Κομητεία της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κομητεία της Σικελίας''' ή '''Κομητεία της Σικελίας και της Καλαβρίας''' ήταν ένα νησιωτικό κράτος που περιείχε τηντη [[Σικελία]], τηντη [[Μάλτα]] και την [[Καλαβρία]] (1071 - 1130).{{sfn|Fiore|1999|page=551}}<ref>{{cite web|url=https://www.britannica.com/biography/Roger-I |title=Roger I: count of Sicily }}</ref>{{sfn|Takayama|1993|page=47}} Η κομητεία δημιουργήθηκε όταν οι [[Νορμανδοί]] κατέκτησαν το νησί από τους [[Άραβες]] (1061 - 1091) και διέλυσαν το [[Εμιράτο της Σικελίας]] που υπήρχε από το 965. Η κομητεία ήταν μια σύντομη μεταβατική περίοδος στηνστη Σικελική ιστορία ανάμεσα στο Αραβικό Εμιράτο και το [[Βασίλειο της Σικελίας]] που δημιουργήθηκε αμέσως μετά την προσάρτηση της Απουλίας (1130).

Την κομητεία της Σικελίας δημιούργησε ο [[Ροβέρτος Γυισκάρδος]] (1071) για χάρη του μικρότερου αδελφού του [[Ρογήρος Α΄ της Σικελίας|Ρογήρου Μπόρσα]]. Ο Ροβέρτος Γυισκάρδος πήρε από τον πάπα [[Πάπας Νικόλαος Β΄|Νικόλαο Β΄]] τον τίτλο του ''"Δούκα της Σικελίας"'' (1059) με εντολή να κατακτήσει ολόκληρο το νησί από τους Μουσουλμάνους. Την πρώτη μόνιμη Νορμανδική κατάκτηση [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] (1061) ακολούθησε η πρωτεύουσα του Εμιράτου [[Παλέρμο]] (1071) που έγινε η μελλοντική πρωτεύουσα της κομητείας και του βασιλείου. Ο Ροβέρτος Γυισκάρδος έχρισε τον μικρότερο αδελφό του Ρογήρο Α΄ κόμη της Σικελίας και του έδωσε την εξουσία σε ολόκληρο το νησί εκτός από το ήμισυ του Παλέρμου και τηντη Μεσσήνη που κράτησε για τον εαυτό του.

Ο Ρογήρος συνέχισε τις εκστρατείες σύμφωνα με την επιθυμία του αδελφού του, ολοκλήρωσε την κατάκτηση του νησιού όταν έπεσε το [[Νότο]] (1091), την ίδια χρονιά ξεκίνησε την κατάκτηση της [[Μάλτα|Μάλτας]]ς που ολοκληρώθηκε όταν έφυγαν όλοι οι Άραβες (1127). Ο Ρογήρος Α΄ βρέθηκε μετά τον θάνατο του Ροβέρτου Γυισκάρδου (1085) σε σύγκρουση με τους διαδόχους του στην [[Απουλία]] και την [[Καλαβρία]]. Ο Ρογήρος Α΄ ζήτησε από τον [[Ρογήρος Α΄ της Απουλίας|Ρογήρο Α΄ της Απουλίας]] την κατοχή όλων των κάστρων στην Καλαβρία που κυβερνούσε ο ίδιος μαζί με τον Ροβέρτο Γυισκάρδο.{{sfn|Takayama|1993|page=25}} Η έδρα της κυβέρνησης του Ρογήρου ήταν η πόλη Μίλητος στην Καλαβρία.{{sfn|Takayama|1993|page=25}} Πολλοί ιστορικοί τονίζουν ότι ο Ρογήρος Α΄ άρχισε να χρησιμοποιεί από το 1096 τον τίτλο ''"Μέγας κόμης της Σικελίας και της Καλαβρίας"''.{{sfn|Camera|1841|page=32}}

Η μεγάλη αλλαγή στην κομητεία της Σικελίας έγινε μετά τον θάνατο του Ρογήρου Α΄, όταν έγινε κόμης ο μικρότερος γιος του [[Ρογήρος Β΄ της Σικελίας]] υπό την κηδεμονία της μητέρας του Αδελαΐδας ντελ Βάστο η πρωτεύουσα μετακινήθηκε στο Παλέρμο (1112).{{sfn|Takayama|1993|page=48}} Με τηντη μεγάλη αλλαγή η Σικελία διοικήθηκε από την κεντρική κυβέρνηση του νησιού ενώ η Καλαβρία έγινε ξεχωριστή διοικητική μονάδα.{{sfn|Takayama|1993|page=48}} Ο εγγονός του Ροβέρτου Γυισκάρδου [[Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας]] που ήταν δούκας της Απουλίας και της Καλαβρίας ήρθε σε σύγκρουση με τον ξάδελφο του Ρογήρο Β΄, διεκδίκησε και τηντη Σικελία. Ο [[Πάπας Κάλλιστος Β΄]] τους έπεισε σε συμβιβαστική λύση, να παραιτηθεί ο Γουλιέλμος Β΄ από τα δικαιώματα του στηνστη Σικελία, σε αντάλλαγμα ο Ρογήρος Β΄ θα του παρείχε βοήθεια για να αντιμετωπίσει τον στασιαστή Ιορδάνη του Αριάνο (1121). Ο Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας πέθανε άτεκνος (1127), τον κληρονόμησε ο Ρογήρος Β΄ της Σικελίας που ένωσε το Δουκάτο της Απουλίας με την κομητεία της Σικελίας και δημιούργησε το βασίλειο της Σικελίας (1130) με πρωτοβουλία του αντίπαπα [[Αντίπαπας Ανάκλητος Β΄|Ανάκλητου Β΄]].