Ζήνων ο Ελεάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ μ.επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ζήνων ο Ελεάτης''' ήταν ένας από τους [[προσωκρατικοί φιλόσοφοι|αρχαίους Έλληνες προσωκρατικούς φιλοσόφους]] στην Κάτω Ιταλία και μέλος της Ελεατικής σχολής, που ίδρυσε ο [[Παρμενίδης]]. Ο Αριστοτέλης τον αποκαλούσε εφευρέτη της διαλεκτικής μεθόδου.<ref>[[Διογένης ο Λαέρτιος|Διογένης Λαέρτιος]], 8.57, 9.25</ref> Είναι γνωστός για τα τέσσερα παράδοξά του, τα οποία ο [[Μπέρτραντ Ράσελ]] περιέγραψε ως ασύγκριτα διακριτικά και βαθιά.<ref>Russell, Bertrand (1996) [1903]. ''The Principles of Mathematics''. New York, NY: Norton. ISBN 978-0-393-31404-5. OCLC 247299160, σελ. 347</ref>
 
==Βιογραφία==
Γιος του Τελευταγόρα και ο αγαπημένος μαθητής του [[Παρμενίδης|Παρμενίδη]].<ref>[[Πλάτων]] (380-367 π.Χ.).: ''Παρμενίδης''</ref> Ο Ζήνων γεννήθηκε γύρω στο 488 π.Χ στην [[Ελέα]] (σημερινή Velia) της [[Ιταλία|Ιταλίας]]ς. Έζησε μερικά χρόνια στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] και λέγεται ότι ανέλυε και εξηγούσε τις θεωρίες και τα δόγματά του στον [[Περικλής|Περικλή]] και τον [[Καλλίας|Καλλία]] για 100 μνες. Λέγεται ότι βοήθησε τον Παρμενίδη να γράψει τους Νόμους της Ελέας στους οποίους οι Ελεάτες ορκίζονταν πίστη κάθε χρόνο. Υπέρμαχος της ελευθερίας δεν δίστασε να ρισκάρει τη ζωή του για να γλυτώσει την πατρίδα του από έναν τύραννο, τον [[Νέαρχος ο Ελεάτης|Νέαρχο]]. Το αν πέθανε στην προσπάθεια ή αν επιβίωσε της πτώσης του τυράννου είναι ένα σημείο στο οποίο οι ειδήμονες διαφωνούν. Ακόμα και το όνομα του τυράννου είναι σημείο διαφωνίας.
 
==Έργο==
Ο Ζήνων αφιέρωσε όλη την ενέργειά του για να επεξηγήσει και να εξελίξει το φιλοσοφικό σύστημα του [[Παρμενίδης|Παρμενίδη]]. Ο [[Πλάτων|Πλάτωνας]] αναφέρει πως ο Ζήνων ήταν 25 χρόνια νεότερος του Παρμενίδη, και έγραψε την υπεράσπιση του φιλοσοφικού του συστήματος σε πολύ νεαρή ηλικία. Αν και έχουν σωθεί ελάχιστα από τα γραπτά του, τα περισσότερα που γνωρίζουμε για αυτόν προέρχονται από τον [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] στα ''Φυσικά'', βιβλίο 6, κεφάλαιο 9.
 
Η συνεισφορά του Ζήνωνα στην Ελεατική φιλοσοφία είναι εντελώς αρνητική. Δεν προσέθεσε τίποτα θετικό στη διδασκαλία του Παρμενίδη, παρά αφιερώθηκε στο να αρνείται και να ανταποδεικνύει τις απόψεις των αντιπάλων του. Ο Παρμενίδης δίδασκε πως ο κόσμος των αισθήσεων είναι μια ψευδαίσθηση επειδή αποτελείται από κίνηση (ή αλλαγή) και πολλαπλότητα. Το Πραγματικό Όν είναι απολύτως ένα και δεν υπάρχει πολλαπλότητα σε αυτό. Είναι στατικό και αμετάβλητο. Η κοινή λογική λέει πως υπάρχει και κίνηση και πολλαπλότητα. Αυτή είναι και η Πυθαγόρεια αντίληψη της πραγματικότητας ενάντια στην οποία επιχειρηματολογούσε ο Ζήνωνας. Ο Ζήνων έδειξε πως η κοινή αντίληψη της πραγματικότητας οδηγεί σε παράδοξα και οξύμωρα.
Γραμμή 18 ⟶ 19 :
Zeno Moving Rows Paradox.png|Το στάδιο
</gallery>
 
 
==Παραπομπές==
Γραμμή 24 ⟶ 26 :
==Βιβλιογραφία==
* ''Βλαστός, Γρηγόρης, «Σημείωση γιὰ τὸ βέλος τοῦ Ζήνωνα » , Δευκαλίων, 2 (1974), σσ. 301-318
* ''Μετζενιώτης, Διονύσης: «Τα παράδοξα του Ζήνωνα. Συμβολή σε μιαν ατέλειωτη συζήτηση». ''Εποπτεία'', τόμ. 90 (1984), 469-478.
* ''Testudo, O., «Ο χώρος για τον Ζήνωνα». Μετάφρ. Παύλος Καλλιγάς. Δευκαλίων 33/34 (1981), 147-163.
* ''G. S. KIRK / J. E. RAVEN / MALCOLM SCHOFIELD, Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, Μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ,εκδ.ΜΙΕΤ, Αθήνα,1988, 2006(4η εκδοση),σελσσ. 271-287
 
==Δείτε επίσης==
Γραμμή 32 ⟶ 34 :
{{commonscat}}
*[[Κβαντικό παράδοξο του Ζήνωνα]]
 
 
{{Προσωκρατικοί φιλόσοφοι}}
{{Authority control}}
 
 
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι]]
[[Κατηγορία:Προσωκρατικοί φιλόσοφοι]]