Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 69:
Για να μειώσει την πίεση από τους Ούγγρους ευγενείς ο Σιγισμούνδος προσπάθησε να προσλάβει ξένους συμβούλους, κάτι που δεν ήταν δημοφιλές, και αναγκάστηκε να υποσχεθεί ότι δεν θα δώσει γη και αξιώματα σε κανέναν άλλο εκτός από Ούγγρους ευγενείς. Ωστόσο αυτό δεν ίσχυσε για τον Στίμπορ του Στίμποριτς, που ήταν ο πιο στενός φίλος και σύμβουλός του. Σε πολλές περιπτώσεις ο Σιγισμούνδος φυλακίστηκε από ευγενείς, αλλά με τη βοήθεια του στρατού του Γκάραϊ και του Στίμπορ του Στίμποριτς θα ανακτούσε την εξουσία.
==== Σταυροφορία της Νικόπολης ====
[[File:Zsigmond Nikápolyban.jpg|275px|thumb|Ο Βασιλιάς Σιγισμούνδος της Ουγγαρίας κατά τη [[Μάχη της Νικόπολης (1396)]] το 1396. Πίνακας του Φέρεντς Λορ (1896) στην κεντρική αίθουσα του Κάστρου του Βάγια.]]
Το 1396 ο Σιγισμούνδος ηγήθηκε των ενωμένων στρατών του Χριστιανικού κόσμου εναντίον των Τούρκων, που είχαν εκμεταλλευτεί την προσωρινή αδυναμία της Ουγγαρίας για να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις όχθες του [[Δούναβης|Δούναβη]]. Αυτή η σταυροφορία, που κήρυξε ο [[Πάπας Βονιφάτιος Θ΄]], ήταν πολύ δημοφιλής στην Ουγγαρία. Οι ευγενείς συνέρρεαν κατά χιλιάδες υπό τη βασιλική σημαία και ενισχύθηκαν από εθελοντές από σχεδόν κάθε μέρος της Ευρώπης. Το πιο σημαντικό σήμα ήταν αυτό των [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γάλλων]] με επικεφαλής τον [[Ιωάννης Α΄ της Βουργουνδίας|Ιωάννη τον Ατρόμητο]], γιο του [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππου Β', Δούκα της Βουργουνδίας]]. Ο Σιγισμούνδος ξεκίνησε με 90.000 άνδρες και ένα στολίσκο 70 γαλέρων. Αφού κατέλαβε το [[Βίντιν|Βιδίνιο]] στρατοπέδευσε με τον Ουγγρικό στρατό του μπροστά από το φρούριο της [[Νικόπολη του Δούναβη|Νικόπολης]]. Ο Σουλτάνος [[Βαγιαζήτ Α΄]] σταμάτησε την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και, επικεφαλής 140.000 ανδρών, νίκησε κατά κράτος τις χριστιανικές δυνάμεις στη [[Μάχη της Νικόπολης]], μεταξύ 25 και 28 Σεπτεμβρίου του 1396.[5] Ο Σιγισμούνδος επέστρεψε δια θαλάσσης και μέσω του [[Πριγκιπάτο της Ζέτας|Πριγκιπάτου της Ζέτας]], όπου παραχώρησε στον τοπικό [[Μαυροβούνιοι|Μαυροβούνιο]] άρχοντα [[Τζούρατζ Β΄ Μπάλσιτς|Τζούρατζ Β΄]] τα νησιά [[Χβαρ]] και [[Κόρτσουλα]] για να αντισταθεί κατά των Τούρκων. Τα νησιά επιστράφηκαν στο Σιγισμούνδο μετά τον θάνατο του Τζούρατζ τον Απρίλιο του 1403.
Η καταστροφή στη Νικόπολη εξόργισε αρκετούς Ούγγρους άρχοντες, οδηγώντας σε αστάθεια το βασίλειο. Στερούμενος την εξουσία του στην Ουγγαρία ο Σιγισμούνδος έστρεψε στη συνέχεια την προσοχή του στην εξασφάλιση της διαδοχής στη [[Βασίλειο της Γερμανίας|Γερμανία]] και τη [[Βασίλειο της Βοημίας|Βοημία]] και αναγνωρίστηκε από τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του [[Βεντσεσλάβος Δ΄ της Βοημίας|Βεντσεσλάβο Δ΄]] ως Γενικός Αναπληρωτής του ολόκληρης της Αυτοκρατορίας. Ωστόσο δεν μπόρεσε να υποστηρίξει τον Βεντσεσλάβο όταν καθαιρέθηκε το 1400 και ο [[Ρούπερτ της Γερμανίας]], Εκλέκτορας του Παλατινάτου, εξελέγη στη θέση του βασιλιάς της Γερμανίας.<ref name=EB1911/>
===Θάνατος===
| |||