Εξέγερση των Σπαρτακιστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 37:
Λίγο μετά το τέλος των αψιμαχιών, η Ρόζα Λούξεμπουργκ αξιολογώντας τα γεγονότα στο άρθρο της "Order Rules in Berlin" (Die Ordnung herrscht in Berlin), εξήγησε ότι η νίκη των προλετάριων δεν μπορούσε να αναμένεται λόγω της πολιτικής ανωριμότητας της Γερμανικής Επανάστασης. Το γεγονός ότι οι στρατιώτες, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν από αγροτικές περιοχές που δεν επλήγησαν από την επανάσταση, χρησιμοποιήθηκαν για την καταστολή των επαναστατών εργατών ήταν για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ ένα από τα σημαντικά συμπτώματα της γενικής πολιτικής ανωριμότητας της Γερμανίας. Υπό αυτές τις συνθήκες η νίκη της εργατικής τάξης ήταν αδύνατη<ref>Waldman, E. 1958. ''The Spartacist Uprising of 1919'', p. 191, MARQUETTE UNIVERSITY PRESS PUBLICATIONS</ref>.
 
O Gerwarth θεωρεί ότι μετά την αποτυχία των κομμουνιστικών εξεγέρσεων στην Κεντρική Ευρώπη, το κύμα [[Υπερεθνικισμός|υπερεθνικιστικής]] βίας που ξέσπασε, στοίχισε δεκάδες χιλιάδες ζωές, συμπεριλαμβανομένων διακεκριμένων πολιτικών και διανοουμένων όπως ο Walther Rathenau, ο Matthias Erzberger, η Λούξεμπουργκ και ο Λίμπκνεχτ, ο Αυστριακός μυθιστοριογράφος Hugo Bettauer, ο Ούγγρος δημοσιογράφος Bella Bacso και ο εκδότης της ουγγρικής σοσιαλδημοκρατικής ημερήσιας Ne'pszava, Bela Somogyi <ref>Gerwarth, R. 2008. The Central European Counter-Revolution: Paramilitary Violence in Germany, Austria and Hungary after the Great War. ''Past & Present'', 200(1), 175–209 (p 175. doi:10.1093/pastj/gtm046</ref>.
 
==Αποτίμηση==