Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
Η αρχική ημερομηνία εκδήλωσης του κινήματος είχε ορισθεί να είναι η [[25 Μαρτίου|25η Μαρτίου]] [[1844]], για να συμπίπτει με τον εορτασμό της [[Επανάσταση του 1821|επανάστασης]]. Ο ενθουσιώδης όμως [[Μακρυγιάννης]] διέδωσε το μυστικό σε πολλούς, με αποτέλεσμα να επισπευσθεί η εκδήλωση του κινήματος. Το κίνημα είχε αποφασισθεί να ξεσπάσει στους στρατώνες, έτσι ώστε να ακινητοποιηθούν άμεσα τα στελέχη του Οθωνικού καθεστώτος. Έτσι, τη νύχτα της 2ης προς 3ης Σεπτεμβρίου πολλά σημαίνοντα στελέχη του κινήματος κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Μακρυγιάννη για να δώσουν το τελικό σύνθημα. Η χωροφυλακή παρατήρησε τις ύποπτες κινήσεις γύρω από την οικία του και την περικύκλωσαν. Ο Καλλέργης, συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα της κατάστασης, κατέφθασε στους στρατώνες και ξεσήκωσε τους αξιωματικούς με το σύνθημα ''"Ζήτω το Σύνταγμα"''. Αμέσως διέταξε έναν λόχο να διαλύσει την πολιορκία του οίκου του Μακρυγιάννη και άλλον ένα να ανοίξει τις φυλακές του Μεντρεσέ, ενώ αυτός παράλληλα κατευθυνόταν<ref>Ο Καλλέργης σε επιστολή του προς τον πρεσβευτή της Βαυαρίας στη Βιέννη αναφέρει οτι κατευθυνόταν με 2.000 στρατιώτες και 20.000 λαό. Το τελευταίο θεωρείται αρκετά υπερβολικό.</ref> με 2.000 στρατιώτες στα ανάκτορα. Επιπλέον είχε στείλει στρατιωτικά αποσπάσματα να καταλάβουν το [[Βασιλικό Νομισματοκοπείο και Σφραγιστήριο|νομισματοκοπείο]], την [[Εθνική Τράπεζα]], το Δημόσιο Ταμείο και τα διάφορα υπουργεία.
 
Η άφιξη του στρατού με ζητωκραυγές και συνθήματα συντέλεσε, ώστε να σπεύσουν προς τα ανάκτορα και οι κάτοικοι της Αθήνας και να ενωθούν με τον στρατό. Ο Βασιλιάς έστειλε τον υπασπιστή του [[Γρίβας Γαρδικιώτης|Γρίβα Γρίβας|Γαρδικιώτη Γρίβα]] και τον υπουργό στρατιωτικών [[Αλεξάκης Βλαχόπουλος|Αλεξάκη Βλαχόπουλο]] να βολιδοσκοπήσουν την κατάσταση και να προσπαθήσουν να μεταπείσουν τους στρατιώτες. Κατά διαταγή όμως του Καλλέργη συνελήφθησαν αμέσως. Ο [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνας]], φοβούμενος για τα χειρότερα, έστειλε τον Στάινστορφ, τον διαγγελέα του, στο Σχινά για να φέρει τα πυροβόλα. Ο τελευταίος όμως προτίμησε να συνταχθεί με τους επαναστάτες.
 
Στις 3 τα ξημερώματα προσήλθαν και οι πολιτικοί αποστάτες και μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Α. Μεταξάς]], ο [[Ανδρέας Σ. Λόντος|Α. Λόντος]], ο [[Κωνσταντίνος Ζωγράφος|Κ. Ζωγράφος]], ο [[Ριχάρδος Τσωρτς|Ρ. Τζουρτζ]], κάλεσαν τους υπόλοιπους συμβούλους της επικρατείας σε συνεδρία για να επικυρώσουν τις επαναστατικές πράξεις.<ref>{{cite book | title=Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος 1832-1862 | author=Τρύφων Ευαγγελίδης | year=1894 | publisher=Αριστείδης Γαλανός | location=Αθήνα | pages=204 | edition=2η}}</ref> Το συμβούλιο αναγνώρισε το κίνημα, καθόρισε τη σύγκληση Εθνοσυνέλευσης και διόρισε επιτροπή υπό τους [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Γεώργιο Κουντουριώτη]], Λ. Μαυρομιχάλη, Γ. Λινιάνα, Γ. Ψύλλα, [[Ανδρέας Σ. Λόντος|Ανδρέα Λόντο]] και Κ. Προβελέγγιο, η οποία θα παρουσίαζε τις αποφάσεις του στο Βασιλιά. Το νέο υπουργικό συμβούλιο, στο οποίο συμμετείχαν στελέχη και από τα τρία μεγάλα κόμματα, είχε ως εξής ([[Κυβέρνηση Ανδρέα Μεταξά 1843]]): Πρόεδρος και υπουργός εξωτερικών [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέας Μεταξάς]], υπουργός στρατιωτικών ο [[Ανδρέας Σ. Λόντος|Ανδρέας Λόντος]], υπουργός Ναυτικών ο [[Κωνσταντίνος Κανάρης]], υπουργός Δικαιοσύνης ο [[Λέων Μελάς]], υπουργός εκκλησιαστικών & παιδείας ο [[Μιχαήλ Σχινάς]], υπουργός Οικονομικών ο [[Δρόσος Μανσόλας]] και υπουργός Εσωτερικών ο [[Ρήγας Παλαμήδης]].