθοντικές μορφές των βοηθητικών ρημάτων έχω και είμαι με την παθητική μορφή της μετοχής παρακειμένου, π.χ. είχα λυμένο, γνωστή ως υπερσυντέλικος β΄.[2] Στα αρχαία ελληνικά ήταν συνήθως μία λέξη.
Κλίση
Πρόσωπο | Κλίση |
---|---|
εγώ | είχα λύσει |
εσύ | είχες λύσει |
αυτός - αυτή - αυτό | είχε λύσει |
εμείς | είχαμε λύσει |
εσείς | είχατε λύσει |
αυτοί - αυτές - αυτά | είχαν λύσει |
Παραπομπές
- ↑ «Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ Τσολακιδης, Συμεων; Μελισσαροπουλου, Δημητρα; Ραλλη, Αγγελικη (2019-03-20). «Η μορφή και η λειτουργία του Υπερσυντέλικου (Α') στις νεοελληνικές διαλέκτους E» (στα αγγλικά). Modern Greek Dialects and Linguistics Theory 7 (1): 206–217. doi:. https://pasithee.library.upatras.gr/mgdlt/article/view/3047.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |