Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Ακάλυπτος χώρος (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 2A02:85F:2611:E700:DDEE:97A8:C133:5155 Ετικέτα: Επαναφορά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
==Η ίδρυση του πρώτου μοναστηριού==
Η φήμη του εξαπλωνόταν μέρα με τη μέρα, πολλοί έσπευδαν να ζητήσουν την ευλογία του ή τις συμβουλές του και πολλοί νέοι έχτιζαν τις καλύβες τους κοντά του. Ο Βενεδίκτος, μαζί με τους πιστότερους οπαδούς του, κατέφυγε στο Μόντε Κασσίνο,
Εκεί κατεδαφίζοντας αρχαίο ειδωλολατρικό ναό, έχτισε γύρω στο 529 το μοναστήρι του και έγραψε τον κανόνα των Βενεδικτίνων, τον κανόνα που ακολουθούσαν από τότε τα περισσότερα μοναστήρια της Δύσης.
Γραμμή 41:
Στις 2 τα μεσάνυχτα (=η νυχτερινή), την αυγή (=το εωθινό), στις 6 π.μ. (1η ώρα), στις 9 π.μ. (3η ώρα), στις 12 μ.μ. (6η ώρα), στις 15:00 (9η ώρα), στη δύση (=εσπερινός) και πριν από τον ύπνο (η τελευταία προσευχή της ημέρας).
==Μετά
Το μοναστήρι του Μόντε Κασσίνο υπό τη μακρόχρονη διεύθυνση (1058-1087) του ηγούμενου Ντεζιτέριου έφτασε
Οι μοναχοί επίσης βοήθησαν τους χωρικούς να εκχερσώσουν και να καλλιεργήσουν καινούρια εδάφη, να οργώσουν και να σπείρουν με πιο παραγωγικό τρόπο, να κόψουν τα δάση και να εκμεταλλευτούν την ξυλεία, να αποξηράνουν τα έλη, να ζεύξουν τους ποταμούς με γέφυρες, να χαράξουν καινούριους δρόμους για καλύτερες μεταφορές. Επίσης οργάνωσαν βιοτεχνικά κέντρα, σχολεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα, αντέγραψαν χειρόγραφα, συγκρότησαν βιβλιοθήκες, έδωσαν θάρρος και παρηγοριά στους ανθρώπους.<ref>το κείμενο είναι απο την Ιστορία του Παγκόσμιου Πολιτισμού του Will Durant, έκδοση του 1958, τόμος Δ', σελ. 407</ref>
|