Σύστημα ισοτιμιών Μπρέτον Γουντς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Αποτελέσματα και επιπτώσεις==

Το νέο αυτό σύστημα καθορισμού των συναλλαγματικών ισοτιμιών κατά την επόμενη [[Δεκαετία 1950|δεκαετία του 1950]] άρχισε να φέρνει τα αναμενόμενα αποτελέσματα με την μορφή της μεγάλης ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου, της οικονομικής ανάπτυξης και των επενδύσεων. Ταυτόχρονα όμως οι [[ΗΠΑ]] άρχισαν να εμφανίζουν σοβαρά ελλείμματα στο [[ισοζύγιο πληρωμών]] τους δημιουργώντας ένα αίσθημα νευρικότητας και έρπουσας ανησυχίας για το παρόν και κυρίως το μέλλον του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Το συνεχόμενα ελλειμματικό ισοζύγιο πληρωμών σήμαινε ότι όλο και μεγαλύτερη ποσότητα συναλλαγματικών αποθεμάτων των [[ΗΠΑ]] και χρυσού έφευγαν προς το εξωτερικό. Τα ελλείμματα αυτά καθώς συντηρούνταν επί σειρά ετών άρχισαν να δημιουργούν αμφιβολίες στις διεθνείς χρηματαγορές για την δυνατότητα που είχαν οι [[ΗΠΑ]] να συνεχίσουν να μετατρέπουν το δολάριο σε χρυσό. Πώς αντιμετώπιζαν την κατάσταση αυτή οι οικονομολόγοι; Τι προέβλεπαν για περιπτώσεις όπως αυτή; Από τον 18ο αιώνα οι [[Μερκαντιλισμός|Μερκαντιλιστές]] όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα στο διεθνές εμπόριο έλεγαν πως αυτό αποτελεί «...από τις μεγαλύτερες τραγωδίες...», και «...μην ρωτάτε γιατί...», καθώς «...όλοι ξέρουν...». Βέβαια ο Σκοτσέζος φιλόσοφος, ιστορικός και οικονομολόγος, [[Ντέιβιντ Χιουμ]], δήλωνε το 1752, με μια πιο μακροσκοπική και ψύχραιμη προσέγγιση ότι «...δεν χάνουν όλοι μαζί τον χρυσό...». Η κατάσταση λοιπόν δεν είναι τόσο τραγική όσο πίστευαν οι Μερκαντιλιστές. Μπορεί να λειτουργήσει ο μηχανισμός αυτόματης εξισορρόπησης του συστήματος, εφόσον οι τιμές αγαθών, υπηρεσιών και μισθών μπορούν να μεταβάλλονται εύκολα και αναλογικά με την μείωση των συναλλαγματικών και αποθεμάτων σε χρυσό. Η μείωση αυτή των τιμών στο εσωτερικό της οικονομίας που παρουσιάζει τα συνεχόμενα ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών θα έχει ως αποτέλεσμα την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων προϊόντων και την μείωση των εισαγωγών. Το διττό αυτό αποτέλεσμα επιτυγχάνεται καθώς με την μείωση των τιμών αλλά και των μισθών στην ελλειμματική οικονομία τα εισαγόμενα προϊόντα εμφανίζονται τώρα ακριβότερα από τα εγχώρια, πράγμα που οδηγεί σε μείωση των εισαγωγών, αλλά και αυτή καθ’ αυτή η υποχώρηση των τιμών καθιστά τα εγχώρια προϊόντα ανταγωνιστικότερα στο εξωτερικό αυξάνοντας τις εξαγωγές. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η αυτόματη άμβλυνση του ελλειμματικού ισοζυγίου πληρωμών. Έτσι οι David Hume και ο Άγγλος φιλόσοφος John Locke, ήταν από τους πρώτους που διατύπωσαν την άποψη ότι οι τιμές είναι αναλογικές των αποθεμάτων χρυσού.

 

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

*http://www.brettonwoods.org/event/2015-05-19-0830/bretton-woods-committee-2015-annual-meeting

*ΦΕΚ Α΄ 315/1945 ''Περί κυρώσεως της εν Bretton Woods υπογραφείσης τελικής πράξεως'' [http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wGeBMllC-RzYHdtvSoClrL8BWSxBgEw3dF5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx9hLslJUqeiQso2q883Xrp-iOlAqOAByodaANbfc3WmoWn--PFDbmW0.] Ανάκτηση 19/02/2017

 

{{Authority control}}